sene 2014. ispanyadayım. kendime bir global pass bileti aldım şehir şehir süzülüyorum. barcelona'ya geldim. otel bulamadım. girdim bi şarap dükkanına dedim " una vino tinto por favor." adam verdi bi tane kaliteli şarap. meğer yıllarca köpek öldürüyomuşuz. neyse konu bu değil. dedim senior hostel arıyorum bin. dedi ki rabla del raval'a git orda bulursun. ben ne bileyim amk raval denen yer avrupa'nın tarlabaşıymış.

Sırtımda 25 kilo çantayla düştüm yola elde haritayla. tam geldim bi yere bi lokanta. içerisi envai çeşit 3. dünya garibanı kaynıyo. mülteci mi dersin kaçakçı mı dersin. bi tane bulgar mı arnavut mu ne taksa doğu avrupalı geldi dedi sana yer bulayım. düştük yola amk macera. bi yere getirdi beni.. hani şu filmlerde izbe yerler olur ya. yukardan bi abla seslendi " gülim sen türkmisin ben de bulgarim gel sana yardim edem. " lan olm malmısın niye çıkıyosun yukarı. çıktım tabi amk elbette malım. abla bi yatağın üstüne oturttu. dedim aha gibecekler, soyacaklar, kaçakçı olucam, luci wampa olucam. çizik bi yanakla köşede karı satıcam. neyse abla dedi "burda kal uciz bura" hemen kafada şimşekler çaktı. "yok abla ben mustafa abiyle buluşacam daha. mekan işletiyo burda" onun dememle vazgeçti.. "hadi canim seni yolci edem, bu çantaya çok malböra sığar.." falan diyo bi yandan. neyse yolda iki keşe adres sordum. sende mal var mı dediler. dedi amk nasıl bir yer burası kurtulmalıyım bir an önce. sonunda bi hostel buldum genelde amerikalı ve kanadalıların kaldığı bi yer. attım eşyalara. ananı gibiyim bi baktım bilet pasaport hiçbirşey yok.

dedim sıçtık kesin bulgar karısı yürüttü. nasıl edicem, napıcam diye düşünürken aklıma şarap dükkanı geldi. döndüm harbi orda fıçının üstünde duruyo adam da şaraba dalmış dünya zütünde değil. döndüm amerikanların aparta, attım kendimi sütyenli sarışın kızın üstüne. yaşasın medeniyet. bu da böyle bir anımdır.

Gecen yine barcelonadayim

Memeli kertenkele

eksi verenin annesini rablacılar gibsin.

Şimdi uyan liseli kardeşim

ulan gerçek hikayelere inanılmaz oldu be.