basımdan gecen hikayeyi anlatıyom lan gelin

evde babamla tartıştıktan sonra dışarı cıktaım saat 11 gibi falandı öyle düşünerek yürüyodum bi parkta banka oturdum ve bi sigara yaktım nasıl oldu bu olanlar diye düsünüyordum babama ettiğim laflar beni evden kovması herşeyi en ince detayına kadar düşündüm ve biraz daha dolaşmaya karar verdim oturunca üşüyordu insan yürürken arkamda birisi olduğunu farkettim ve saatime baktım saat 2,5 gibiydi hafif bir göz ucuyla arkama baktım üstünde sihay deri montlu birisi vardı bana doğru hızlı adımlarla yaklaşıyordu ben pek umursamadım ama ginede şüpeleniyordum bi an duraksadım ve arkama döndüm hayırdır birader ne ayaksın dedim kafası yere doğru bakarak bana sigaran varmı dedi bende var dedim 1 tane ver anlatayım dedi 1 tane verdim sigaraları yaktık 1 dakika falan suskunluk oldu ve suskunlugu ben bozdum hadi kardeşim anlat artık niye takip ediyosun beni dedim oda

@2 lan dıbına kodum ciksinci nesili yarın pazar diye niye uyumadın yat zıbar amk liselisi

beni hatırlamadınmı ben liseden arkadaşın kenan dedi bir ana şaşırdım kenan diye afalladım hani fır fır kenan vardıya diye düzeltti benim konusmamı evet hatırladım kenan nasılsın felan oyle biraz konustuk bana hiç değişmemişşin dedi ama o çok değişmişti nedense sesi hiçde iç açıcı gelmiyordu sanki sesi direk beynime işliyordu sonra yürümeye devam ettik yürürken ne arıyosun bu saatte dedi bende basımdan gecenleri anlattım oda gel bugece bizde kal dışarda üşürsün oğlum dedi bende yok felan derken kabul ettim

olm kimse merak etmıyomu lan

israrına karşılık evlerine doğru yola koyulduk eski günleri konusurken işte burası dedi bir binanın bodrum katında oturuyordu içeri girdiğimizde evin içi darmadanık pislikten bağ yapmış tozlarla kaplı yerler yani evi tak zütürüyordu aklımdan bu burda nasıl yasıyor diye geçirmedim değil

evin içinde turlarken birden gözüm duvardaki resime ilişti resimde garip birşeyler vardı neyse diyip tekrar yürümeye devam ettim işte burda yatarsın kardeşim dedi kenan saol deyip girdim içeri tam ustumu değiştirecekken kapı caldı ve naber kenan dedi kaba bir ses bu ayakkabılar kimin diyede ekledi kenan ya abi arkadasım dedi ve durumu anlattı adama adam tamam bugunluk kalsın bakalım dedi bende cok yorgun ve uykusuzdum odanın pisliğine felan bakmadan direk uyumuşum

birinin bana seslendiğini duydum hadi kalk gitmen lazım diyordu bu kenanın sesiydi uyandım noldu olum demeye kalmadık hadi olm hadi gitmen lazım geç kaldık diyordu ben şaşkınlıkla bi anda kendımı kapının önunde buldum kenan bi kagat verdi lazım oldugunda ararsın benım numaram dedi dışarı cıktım ama aklım evdeydi nolmuştuda kenan beni apar topar evden cıkarmıştı acaba

kendi kendime düşünürken annem aradı ve olum ben babanı ikna ettim eve gel diye aglamaklı bir ses tonuyla beni ikna etmeye çalıştı hayır o eve gelmem bidaha diye sözünü kestim annemin ve kapattım telefonu telefonu kapattıgım zaman 5 cevapsız arama oldugunu gördüm bu annemin numarasıydı gece aramıstı fakat o yorgunlukla onu duymamıstım fazla önemsemedım ve saate baktım saat sabah 10,5 du yavaş yavaş kendime geliyordum karnımda cok actı cuzdanıma baktım 3 5 lira bisey vardı gidip bir yarım ekmek döner aldım ve onu atıştırdım üstüne sigara yaktım tam bi fırt cekmeden telefonum caldı

belım cok kötü tutulmuştu ve agrısını yeni hissediyordum zor olsada dogruldum ve telefona baktım arayan numara kuzenim berkdi telefonu actım bararak nerdesin lan sen herez perişan oldu burda gel eve cabuk yada söyle ben geleyim dedi (ben 21 o 26 yaşında) bende ya gerek yok perişan olmalarına ben kovuldugum eve gitmem tarzı birşeyler soyleyim yarım yamalak kapattım telefonu ve kalktım yerımden yuruyordum sabahki olayı düşünerek

