21.12.2019

Bu kızı kaybettik be beyler, eski başlıklarıma bakarken gördüm bunu.
Girdiği 2. ameliyatta kaybettik kızı.

hayatın kızlarla tanışmakla geçmiş

B: Bende senden hoşlanıyorum, ne tesadüf bak bir ortak yönümüz daha.

J: Hihihi evet ya, yediklerimiz, sevdiğimiz yemekler, yaşam tarzımız bile aynı çıktı bugüne kadar baksana, içimiz bile aynı

B: ivit

J: Hihihihihi

Skype'ı kapattık, uyuması gerekiyordu.

ilginç

Yaklaşık 3 saatlik bir yolculuktan sonra ben geldim istanbul Sabiha Gökçen'e, oradan otogara, oradan da Bursa'ya evime gittim.

ilk işim direk Facebook'a girmek oldu, bir sürü kişi mesaj atmış nerdesin sen gibisinden, arada bir tane mesaj var, Julie'den "Eve varınca mesaj at birtanem ♥" diye, hemen cevapladım onu.

Çok uzun süre geçmemişti ki oda yazdı bana, konuştuk yine, Skype'a geçelim mi kamera açalım özledim seniiiii dedi bana. Seve seve dedim ve Facebook'u kapatıp Skype'a geçtik, açtık kamerayı ve başladık konuşmaya

J : Ya Barış ben seni yerim, ne iyi ettin de geldin ta ordan buralara ama hiç gerek yoktu ki gelmene, ben ameliyata girip çıkacaktım hatta belkide çıkamayacaktım.

B: Sen benim şu hayatta değer verdiğim en önemli şeysin, en değerli varlığımsın sen benim, değil 3 saatlik uçak yolu, 12 saatlik uçak yolunda bile olsan ben gelirdim yanına prensesim. Sen benim herşeyimsin, iyiki girmişsin hayatıma ve sende iyiki benimsin

J: Nina bana bir şeyler söyledi sen gittikten sonra

B:(Hagibtir) Ne söyledi canım?

J: Sen benden hoşlanıyor musun, bak doğru söyle söz kızmıcam

B: Şey ya Julie ben

J: Barış ben senden hoşlanıyorum

Yaklaşık 1.5 ay kadar kaldım ispanya'da, veda günü gelmişti artık dönmek zorundaydım. Havaalanına geldik, uçağın kalkmasına 1 saat 10 dakika vardı, yani 10 dakika daha görüşebilirdik uçağa binmeden önce.

Ben Julie'ye dedim ki "Herşeyi bir kenara bırakta Julie, sen o ameliyattan benim için canlı çıktın be, iyiki varsın prensesim" gülümsedi, sende iyiki varsın dedi öptü beni.

Julie ben uçağa giderken tuttu kolumdan çevirdi beni ve sarıldı bana "iyi ki geldin birtanem, seninde dediğin gibi ben o ameliyattan senin için çıktım, iyi ki varsın, iyi ki hayatımdasın ve iyiki benimsin, seni seviyorum" dedi ve dudağımdan öptü beni.

Ben sarhoş gibi oldum ağzım kulaklarıma vardı, kekeleyerek bende seni seviyorum diyebildim. Şapşal yerim ben seni, hadi git uçağı kaçıracaksın dedi bir kez daha öptü ve arabaya gitti, bende uçağa gittim.

Acaba onu sevdiğimi anlamış mıydı?
Ya anladıysa da beni çıkartırsa hayatından, ne yapardım ben?

Gün geçtikçe elimi tutmaya çalışıyordu sürekli, belli etmemeye çalışıyordu sanki bazı şeyleri, yavaş yavaş ayaklanmaya başladı, bana tutunup yürüyordu, bayağı ağır bir ameliyat geçirmişti.

Ben şunu hissetmiştim, ayaklandıktan sonraki sarılması, beni ilk gördüğündeki sarılmasından çok daha farklıydı, sanki kız benden hoşlanmaya başlamıştı.

