basketbol kariyerimde zirveyi de gördüm dibi de

savunma ve ribaund konusunda ise üstüne katmaya devam ediyordum özellikle yeni antrenörlerimin öğrettiği bir kaç farklı taktikle kendimi çok rahat şekilde geliştirebiliyordum, oyuncuları zorlamak yerine onalra verdikleri programla onların olacabileceği en iyi seviyeye getirebiliyorlardı bende savunma olarak ağırlığımı ortaya koyduğum için güzel bir program hazırlamışlardı savunmada karşı takımlar için ciddi anlamda bir sorun olmaya başlıyordum

devammm

yıldız kategorisine geçmemle birlikte bir çok şeyi üst seviyeye çekmiştim, takıma yeni katılmama rağmen bu altın bir sezon geçireceğim belli oluyordu.. sezonun başlamasıyla birlikte ilk 6-7 maç çok karışık bir grafik sergiledik gerek takım olarak gerek antrenör olarak bu 6-7 maçta çok farklı 5'ler sahadaydı ve bu maçların sadece 3nü kazanmaya başladık, antrenörlerimin verdiğin 2 aylık o muazam programdan sonra kendimi gerçekten çok çevik hissediyordum mentalitem çok değişmişti karşımda ki oyuncun cros ovver yapabileceğini kestirmem daha kolay netleşiyordu, adım zamanlamamı geliştirerek penetre eden oyucunun önüne 2 adımla çok rahat geçebiliyordum, bu program ve antrenötlerimin katkısı iyi kullanarak bunun ödülünü ilk 5e girerek almıştım yine

ciddi anlamda artık rakip takımların üstümden belli setlerle oynadığı hucümları yaşamaya başlamıştım belli bir setle adam adama oynadığım rakip oyuncuya şut pozisyonu yaratmak gibi ufak setler oluyordu, o sezonu ciddi bir sükse yaparak geçiriyordum, çünkü o yıllarda alt yapı basketbolu sadece nasıl sayı atarım olayına odaklı olduğu için savunma insanları şaşırtıyordu, basketbol kariyerimde ki en iyi maçımı o sezon yaşamıştım istatistikleri hala aklımdadır 13 sayı 16 ribaund 5 asist 6 top çalma, bastıra bastıra söyledim ve buradanda o hocama tekrar teşekkür ediyorum ki bana bunları yaşattırdı o uyguladığı programları harfi harfine yetirerek savunmada ismin geçmeye başlamıştı artık alt yapılarda

geldiğim şehirde ki basketbolun üstüne kat kat koymaya başlamıştım çok fazla detaya girmeden geçiyorum yine ciddi anlamda patlama yaptığım sezon sonunda (patlama yapmak sayı veya asist kralı olmak değildir, ilk kez geldiğiniz şehirde yaptığınız bir olayla kendi yaş grubunzuda duyulmanızda yeterlidir) geçen sezon aldığım ribaund şampiyonluğu başarısına bu sezonda ankara ribaund şampiyonluğu ve yılın savunması ödülünü eklemiştim, savunma ödülü olayını ilk defa ankarada yaşadığım için şaşırmamış değildim ben o gün onlara zıt giderek istediğim noktaya gelmeye başlıyordum, ciddi anlamda bir isim olma yolundaydım

devammm

bu sezon bu yaşadıklarımın, kendimi bu işe bu kadar bağlamamın, başkalarına inat sadece kendi dediğime inanmamın ve en önemlisi bu iş için çalışmamın ödüllerini en başta kişisel olarak aldığım ödüllerle ve başka bir şehire transfer olmamla almıştım, bununla yetinebilirdim.. ama yetinmedim kendim değil antrenörümün sayesinde başardım başarıyordum daha doğrusu başaracaktım.. yaz kampının başlamasına yakın memleketten dönüp takımla toplanmıştık kızılcahamamda kampa gitmiştik 2 günü dinlenerek geçirdik eğlendik dolaştık, ertesi sabah 7-8 gibi oda arkadaşım tarafından hiddetli bir şekilde uyandırıldım..