okadar dalmısımki dudamın yanmasıyla kendime geldım sigara dibine gelmiş ve filtre dudamı yakmıstı biraz daha gezdikten sonra saat 2 gibi olmuştu boş boş geziyordum kenanı arardım beraber gezeriz diye fakat telefonu kapalıydı ardından kenanın evine dogru yolaldım zile bastım ve kenan dış kapıyı acmaya geliyordu ama burnundan soluyordu cok sinirliydi suratından okunuyordu siniri bana bagrarak ne arıyon lan bu saatte burda ben sana aramadan gelme demedimmi aradım ama acmadın diye atladım araya bana bak olum git 2 saat sonra gel dedi ama ben cok meraklandım acaba noluyo evde diye

arakadaki bahçeye yoneldim içimdeki merak beni sagdan sole sürüklüyordu bir cam oldugunu görüm direk kanın evine bakıyodu camdan ıçeriyi iyice bi sözdüm ve ne göreyim içerde 1 cesed her taraf kan içinde kenan tabloya dönük biçimde kanlarla yere bi şekil cizmiş ve tabloya bakarak sallanıyordu bişeyler mırıldanıyordu çok korkmustum kacmak istedim ama olan biteni anlamaya calısıyordum o sırada bi kedi miyavlamasıyla kenanın cama bakması bir oldu kenan beni görmüştü ama kenanın gözleri adeta kıpkırmızıydı aya kalktı ve kapıya dogru koştu bende korktum ve ordan hemen kactım yarım saate yakın kostuktan sonra anca kendıme geldım ve

olm kimse dinlemiyosa anlatmiyim lan boşu boşuna

korkudan kalbim yerınden cıkıcakmı gıbı atıyordu daha once hıc bukadar korktugumu hatırlamıyordum evınde yattıgım adam birini kesmiş ve ahin bigi bişey yapıyordu telefonum caldı arayan kenandı açmak istemedim ama kendıme engel olamadım ve actım alo kenan demeye kalmadık tanımadıgım bır ses sen ölüsün artık diye bagırdı ve 2 3 kere tekrarladı kisin demeden kapattı korkum zirvelerdeydi artık bi sıgara daha yakmamıştmki kenanın bana dogru kostunu gördüm ve hemen kacdım ama beni yakaladı cunku telaşdan nereye gidecegimi şaşırmıştım ve kenan nerdeyse her yerı bılıyordu o civarda beni tutdu bogazımdan öyle bir sıkıyorduki nefesim kesildi zor nefez alıyordum veyatta alamıyordum

bir anda savuşturdum kendimi ve aklıma saniyeler içinde eski benden hocamın ögrettiği savunma takdikleri geldi ama sonra hepsini unutup kenanın taşşaklarına tekmeyi bastıgım gibi kactım hava kararıyordu hafiftende yagmur baslamıstı eve gitmegi dusundum fakat annemi ve babamı riske atmak istemedim geceyi dısarda gecırecekdım aklımda bu vardı hızlı hızlı nefeslerle soluklanıyordum adeta her nefes alıp verisimde cigerlenim parcalanıyordu okadar kostumki geceyi gecirecegim bir yer bulmam lazımdı kuytu bir yer arıyorudum en sonunda bir yer bulmustum calılar vardı baya calılar vardı onların arkasında saklanmıstım ve birden uykuya dalmıstım

sabah olmadan birinin kardeş kalk burda uyuyamassın evin barkın yokmu demesiyle uyandım gözümü actıgımda bir adam vardı karsımda adete dev gibi gözuktu o an gözüme korkarak uyandım ve bi an havaya zıpladım adam korkma bukadar noldu korkulcak kadar kötümü gözüküyorum dedi ve pis pis güldü ben bişey demeden uzaklasmak istedim ama beni tuttu ve yanından 2 adam daha geldı beni zorla arabaya bındırıp bi bez koklattılar evet son hatırladıgım buydu gözumu actıgımda