Ben ciddi ciddi gerçek anlamda aşık olduğumu anladım Julieme. O sarı siyah tatlı mı tatlı saçları, simsiyah gözleri, ses tonu, ten kokusu, yumuşaklığı, konuşma tarzı ve konuşmasındaki tatlılık. ♥

Ben hastaneden çıktıktan sonraki 2. gün Julie'nin bana olan bakışlarında biraz değişiklik fark ettim, çok daha farklı bakıyordu bana, aklımdan hep "Yok canım, Barış geç o işleri bu kız sana samimi şekilde söyledi arkadaş gördükleri her zaman arkadaşıdır, devamı olamaz, sen bu sevdayı tek yaşayacaksın" diye şeyler geçiyordu.

Ben çıktım odadan, bir süre sonra annesi ve babası girdi, arkasından Nina ve annesi girdi.

2-3 gün kadarda normal odada kaldıktan sonra çıkardılar benim prensesimi hastaneden, evine getirdiler. Evde o yatarken ben hep başında oturdum, o ameliyattayken hep düşündüm ona olan hislerimi, nasıl tarif edebilirdim, yalnızca şöyle ;

Önceden hissettiklerimin tamamen boş, gereksiz ve saçma hisler olduğunu farkettim. Julie'ye karşı hissettiklerim o kadar güzel, o kadar mutluluk verici, o kadar tatlı hislerdi ki, hayatımda ilk defa bir kıza prensesim dedim, oda Julie idi.

Nefes problemi çözüldükten sonra zütürdüler yoğun bakıma, bende o yoğun bakımdan çıkana kadar hastanede kaldım, sandalyelerde uyudum uyandım, bir şeyler yaptım hep.

Julie'yi normal odaya aldıklarında ilk beni göndermek istedi içeri annesi ve babası "Julie sana çok değer veriyor oğlum, önce sen gir ve o kadar mesafeden gelmişsin bu senin doğal hakkın" dedi babası bana, seve seve kabul edip girdim içeriye, Julie mışıl mışıl, tatlı tatlı uyuyordu.

Benim kapıyı kapatmamla gözlerini araladı ve bana baktı zorlada olsa "Barış" dedi, "Hiç kendini yorma prensesim, ben burdayım, senin yanındayım ve her zaman senin yanında olucam" dedim ve elini hafifçe öptüm, gülümsedi ve dediki "Buradan çıktığımda, sözüm olsun seni dışarıda gezdiricem, kusuruma bakma emi dışarı çıkamıyordum rahatsızlığımdan dolayı, sende gördün son günlerde gelmene rağmen" o kadar zor konuşuyordu ki, ama bir o kadar da tatlı.

Birtanem, sen yeter ki şuradan çık sağ salim, o senin bana yapabileceğin en büyük iyilik olur dedim.

Gülümsedi ve o anda doktor geldi fazla tutmayın diye.

Rezerved

Saat oldu 11, Julie'nin ameliyatı başladı, 6 saat sürdü o ameliyat, o 6 saatte bizim için tam bir cehennem gibiydi, kabus gibi 6 saat.

6 saat sonrasında doktorun teki çıktı içerden ve şunu dedi "Ameliyat gayet güzel geçti, hastayı yoğun bakıma alıyoruz, 5-9 gün arası yoğun bakımda kalması gerekiyor" biz sevinçten ne yapacağımızı şaşırdık, Nina, Julie'nin annesi, babası ve özellikle de ben. Sevinçten ağlamaya başlamıştım ki Julie'yi sedyede çıkarttılar ameliyathaneden, onu görünce benim ağlamam iyice arttı, tam zütürürlerken Julie nefes alamamaya başladı ve bir anda panik oldu herkes, doktorlar başına koşuşturuyor, bağırıyorlar birşeyler getirin diye.

