bardan kaldırdığım hatunu anlatıyorum

rezerv

bu muhabbetler dönerken, buket yine telefonunu çıkardı. kabak tadı vermesin diye bu sefer aynı eski sevgili geyiğini yapmadık. zaten gözleri gitmişti yavaş yavaş, espriyi tam anlayamayabilirdi, ya da alkollü halini bilmediğimiz için ters tepki de verebilirdi.

telefonunu aldı eline, bir şeyler yazmaya başladı, ben erhan'a dönmüş muhabbet ediyordum o sırada.

o anda buket birden telefonu bana uzattı. kafamda bir sürü şey oluştu. neden bana telefon uzatmıştı ki? numarasını verecek olsa o şekilde yapmazdı. hiçbirimiz samimi değildik, bana söylemek isteyip de erhan'ın bilmesini istemeyeceği ne olabilirdi?

telefonu elime aldığımda, gördüğüm şey karşısında hayli şaşırmıştım..

dizi finali gibi en can alıcı yerinde bırakim de takip edenler belli olsun:)

devdıbını getir bin

şarkıyı merak edenler için.

http://inci.ca/uds3kgth5k

telefonu elime aldığımda, şöyle bir şey yazıyordu:

"bu gece arkadaşını satıp bana gelsene."

erhan hemen yanımdaydı, refleksif olarak o da ekrana bakmıştı. ben istemdışı ani bir hamleyle hafiften kendime doğru eğdim telefonu.

o bizi beraber kalıyor sanıyordu galiba. oysa ki ben erhan'ı evine bırakıp kendi evime geçecektim. satma diye bir durum hiç söz konusu bile değildi.

bizimkiler de evde yoktu zaten, tektim, rahatlıkla kalabilirdim. buket zaten tek yaşıyordu..

daha önce hayatımda birçok kızın ilan-ı aşk ettiğine şahit oldum, imalı şekilde ciks teklif ettiğine de.

ama ilk defa bu kadar aleni teklif almıştım..

o an ne diyeceğimi bilemedim. erhan'a da çaktırmamam lazımdı ayıp olmasın diye.

ben: yok ben o şarkıyı sevmiyorum ya, biliyorum da.
buket: ha iyi tamam o zaman.

telefonuna şarkı tavsiyesi yazmış olduğu izlenimi vermek gelmişti aklıma. erhan yer ya da yemez, ama onu yapmak istemiştim.

kızın nerede oturduğuna dair konuşmuştuk, evinin yerini biliyordum.

ama kafamda türlü türlü şeyler vardı.

yalan yok, şeytan ilk başta dürttü, kızın evine gidip sabaha kadar birlikte olacaktık. ama zinaya karşı bir adamdım, bunu yapmamam gerekiyordu.

o şeytan dürtmesi kısa sürdü. gitmemeliydim. gitmeyecektim. tüm şartlar müsait olsa da gitmeyecektim..

erhan'ı satmak diye bir şey yoktu, o zaten anlayış gösterirdi, evine bırakıp tekrar kızın evine gidebilirdim.. ama gitmemeliydim..

sonra gidip gitmeme mevzuunu da bir kenara bıraktım. toplumsal ve ahlaki olarak düşünmeye başladım.

nasıl böyle bir hal alabilmiştik? eskiden bir kızın elini tutmak için çekinen, öpmeyi ütopya gören bir nesildik biz. bu adımları hep erkek atmalıydı, çoğu zaman da ikna edemezdi belki de..

nasıl olmuştu da kızlar bu kadar rahat evine çağırabilir olmuştu? sevişmek bu kadar basite mi indirgenmişti?

hem dini hem de toplumsal olarak ne kadar dejenere olmuştuk, yozlaşmıştık..

hem ben onun arkadaşının arkadaşıydım. ona anlatsam hiç utanmayacak mıydı? öğrenmesini sorun etmeyecek miydi yoksa?

ki ben arkadaşıma o kız pek sağlam değil dediğimde, o da biliyorum ama napim bu aralar onla görüşüyoruz hep diyordu.

bu olayı öğrendiğinde ne tepki verecekti? ben bunu düşünüyordum, buket hiç düşünmüyor muydu?

kafamda çok kısa sürede böyle onlarca soru belirdi..

sevgili değildik, birbirimize kur bile yapmamıştık hiç masada.

alkolün etkisindendir diye düşünüyordum. sonradan pişman olur diyordum. ayık kafayla elbette böyle bir şey teklif etmez diyordum. kız hafif meşrepti ama ben yine de onun vicdani muhasebesini hesaplamaya çalışıyordum.