devam

anlat genç basketbol meraklısıyım

yalan değil palavra

niye boş entry çıkıyor lan

önce babama sonra antrenörüme gelen bir telefon ile ankaradan bir kolejin beni hem küçükler hem yıldızlar kategorisinde takımda görmek istiyorlardı yani bu lise hayatımı orada geçirmem demekti, normalde bu tarz transfelerde kolejler oyunculara uçuk şeyler verirler %100 burs belli paralar sportif giderler gibi şeyler ama bu kolej bana sadece %100 burs sağlamıştı zaten bir yurda bğalamıştır birde 350 lira gibi bir bursa bağlamışlardı o kadar.. ama bu bile benim için çok çok büyük çok farklı bir durumdu hayal edemeyeceğim kadar, kendinizi profesyonel bir sporcu gibi görmek ve bunu 15 yaşıdna yaşamak.. başka şehirlerden, başka ortamlardan sizin istenilmesi, mutluluğu ciddi tanımı buydu.. annem karşı dursada babam biraz daha durumu anladığı için beni anlamıştı, 2 yıllık takımımdan ve 15 yıllık şehirimden ayrılıyordum..

sen devam et yrram okuyoz işte

anlat panpa

yorulduk amk burda olduğunuzu bilimde gaza gelim bari

neyse lan devam ediyorum, 7-8 maç sonrasında ilk 5'de ki yerimi garantiledim.. savunma oyununun meyvesini toplamaya başlıyordum sezon ile ilgili pek detay veremeyecğeim çok hatırlamıyorum ama o sezon neredeyse 15 maçta falan ilk 5e çıkmıştım sezonunda 3te 2si demekti bu ve 3 mağlubiyet ile sezonu tamamlayınca doğal olarak şampiyon olarak bitirmiştik.. sezonun sayı kralı bizim forvet oyuncusu olmuştu, en iddialı olduğum ribaunda konusunda ise 2. sırada kalmıştım çünkü bi kolej takımın 5 numarası vardı dıbına kodumun çocuğu artık nasıl iğneler vurdurduysa 15 yaşında 2.02di zıplamadan alacaktı utanmasa ribaundları.. bu şampiyonluk ise bize sezonu bitirmemize izin vermemişti fazla ara vermeden bölge şampiyonası için 2-3 saat uzaklıtka ki şehire yola çıkmıştık

@3 sebepsiz haykırdım huur çocuğu xd

yaz okuyoz

devam

hayatımda ilk defa ciddi bir takım olgusu yaşıyordum hem mutluydum he heyecanlı 15 kişinin aynı şeyleri giyip bir takım otobüsünde başka bir şehire gitmesi bile yeterlidir takım olgusu için, gittiğimiz ilk 1 hafta boyunca antreman yaptık tam bir kamptaydık şehir dışında otelde takım arkadaşlarıyla geçirilen bir kamp.. muhteşem bir şey gibiydi, kamp bittikten sonra mücadelelerimize başlamıştık ilk oynadığımzı 4 maçı çok farklı kazanmıştık çünkü bölge şampiyonusa gelen bazı takımlar ciddi anlamda sıkıntılıydı maddi ve manevi konudan bu yüzden rahatça geçmiştik tek zorluğu yarı final mücadelesinde bulunduğumuz şehrin temsilcisine karşı yaşamıştık ama maçın 3. periyodunda çıkan bir kavga ile dalavereye getirip maçı kazanıp final maçına çıkmıştık.. final maçına pek üzerimize görev düşmedi forvet oyuncumuz gerekni yapıp bize bölge şampiyonluğu hediye etmişti adeta.. 1 yıl içinde 2 şampiyonluk ile göklerde uçan ben ise ilk defa kişisel bir başarıyı yaşıyordum, bölge şampiyonası ribaund şampiyonu..

hızlı yaz amkk

upupuğpuopıfdşklasdjaşsdök