Daha önce çocuğun yanına geldiğinden, şimdi ise neden böyle yaptığına dair fikri olmadığından bahsetti.

Bense ona dedim ki "Boşver Julie, eğer seni gerçekten sevmiş olsaydı ne yapar ne eder gelirdi, bak bana, ben seni seviyorum ki sana sanal destek değil bedensel ve ruhsal destek olmaya geldim"

iyiki varsın Barışım, boşuna demiyorum sen benim en iyi dostumsun diye, bende seni seviyorum diyip sarıldı bana kız.

Ben arkadan arkadan gülümsüyorum, ağzım kulaklarımda bana sarıldığı için.

7 Eylül geldi, ameliyat günü.

Yatırdılar hastaneye, kuzeni geldi Nina, beni ağlarken görünce ne olduğunu sordu "Julie'yi yatırdılar, neden ağlamayayım ki" dedim, benim Julie için orada olduğumu duyunca çok şaşırdı ve bana dedi ki "Aa sen Julie'nin bahsettiği şu Barış mısın? Hani Türkiye'de oturan?" evet dedim, "inanamıyorum, sen Julie'ye bu kadar çok mu değer veriyorsun" diye sordu, tabiki o benim prensesim, o benim herşeyim Nina, ona bir şey olursa ben ne yaparım bilmiyorum, o benim karanlık hayatıma ışık olarak girdi dedim.

Bu arada Nina ile konuşmuşluğum var ama benim yüzümü görmemişti daha önce.

Bense o zamana kadar ona olan duygularımı, hislerimi geliştirmiş, bildiğin sevmeye başlamıştım abi kızı, ama o hala beni arkadaşı olarak görüyordu, gözlerinden belliydi. Geçtik içeri annesiyle, babasıyla tanıştırdı beni "Türkiyeden gelmiş en iyi dostum" diye, benim içim tabi dostumu duyunca buruldu ama hiç belli etmedim.

Kız beni elimden tuttu biraz odada sohbet ettikten sonra odasına zütürdü, bilgisayarın başına geçtik, ayrıldığı değil bir önceki sevdiği erkek arkadaşıyla konuşuyordu. Şu konuşmalara şahit oldum ;

"Julie, ameliyat olacağın için çok üzgünüm ama inan ben ispanyaya gelemem, her ne kadar seni sevsemde okulumu bırakamam, yapabileceğim tek şey sana buradan destek olmak"

"Öyle mi Diego, beni gerçekten sevmiş olsaydın ne yapar ne eder gelirdin, bana sanal destek değil gerçek destek olurdun, bak Türkiye'de olmasına rağmen ki senden çok daha uzak bana, buraya kadar geldi ama ona gelmesini ben söylemedim, dostum Barış bile senden daha çok değer veriyor bana, umarım bir gün beni hatırladığında *keşke yanına gitseydim* demezsin, benim ameliyattan çıkıp çıkmayacağım bile belli değil"

O an engelledi çocuğu, bana döndü ve aralarında geçenleri anlatmaya başladı, onu ne kadar çok sevdiğini, 4 yıl boyunca beraber olduklarını ama anlaşamadıkları için ayrıldıklarından bahsetti.

Yani onun arkadaş olarak gördüğü kişiler her zaman arkadaşı kalırdı.

Temmuz ayının sonuna doğru kızın boğazında problem oluştu, kanamalar başladı, boğazı tahriş olmuştu koladan dolayı, biz öyle biliyorduk.

Bir kaç kez doktora gittikten sonra ciğerinde problem olduğunu, ameliyat olması gerektiğini söyledi bana.

Benim elim ayağım bir birine dolandı, ne yapacağımı bilemedim. Pasaportumda vardı, çabuk elden vize almayı denedim ve almayı başardım, vizeyi aldığım gibi ben Ağustosun sonunda gittim ispanya'ya, kızın yanına. Kızın haberi yoktu geleceğimden, 7 Eylül'de ameliyat olacaktı, ben Türkiye'de kalsaydım kesinlikle kafayı sıyırırdım.

