bayburtlu neden silindi gerçekleri açıklıyorum

bir sığıntı, bir sünepe, bir suriyeli mülteci kardeş gibi ekmek elden su gölden yaşamaya başladı halasının evinde. enişte bey her ne kadar rahatsız olsa da bu durumdan, arsızlık ve yüzsüzlük genlerinde olan bayburtlu kardeşimiz vazgeçmedi huyundan.

bir sabah os1'inden sonra cigara sardı ve cama çıktı. o anda gördüğü şey hayatının geri kalanını kompile deniştireceti, haberi yoktu. yağışlı havaya rağmen balkona çamaşır asan o asil güzellikteki kız, ipten kendi öz iççamaşırlarını toplyordu. radar gözlü bayburtlu hemen yakın plana aldı ve 88 beden olduklarını anladı. daha yeni os1 çekmiş olmasına rağmen hemen tikeldi yine küçük bayburtlu.

bi elde cigara, kafa pencereden dışarda, bir elde malzeme, cam ardında sıvazlama...

çok komikmiş

gördüğü güzelliği hafızasına kazıdı bizimki. siyah ama seyrek kıllı kolları, yine seyrek, kollarındakilere nazaran daha açık tondaki bıyıkları, göğüs çatalındaki sararmış tüyler, ve neredeyse birleşik kaşları bayburtlu panpayı o ana kadar hiç hissetmediği bir hale getirmişti. ne yapıp edip kendinin bu afete belli etmeliydi. pişşşt dedi hafifçe, kız duymazdan geldi. tekrar dedi, bu sefer biraz yüksek sesle; piişşşttt
-ne bkyn be slk !
dedi kız o eşsiz, direk ruha hitap eden sesiyle.

oww beybi dedi bayburtlu, biraz kültürlü görünmek işe yaRAYABiLiR DiYE DÜŞÜNDÜ. kız, hafif kafayı çevirip buna baktı ve sonra o muhteşem hareketi yaptı. saçlarını savurarak bir "ııhhh" çekti ve kafayı dönderip içeri girdi.

ne pahasına olursa olsun bu kızı elde etmeliydi. apartman kapısında nöbet tutuyordu artık. kız dışarı çıktığında hemen peşine takılıp, 50 metre güvenli mesafeden takip başlıyordu. ama kısa sürüyordu her defasında. çünkü kız sadece ekmek vs. almak için bakkala gidiyordu. o da topu topu 35-40 metre mesafedeydi eve. yani bayburtlu sadece apartman kapısının önüne çıkıp içeri girmek suretiyle takip olayını yaşıyordu.

yine birgün, kız kapıdan çıktı ama bu kez üzerinde eşofman yoktu. demekki mahalle dışına gidecekti. hemen sabit mesafeli takip işlemine başladı. otobüs durağına geldi kız. 177/a ya bindi, bizimki hemen peşinden. içerisi tıklım gibiş doluydu. bayburtlu kıza yanaştı, aralarında sadece kızın çantası vardı. birden kafasını geriye dönderiop, itmesenize kardeşim diye haykırdı. aynı anda da pozisyon değiştirip, çantayı ekarte etti ve bayburtlu jr.'ı kıza dayamayı başardı. otobüs her fren yaptığında bizimkilerin yüzü kızarıyordu. çok değil 3. durakta bayburtlu 2 posta atmıştı bile. allahtan akıl etmiş, tedbirli davranmış ve malafatı peçeteyle bir güzel sarmıştı.

kız inecek düğmesine bastığında, bayburtlu kendini toparladı biraz...

tu bi kontined

çaktırmadan içerdeki peçeteyi avuçladı ve yanda oturan yaşlı teyzenin pazar çantasının içine nazikçe koydu.

kız önde, bu arkada ilerlerken birden gerçekleri farketti bayburtlu adam! kız sadece ve sadece kendisiylen buluşabilmek için dışarı çıkmıştı. yoksa neden böyle boş boş, rotasız halde gezsinki, değil mi?
kız bir an kafasını geri çevirdi ve arkadaki bayburtluyla göz göze geldi...

tekrar önüne döndüğünde ise yürümesini iyice yavaşlattı. sanki o'nu bekler gibiydi. cesaretlenen bayburtlu kızın yanına usulca sokuldu.
-merhaba
dedi. kız;
-neden peşimden geliyosun?
derken gözlerinde muzip bir ifade belirdi. bizimki;
-seni görmeden duramıyorum, hiç aklımdan çıkmıyorsun. her anım seninle geçsin, nefesim nefesine karışsın istiyorum. ilk gördüğümden beri vurgunum sana.
dedi ve o da şaştı kendi cesaretine. daha önce hiç bi kızla bu denli açık konuşamamıştı.
-inanayım mı. (baş hafif aşağı kayar ve gözler gözlerinde bululşur bu esnada)

kızdan aldığı cesaretle birden elini tutuverir, kız ise itiraz etmez...

istanbula tatil için geldiğini, çok yer bilmediğini falan anlatır kıza. ben seni gezdiririm derken kız, bayburtlunun elinin daha bi kavrar.
çaybahçesinde oturmuş çay yudumlarken, kız birden buna eğilir ve , "yalnız, bizden kimseye bahsetme. abimgil duyacak olursa çok fena olur" diye fısıldar.

günler günleri kovalar, bayburtlunun gitme vakti yaklaşır. ama daha siftahı yoktur. komşu kızına kaymak, artık onun en büyük hedefiydi.

halasının kayınperderi ameliyat olduğundan hepsi bir izmit'e gitmişlerdi, bayburtlu adam ı evde tek bırakıp. fırsat bu fırsat diye düşünde ve aylık 90.000 heryöne mesaj tarifeli telofon hattından mesajları yağdırmaya başladı kıza. köpek gibi yalvarıyordu, gelsin ve versin diye...

kız razı oldu. ama şartı vardı. sadece yarım saat kalabilirdi ve istemediği bir şey yapmayacağına söz verecekti bayburtlu.

"tamam, herşeye tamam yeterki gel. bi iki gün sonra gidiyorum, birdaha nezaman geri gelirim belli değil. seni ölesiye seviyorum, ve bu ayrılık canımı şimdiden çok fena yakıyor. sensizlik hayatta en kötü keder sevgilim. gel ve benimle ol. bu aşkı mühürleyelim dudaklarımızla. sana olan sevgimi sana gösterebilmem için bir şans ver bana, bu seni son görüşüm olacaksa eğer, doya doya bakmalıyım gözlerine" diye yazmak isterdi mesajında, karakter sınırlaması olmasaydı.

kapı çaldı.

bayburlu kapıyı açtığında kızı karşısında görünce heyecandan ilk postayı atıyordu nerdeyse. köydeki yaşlı komşusu hacer yengeyi düşünerek engelledi ya da geciktirdi bu patlamayı.

bana olan aşkının bu kadar büyük olduğunu bilmiyordum dedi kız, bayburtlunun kurduğu çadıra kaçamak bir bakış atarak.

içeri girdiler ve vakit kaybetmeden işe koyuldular... *

haykırdım amk devam devam şukuleta

devam...

öpüşme yiyişme esnasında bayburtlu reyiz ilk postayı koyverdi kristian dior markalı boxerına. böyle olmayacaktı, olmamalıydı. küçük reyiz mağaraya girebilmeliydi, hiç olmadı kafasını bir sokup içeri bakabilmeliydi ve kıza anlattı durumu

kız bakire olduğunu ve evlenmeden önce böyle bir şey yaşamak istemediğini kibarca anlattı.