basketbol kariyerimde zirveyi de gördüm dibi de

devam panpa

şampiyonluk bize 1 ay sonra türkiye şampiyonasına gitme yolunu açmıştı, istanbula gidecektik.. bundan daha iyisi bizim için yoktu herhalde biz artık uç noktaya gelmiştik hem kendimiz adına hem şehir adına, tabi üzücü noktalarda olmuştu takım için takımın 5 numarası ve guardımız gelecek sezon için kolej takımlarıyla anlaşmış türkiye şampiyonasından sonra gideceklerdi.. neyse sıkmadan devam ediyorum, bu sefer istanbulda yine aynı kamp dönemini yaşayıp uzun bir maç maratonuna çıkmıştık ama bu sefer oynadığımız takımlar fenerbahçe galatasaray efes ülker banvit tofaş gibi takımlardı açıkçası hakettiğimiz bir noktada türkiye 6.lığı ile bitirdik şampiyonayı, bu şampiyonada bizi kimlerin izlediğinin farkındaydık ve bunun cevabını 2 oyuncumuzdan sonra tkaımın en skoreri olan türkiye şampiyonasında en skorer 2. oyuncu olan forvetimizi fenerbahçeye göndererek almıştık.. türkiye şampiyonasına babamla gitmiştim, gerek maçlar boyunca gerek maçlar sırasında o takım elbiseli adamları gördükçe savunma direncimi 1-2 katına daha çıkartmış ribaund için daha çok savaşmıştım evet bellir bir kişisel başarı yakalayamazsam bile en azından takımdan ayrılıp gerek şehir dışıan gerek bulunduğumuz şehirlerin kolejlerine bir nevi transfer olanlardan bir farkım olmadığını düşünüyordum.. bunun burukluğunu çok yaşamıştım şmapiyonadan sonra taa ki okullar açılıp benim lise 2ye başlamama 40-45 günlük bir süre kalana kadar..

takibe aldım yarın okuyacam söz

millet boyunu merak ediyor yaz bidahakine başta!!

okuokuokuokuokuoku

şuan ki boyum 1.89 la bırakmasaydım uzardım ama neden böyle kaldığımada geleceğim daha

devam panpa

önce babama sonra antrenörüme gelen bir telefon ile ankaradan bir kolejin beni hem küçükler hem yıldızlar kategorisinde takımda görmek istiyorlardı yani bu lise hayatımı orada geçirmem demekti, normalde bu tarz transfelerde kolejler oyunculara uçuk şeyler verirler %100 burs belli paralar sportif giderler gibi şeyler ama bu kolej bana sadece %100 burs sağlamıştı zaten bir yurda bğalamıştır birde 350 lira gibi bir bursa bağlamışlardı o kadar.. ama bu bile benim için çok çok büyük çok farklı bir durumdu hayal edemeyeceğim kadar, kendinizi profesyonel bir sporcu gibi görmek ve bunu 15 yaşıdna yaşamak.. başka şehirlerden, başka ortamlardan sizin istenilmesi, mutluluğu ciddi tanımı buydu.. annem karşı dursada babam biraz daha durumu anladığı için beni anlamıştı, 2 yıllık takımımdan ve 15 yıllık şehirimden ayrılıyordum..

niye boş entry çıkıyor lan

10-15 dakika sonra bu durumu algılayabilmiştim nba'de mvp seçilen türk oyuncu gibi bir şeydi benim için şapşal şapşal sırıttıyordum antrenörümü dinlerken odadan çıktığımda ise sadece avazım çıktığı kadar bağırarak odama gitmiştim heyecandan telefonum ubulamıyordum klozete falan bakıyordum bunu babama söylemem gerekiyordu çocukluğundan beri inat ede ede sadece kendi isteğini yapa yapa milli takıma seçilmişti oğlu bunu duymalıydı..