Bana verdiği adresi güç bela buldum, 6 katlı apartmanın en üst katında oturuyor. Girdim apartmana, söylediği numaraya gittim, kapıyı çaldım, kapıyı kendisi açtı elinde mendil ağzını tutuyor ve mendilde kan damlaları var, kız beni görünce elindeki mendilini düşürdü "Ba.. ba.. barışş" dedi sarıldı bana, ağlamaya başladı.

Aylar geçti aradan, biz pvp serverlarda takılmaya başladık, yalnızca ikimiz, Skype üzerinden görüşerek, bazen Skype arıza çıkardığında TeamSpeak3 aracılığı ile sesli şekilde oynuyorduk oyunumuzu, o Priest ben ise Assassin, güzel ikili olmuştuk, gayette iyi iş çıkartıyorduk.

Daha sonra Julie bana dedi ki, Barışım sende bir server açsan, beraber eğlensek, hem belki oyuncumuzda olur, beraber çok daha iyi vakit geçiririz biricik dostum ne dersin.

Bende dedim ona, tabiki neden olmasın, deneyelim denemekten zarar gelmez.

Temmuz ayına geldik, biz bir server açtık, başladık düzenlemeye, benim içimde ona karşı hoşlantı hisleri oluşmaya başladı ufaktan ufaktan.

Ama ona söylemeyede korkuyordum, nedeni ise bana şunu söylemesiydi "Ben önce arkadaşım gibi yaklaşıp, daha sonra sevdiğini söyleyenleri hayatımdan koşulsuz şartsız siliyorum"

Oyunu kapattık, Facebook üzerinden konuşmamıza devam ettik. O anlatmasını bitirdi ve inanın ben çok etkilendim. Ben anlattım olanı biteni, nedense içimden bir ses ona güvenmemi söylemişti garip bir şekilde. Benim hafızam biraz kuvvetlidir, bundan 12 sene önce yani 11-12 yaşlarında iken gördüğüm bir rüya vardı, rüyamda bir kız gördüm ve o kızın suratını asla unutamadım, 12 sene sonra, ben bu Julie'nin fotoğraflarını incelerken seneler önce rüyamda gördüğüm kız fark ettim. Bu nasıl olabilirdi ki? Yani uzun seneler önce rüyada görülen kişi, 11-12 sene sonrasında karşıma çıktı bir şekilde. Her neyse,

Bunlar ayrıldılar, ama Julie bana bu arada sen benim en iyi dostum oldun, senden başka dertleşebildiğim hiç kimsem yok, hep dertlerimi içime atardım ama içimdeki garip bir güvenle sana anlattım her şeyi, iyi ki tanımışım seni, iyi ki de varsın demeye başladı. Tabi ilk başta bende aynı şeyleri düşünüyordum, o benim dostumdu, benimde ondan başka dertleşecek adam akıllı insanım yoktu desem yeridir.

Tarih 04.01.2016

Knight Online'da bir kız ile tanıştım, yabancı bir kız annesi Türk babası ise ispanyol, kızın adı Julie olsun(Gerçek ismi değil). Onunla tanıştığımda ilişkim yeni bitmişti, berbat bir haldeydim. Onunla tanıştım(Daha doğrusu bir arkadaşım konuşmuş o gün, benide tanıştırdı onunla), biz bir güzel dertleşmeye başladık, önce o anlattı. Oyundaki sevgilisinin onu aldattığını, fakat adamın onu sürekli zayıf noktası olan iyi niyetinden, geri çevirememesinden vurduğu için onun yanında olduğunu, çok üzüldüğünü söyledi. Her neyse, ben kızın Facebook hesabını istedim, verdi ve ekledim.

Rezimi aliyim elim kayarda okurum belki

Sadece içimi dökmek istiyorum, biralarımın eşliğinde başlıyorum yazmaya