sabah bayram namazımı kıldım her şey yolunda gidiyordu mutluydum halime şükrediyordum.
geçen sene sözlükte zirve ayarlayıp 8 kasımda huzurevi ziyareti yaptık, orda 30 insanla konuştuysam 30u da abartısız bana aynı cümleyi söyledi
ölümü bekliyoruz burda
onlara hepimiz söz verdik, dedik ki
sizler yalnız değilsiniz, seneye tekrar bayramda gelicez bizim büyüklerimizsiniz
(bkz:
izmir huzurevi ziyareti 26 ekim cuma) zirvemizi ayarladım, yaklaşık 2 aydır her zirvemizde bunu konuştuk 5-6 zirve yaptı 2 ayda ve bunu kusursuz yapmak istedik. 1 haftadır başlıkla ilgiliyim kalabalık bir grup oluşturup onları mutlu etmek istedim.
Biraz önce dayımın ölüm haberini aldım, annaannemin gözbebeği, küçüklüğü benim ikizim olan karakterimin vücudumun görünüşümün tıpatıp aynı olduğu adam öldü, ve arkasında eşi ile 3 çocuğunu bırakıp ahirete gitti, ben bunu öğreneli 2 saat oluyor.
hiç bir şeyi iptal etmiyorum yarın huzurevinde tanımadığımız büyüklerimizi ziyarete gidicez, ölümü beklemeyin bizi bekleyin her sene yanınıza gelmeye devam edicez dicez.
şimdi söyleyin bana bu adalet mi? ağlamak istiyorum ağlayamıyorum.