içten içe kızıyordum da kıza. nasıl bu kadar basitleşebilirdi? öğretmendi bu kız. hem de anasınıfı.. körpecik çocukları eğitiyordu. bu kızın yetiştirdiği nesil ne kadar düzgün olabilirdi ki? ne verebilirdi o pırıl pırıl dimağlara, onlar da yozlaşmış olarak mı başlayacaktı küçücük yaşta hayata?

aileler çocuklarını böyle bir öğretmene emanet etmişti. ben de öğretmen çocuğuyum. ne babam, ne de öğretmenlerimde böyle ahlak yoksunluğu görmemiştim hiç. bu kız nasıl öğretmendi? hem de ufacık çocukların karakterlerinin temellerini atan bir öğretmen.

evet çocuklar onun sosyal hayatını göremezdi, ama karakteri elbet yansıyabilirdi çocuklara. bu olmamalıydı..

bu düşünceler yaklaşık 10 dakika sürdü kafamda, zaten ortam sessizleşmişti iyice, muhabbet pek dönmüyordu. buket birasını bitirmiş, 5. bırasını istememişti.

ortamdaki sessizliği bozmak istedim artık. kararımı vermiştim büyük ölçüde zaten.

ben: hadi kalkalım mı?
buket: olur, gidelim.
erhan: tamam hadi gidelim.

hesabı ödedik, alkolün hesabını da ödemem ben, sadece sprite için para verdim, çıktık.

arabamıza bindik, kızın evi 5 dakika mesafedeydi arabayla.

evinin önünde durdum..

ben: iyi geceler buket.
buket: iyi geceler.
erhan: iyi geceler buket.

kızın yüzü düşmüştü. çok kararlı şekilde evinin önünde durmuş ve iyi geceler diyerek gelmeyeceğimi belli etmiştim. telefonu falan da yoktu zaten, erhanı bırakıp dönsem evinin zilini de bilmediğimden gelemezdim. gelmeyeceğimi anlamıştır diye düşünüyordum.

tekrar hareket ettik. erhan'a durumu açıklamalıydım.

+ erhan telefonuna ne yazmıştı biliyor musun buket?
- hafiften gördüm ama tam okuyamadım.
+ bu gece arkadaşını satıp bana gelsene demişti lan.
- oha ciddi misin? gitmek isterse git abi ben sorun etmem.
+ lan seni satmış mı olacam sanki gitsem? evine bırakıp geri dönerim istesem.
- doğru söylüyosun, helal olsun lan, kız seni çağırdı ve gitmedin. nası adamsın. gay misin lan yoksa sen:)
+ sus lan:) olmaz öyle şey, gitsin kimle kendini tatmin ediyorsa etsin. benim işim olmaz.

dedik ve 10 dakika kadar gidip erhan'ı evine bıraktım.

evet belki bana söveceksiniz. belki eliniz gibinizde bekliyordunuz kızla nasıl birlikte olduğumu anlatırım diye. belki de gay muallak ılık diyeceksiniz bana..

ama yapamazdım. yapmamalıydım. kendi duruşumu korumalıydım. hele hele alkollü bir kıza bunu hiç yapmazdım.

kendimce bir ders vermek istedim kıza. ne kadar umursadı bilemem. ama öyle her önüne gelenle yatmamalıydı.

gamze'ye de anlatamadım bunu uzun süre, delikanlı adama yakışmaz dedim.

ama sonunda anlatmak istedim, çünkü hala görüşüyordu. görüşmemeliydi böyle bir kızla, kendi böyle biri değildi çünkü. zaten tüm arkadaşları da görüşmesini istemiyordu, buket tescilli kaşar gibiydi iskenderun'da.

gamze'ye olanı biteni anlattım, bak senin arkadaşını ilk görmede bunu teklif edebilen biri bu kız, uzak dur dedim.

gamze de ondan sonra muhabbetini kesti zaten, görüşmez oldu. tabi yaşadığı şok bambaşkaydı. inanamadı, böyle bir şeyi nasıl yapar yok artık dedi.

ben vicdanım rahat bir şekilde hayatıma devam ettim. kızı da birkaç kez uzaktan olanlar hariç hiç görmedim zaten. gamze de görüşmez olmuştu.

ben yaptığımın arkasındayım, kime anlatsam saydı sövdü iftiralar attı bana. ama ben iç dünyamda huzurluyum ve yine olsa yine yapmam diyorum.

siz de bir am için kişiliğinizden ödün vermeyin, çizginizi koruyun. hayatta her şey ciks değil.

klagib tabirle; "değişmeyen tek moda efendiliktir."

Efendi olun, adam olun lan !

Hadi iyi sabahlar panpalarım..

--spoiler--

siz de bir am için kişiliğinizden ödün vermeyin, çizginizi koruyun. hayatta her şey ciks değil.

--spoiler--

giriyorum nick6'nı..

reserved