bankta sevgili ile oturup denizi izlemek

dünyanın en güzel ikinci olayı. birincisi gibiş.

hafif serin bir rüzgar çarpar tene. üşümek, olayı daha romantik kılıyor. insanlar sahilden akıp geçer.

yaşayamaz olduk böyle hisli şeyleri artık. pis barlardan çıkıp sigara kokan vücutlarımızla ciks açılımı yapıyoruz hemen. nerede yapıldığı belli olmayan taktan midyelerden yiyoruz. memleket nire hocam diyoruz adama. mardin diyor. bir şehir tümden midyeci olamaz amk. neyse, konu ayrı.

sevgilinin saçlarını koklasak o bankta, üşüyen ellerini tutsak. uzakta mutlaka bir gemi oluyor. iki taraf da hayattan bıkmış oluyor. o gemiye binip kaçma hayalleri kuruluyor. herkesten ve her şeyden uzağa gitme hayalleri.

sahip olduklarımız bizi sıkmış artık çünkü. sıfırdan başlamaya bile razıyız o an, o geminin içinde.

önümüzden bir sürü yaşlı teyze geçse. tempra zütleriyle yürüyüş yapsa. biz onlara aldırmadan sımsıkı sarılsak.

vay arkadaş. şu olaylar filmlerde kalmış resmen. çok özleniyor arada böyle şeyler. keşke yapabilseydim bunu. öyle bir karı bulsam aşık olurdum. hiç gibmezdim onu. incinmesin diye yannanımı koli bandı ile sarardım. sürekli şiir okur, gözlerinde kaybolurdum. ellerim ısınsın diye kol altlarına koyardım. kombi az yaksın diye bazı petekleri kapardım. kafadan 250 geçiriyor huur çocukları.

(bkz: okumadım kardeş durumumuz yoktu)

@5 sonunda sevgiliyi amdan zütten gibiyo mu? okumaya değer mi?

okuyanı gibsinler

@2 oku bin seversin