bayanlar

ortaokulda kantine her gittiğimde, bir yandan cebimdeki bozuklukların topldıbını hesaplamaya çalışırken bir yandan da oturup kalkarken bir kısmının düşmüş olabileceğini de hesaba katıp, aynı zamanda bu stresle başedip sonunda koyduğum büyük hata sınırlarının elverdiği şeyi ki bu çoğu zaman bir eti cin veya poğaça falan olurdu almaya çalışmam. neden cebimden çıkarıp sayamazdım, belki de bozukluk olmalarından ötürü. öyle ya gidip de iki karışık tost bir de kola almışlığım yoktur. şimdi o zar gibi kaşar ve sucuktan imal dandik tostun yüzüne bile bakmam, kola zaten içmem ama o günlerde belli belirsiz üzerime ağırlık gibi çökerdi hafta boyunca.

işin ilginci fakir de değildik. tutumlu bir anne ve her gece bir masa dolusu insana yemek veren bir baba hayal edin. annenin verilen alışveriş ve pazar paralarından arttırdıklarıyla size bu harçlığı verdiğini bilmek ve kötü bir gün olur da lazım olur diye bayramlarda biriktirdiğiniz harçlıklara dokunamamak. bu senaryoya bakıp o küçük çocuğun babaya artan bir kin duyduğunu düşünebilirsiniz ve haklısınızdır da. sırf bu saçma durumdan dolayı stresinizi annenize yansıtmanız ve annenizin durumu nazik bir dille anlatmaya çalıştığı babanızın hiddetlenmesi ve çarpan kapılar. sizin giderek daha fazla kabuğunuza çekilmeniz ve içinizde büyüttüğünüz nefret ve hüzün. pedagolojik olarak pek de olumlu olmasa gerek.

aradan geçen yıllar sonra babanızın okul arkadaşlarıyla 5 yılda bir olan toplantılarından birine katılmanız ve arkadaşlarının aksine tıp fakültesini ekonomik koşullardan dolayı terk etmek zorunda kalan ve diğerlerine olan üstünlüğünün farkında olan ve dünyanın farklı yerlerindeki cerrahi başarılarını anlatan arkadaşlarının yanında ezilmemek için kinayenin inceliklerine sarılan babanızın durumunu ve bu tavırlarının nedenini anlamanız. yıllar sonra onu kaybetmeden önce bunları yüzüne vurduğunuzda evet her şeye sebep benim ve size sunduğum bu hayat tamamen benim başarısızlığımın eseri demesi ve sizin onu affetmediğinizi söylemeniz.

ve gün gelince siz ayakları üzerinde duran bir birey olduğunuzda babanızın genetik mirasının üzerinizde ne kadar dominant etki yarattığını farketmeniz ve çabalarınızın sürekli bu bataktan çıkmak için başınızın üzerinde sallanan demokles'in kılıcı gibi sizi takip etmesi. içinde garibanlık barındıran ne dram ama..