devam et

Erkek olanla bikaç milisaniyeliğine gözgöze geldik, sahip olduğu tecrübe ve ısrar yeteneği gözlerinden belli oluyordu, o an ona karşı koyamamaktan korktum ama kafasındaki planlar belliydi, ilk olarak kıza öğrettiği klagib giriş cümleleriyle başlatacaktı ve bunlar üçten fazla olamazdı.
1-) Merhaba oturabilir miyiz?
2-) Merhaba üniversiteye yeni mi başladın?
3-) Merhaba kredi kartı verelim mi?

3 üde kolaylıkla geçiştirilecek cevaplara sahip sorulardı, ama esas amaç bu sorular değildi, bu soruları sorarak
Kaide 1: sağlıklı bir iletişim kur
Kaidesini yerine getiriyolar ve iletişimi bayanın jest ve mimik yeteneğine göre üst boyutlara taşıyıp emellerine kolayca ulaşabiliyorlardı. Bu nedenle iletişimi dostça kurdurtmamalıydım. Giriş cümleleri zaten belli olduğu için onlara verilecek cevaplara hazırlanıyordum ki kızın bana ulaşmak için 7 adımı kaldığını farkettim...

Ulan kimse dinlemese de anlatacam amk

Kafamda bir algoritma kurdum ve ilk adım olarak rakibimi tanıyıp ona göre bir savunma mekanizması hazırlamalıydım, gelenler 2 kişi ikisi de bankacı, erkek 25-27 yaşları arasında, kız ise henüz genç, hatta yeni mezun bile olabilir. Bu yüzden tecrübeli olan erkekti, dikkatimi alfaya vermeliydim, fakat bunu yapamamam için konuşmayı kıza yaptırıp benim ilk kalkanımı kıracaktı, bayan olduğu için tersleyemeyecektim. bütün planlarını o an aklımdan geçirebiliyordum, bir yandan bunları düşünüyor bir yandan bunları düşünebilen bir organizma olduğuma hayret ediyordum. Ve tabi bu da bende inanılmaz bir özgüven oluşturuyor ve motivasyonu mu katlıyor du, ama sıkıntımız çok kısıtlı olan 10 adımlık zama... Derken kız bir adım daha atmış ve bana yaklaşmasına 9 adımlık zaman dilimi kalmıştı. Ama benim de elimde bir koz vardı...

Bir çay alıp kantine geçmiş, yeni başlamış üniversite öğrencisi izlenimi vermek için gözlüklerimi takmış, çantamı sırtıma atmış, bir yandan kitap okuyo bir yandan çay içiyodum. Manyak bi tuzak kurmuştum ve cazibeme dayanamayıp geleceklerine emindim. Bir müddet bekleyişten sonra uzaktan elinde çanta olan bir erkek ve tableti olan bir bayanın bana odaklandıklarını farkettim, Aslan için ceylan, fare için peynir, kedi için süt, köpek için kemik neyse toy ve aklı yetmeyen öğrenci de bunlar için aynı şeydi, zira avına kilitlenmiş çita gibilerdi, heyecanlanıp koşarak kaçmayı düşündüm ama beni durdurabilir ya da "arkadaşım bi bakar mısın" diye bağırıp kantindeki bütün ilgiyi benim üstüme çekebilirlerdi öyle bir durumda da bakmak mecburiyetinde kalırdım ve kaçamazdım, o yüzden korkularımla yüzleştim ve kaçınılmaz sorunun gelişini bekledim, bir yandan da "vay amq şarlok holms gibi kuruyorum ihtimalleri kafamda" deyip kendimi de motive ediyordum ve bankacılar gitgide bana yaklaşmaya başlamıştı, ben ise hâlâ vereceğim ayarı bulmak için beynimin kıvrımlarını zorlamakla meşguldüm, sanki herhangibir oyunun zamana karşı modunda zorluk seviyesi hard olarak oynuyo gibiydim, bana verilen zaman ise bankacıların yaklaşık 10 adım atarken ki geçireceği süreydi...

Duvara konuşuyo gibi hissetmeyim, dinleyenler belli etsin lütfen

Beğendim

Anlat dinliyorum

Hmmmmmmm

Beyler resmi yanlış koyduğum için başlığı tekrar açtım...

Öncelikle selamun aleyküm beyler.
Ben üniversite 3. sınıfta okuyan ve en büyük keyfi, ders harici zamanlarda kantinde dost muhabbeti eşliğinde çay sigara yapmak olan (efso çayı var bizim kantinin) bi panpanızım, e tabi insan en çok keyif aldığı şeyin içine sıçılsın istemez, 3 yıldır rutin bir şekilde bankacılar tarafından bu tür emrivâkilere maruz bırakılıyoruz. Bunlardan kaçmak için denediğim çeşitli yöntemlerden en sonuncusu buydu:
-Merhaba arkadaşlar size kart verelim mi?
+kusura bakmayın benim yaş tutmuyo
-nasıl tutmuyo, üniversite okuyosun
+okula 2yıl erken yazıldım, hazırlıktan da sınavla muaf oldum
-bu tip hiç 17 yaşında göstermiyo
+abicim yalan mı söyliycem?
-yok canım, kimliğini göstererek ispstlayabilirsin doğru söylediğini (burda bi bin gülüşü)

Ve tabi kimliği göstermeden masadan kaçarak uzaklaştım, bu muallakler yüzünden kantinde otururken kendimi açık hedef gibi hissediyorum, ısrar etmesinler diye 5 tane kartım var diyorum, 6.yı vermeye çalışıyolar, konuşma engelli taklidi yapıyorum, işaret diliyle kart vermeye çalışıyolar, ağzıma kadar borçtayım yenisini alamam diyorum, bununla kredi çeker borcunu ödersin diyen bile denk geldi, klagib lafları ise şunlar:

-Al, yine kullanma
-Arkadaşlar şifreyi almazsanız zaten otomatik kapanıyo
-Bi tcni söyle çıkmasa bile bâri sorgumuz dolsun
-Bizim banka da kesinlikle faiz yok
-Hayır kardeşim kesinlikle kartın ev adresine gelmeyecek (GELDi)
Vb...

Bu denli cüretkâr oluşları ve onları geri çevirdiğimde bende oluşan mahcubiyet hissi, beni iliklerime kadar aşağılık pgibolojisine soktu, ve bir incici olarak gerekli ayarı vermeyi kendime borç bildim...

Uzun olduğu için part part yazıyorum panpalar, dinlediğinizi belli edin lütfen