baylar hayat hikayem

@23 eyvallah panpa.

@24 yarım bırakırsam babam gibi olayım.

ulan birinizinde normal bi hayatı olsun amk.
ya anneniz ölmüştür
ya kansersinizdir
ya çok büyük bi aşk acısı vardır
ya çok tehlikeli bi hastalığınız vardır
ya ölümden dönmüşünüzdüz defalarca
ya korkunç cinli felan hikayeleriniz vardır

lan bi benim mi sıradan hayatım var amk biri açıklasın

büyük yemin etti

amk elektrikler gitti iyi mi...

helal ossun panpa. şıllık babanla evli olmalıydı annenle değil. hatta o adam babanla evli olmalıydı

eyvallah panpalar. kafanızı gibmek istemezdim ama çok doldum.

arada elektrikler gidip geliyor. anlamadım nedendir. affınıza sığınırım.

hızlı iş güç birikti

panpa bi sigara içip geleyim, sen devam et allasen

çok sürükleyici lan, okudum sıkılmadan.
de la réserve

@54 ne kusuru son derece haklısın panpa.

sizlere henüz amlı zütlü memeli hikayeler sunamadığım için de özür dilerim sevgili inci sözlük ahalisi. ismim hıdır elimden gelen budur.

@44 eyvallah reis.

20 dakika ihtiyaç molası versem kimse kızmaz herhalde. zira okuyan kimse de kalmamıştır şimdiye. aman neyse...

reserved okula gidiom gelince devam edicem 4. sayfadayım

@98 tıpkı 14. kattaki terastan baktığım gibi sigara ve alkol de hastalığımı nüksettirmedi. sabır panpa sabır

@58 @59 eyvallah panpalar

reserved

çok da umrumda olmadı bu tavırlar. pişik olmaktan yeğ idi bu bakışlar. koltuk televizyonumun çalışmadığını farkettim araç hareket ettiğinde. hiç boş yer de yoktu. çileli bir yolculuğun başladığı belliydi. kendimi mutlu etmesini biliyordum yine de. camdan dışarıya bakıp güzergahımız üzerindeki farklı yerleri inceleyebilirdim. geçtiğimiz her yere dikkatlice bakıyor, kendi kendime güzel düşüncelere dalıyordum. iki koltuk önümden ağlama sesleri gelince irkildim. iki kadın ve dokuz çocuk yan yana dört koltuğa oturmuşlardı. yer sıkıntısından kaynaklı çocukların huysuzlanması doğaldı. alışıktım çocukların ağlamasına. ancak böylesi bana bile fazlaydı. kadınlar bir ikisini uyutup koridora yatırdılar. muavin gelip bunun güvenli olmadığını, bu şekilde davranamayacaklarını açıkladı yeteri kadar sakin olmayan bir üslupla. kadınların çemkirikleri ve çocukların ağlayışları birbirine karışmaya başladı.

"metro turizm ile 23 saat" isimli dünyanın en korkunç filminin içerisine girmiştim. otobüslerde en sevdiğim yer şoförün hizasındaki cam kenarında yer alan en arka koltuktur. seçtim koltuğumu, biletimi alıp bindim otobüse. yazın kavurucu sıcaklığından etkilenmemek için şort giymiştim. şort dediysem, dizime kadar gelen, rahatlıkta bir numara olan basketbol şortlarından idi. bakan insanlara çok şey vaat etmiyordu. ancak bölgeye giden insanlar ilk kez şort görmüş gibi bakmaya başladılar ben otobüse binerken. kadınların kafalarını çevirdiler sanki karşılarında pardesemü açıp ayıp yerlerimi gösteriyormuşum gibi.

mesleğimin ilk yılı ne yazık ki olumlu geçmiyordu. yaz tatiline girecekken soruşturma açıldı hakkımda. ceza aldım. çok umursamadım verilen cezayı. yaz tatili için memleketime giderken evimin yakınındaki bir köylüye emanet ettim ineklerimi. bakımı karşılığında elde ettiği ürünler onun olacak şekilde anlaştık. memleketime olan özlemimi doyasıya gidermekte iken bir haber aldım. sürgün yemiştim. açılan soruşturma neticesinde verilen cezaya istinaden görev yerimin deiştirilmesi uygun görülmüştü. aradıkları gibi ilçeye dönmemi istediler. ben de 15 günlük sürem olduğunu belirtip süre içerisinde istediğim bir zamanda döneceğimi söyledim. şehirlerarası seyahatler müthiş bir zevk alan ben hayatımın en kötü hatalarından birini yapıp otobüsle gitmeye karar verdim.

ergenliğine verip düşünmesini istedim. yeni tanışıyor olsak da ben abisiydim ve ters konuşması hoşuma gitmiyordu. hani onun tavırlarını bir başkası yapsa anında terslerdim. sinirlendiğim zaman gözüm ailem dışında hiç kimseyi görmezdi zaten. onu da ailemin bir parçası olarak görüyordum ve zamana bırakmaya karar verdim. yeni eğitim öğretim yılı başlayınca görev yerime gittim. hafta içi görev yaptığım köydeki ahırda, hafta sonu da evim evim güzel evimde geçiriyordum. görev yaptığıım köydeki ikametgahımda su bile yoktu. büyük rezillik içerisindeydim. çektiğim çilenin haddi hesabı yoktu anlayacağınız.