bir evdeydim etrafımda toplanmıs 20 den fazla adam vardı hepsi ayrı bi eşkaldi birbirlerinden pis bakışlarıyla korkuma dahada fazla korku katmıslardı aralarından biri bana dogru geliyordu kafasındaki siyah kapsondan kim oldugunu göremiyordum yanıma yaklasıp kapsonu cıkardıgında bunun kenan oldugunu gordum ama sanki tanıdıgım kenan değildi gözleri bi başka bakıyor sesi bi baska cıkıyodu artık ölmen gerekiyor dedi neden ben naptımki dedim titrek bi sesle bizi gördün ve ayinimizi yarıda bıraktırdın dedi bundan daha buyuk bi suc olabilirmi dedi bararak öylebi bagardıki onun ses telleri bende kulamın zarı patladı sanki arkadan birisi durun diye seslendi yaşlı sesiyle elinde bıcakla bekleyen kenan eyildi ve kafasını yere egdı ve dıgerlerıde

yavaşca bana yaklastı ve elindeki hancer benzeri şeyle suratımı kestı hancerın uzerındeki kan yere damladıgında herkez bagarak titremee başladı anladımkı sıradaki kurban benim çok korkuyordum kendimi bildim bileli boylesıne bır korku yasamamıstım keske hiç evden cıkmasaydım dedım kendı kendıme bana artık bizim misafirimizsin dedi nasıl dedım 2 gün boyunca burdasın dedi sonra dedim sonrasını görüceksin zaten diyip gitti emin adımlarla yuruyodu o gıdınce beni tutup bi oda gibi yere kitlediler odada her yerde kan vardı resim benzeri seyler semboller vardı tablolar anlamıstım kesın ölecegim kurtulusum yok diyordum oturdum gecmısımı dusunuyorudum zaten kaybedecegim birseyim yoktu...

neden savasmiyimki dedim kendı kendime planlar yapıyordum kaçış planları aklıma en cok yatan plan kapıyı actıkları zaman kapıyı ıtıkleyip aradan kapıya ulasıp kacıcaktım yada öyle birşeydi aradan 4 5 saat gecmişti ve birsis kapıya dogru yaklastı gölgesini görmüştüm hemen kapının arkasına gectım ve planı uyguliycaktım saatler sonra yaptıgım bu plan işe yaramalıydı başka sansım yokdu zaten
iş başa düşmüştü kapı acılıcaktı kendimi hazırladım ve geriye dogru cekildim kapının kolu ınerken sanki zaman agır cekimde akıyordu kol cok yavas ınıyordu koşmaa hazırlandım ve tekrar kendımı motive etmek için olsa gerek kaybedicek neyim varki diye söylendim kendi kendime

devamı yarın beyler ilginizden dolayı teşekkürler bu arada hikaye burdan sonra kızısıyo beyler haberiniz olsun

kapı açılmıştı bekelediğim fırsat gelmişti artık ve kostum kapıyı ıtıp önundeki adamı yere serdım ve fitursuzca koştum kapıyı buldugumda kapalıydı actım ve direk dısarı fırladım enden daha dogrusu villa gibi bir yerden dısarı fırladıgımda imdaaat diye bagıyordumki sırtımdan yedigim bıçak darbesiyle kendime geldim noldunu anlamamıstım cok acıyordu biraz üşüme hissettim adeta donuyordum rüyalar gordum babamı gördüm eski dedemi gördum beni carıyordu dedem sonra hafiften gözlerim acılmaya basladıama hıcbısey goremıyordum sadece bilincim yerıne gelmişti azda olsa iç kanaması var diyordu bi adam yanındaki kadın ekledi hastayı kaybediyoruz duydugum son seydi bunlar sonra gine gözlerim kapandı

geçmişim geldi gözümün önüne annem hadi kalkma vaktin geldi aç gözlerini diyordu yattıgım yatagın kenarında gözlerimi acıp ona bakmak istiyordum ama açılmıyordu gözlerim hiçbiyerimi hissetmiyordum aradan haftalar gecmiş ve ben uyanmıstım eve gitmiştik annemlerle tekrar babamda cok üzülmüş olcakki bana nasılsın olum bıseyın yok dımı keske o gun sana bagarmasaydım dıye kendıne kızıyordu annemse hep senın yuzunden felan diye bagardı babama ve kavga edıyorlardı her zamanki gibi ben zorda olsa yeter artık dıye haykırdım sesiz cok az cıkmıstı sesim neden bende anlamamıstım neyse durdular ve tamam bundan sonra kavga yok dedı annem ve aglamaklı gözleriyle canım oglum dıye sıkı sıkı bastı bagrına tekrar beni hersey bitmişti diye dusundum halbuki bitmemiş...