-1
beyler bugün moralim çok bozuk. ailemle şimdiye kadar hiç tartışmadığım şekilde tartıştım.ilk önce baştan başliyim yaşım 18 üniversiteye hazırlanıyorum bu sene mağlumunuz stres var ve bu stres vücudumu çok etkiliyor.. midemde 2 tane ülser var. bütün iç organlarımı saran gaz var ve bunlar acayp şekilde karın kısmıma baskı ağrı yapıyor. çok kötü şekilde kramplar giriyor. sık sıkta acayip sesler çıkartıyor. işte burası önemli."ses çıkartması"
şimdi mevzuya gelelim.her sabah olduğu gibi bu sabahta dershaneye gitmek için uyandım. uyandım ama her zamanki gibi karnımda ağrı sancı kramp ne ararsanız vardı. anneme gitmiyim bugün dershaneye dedim olmaz.ben baya bir itiraz ettim. sabah sabah acayip şekilde tartıştık.(not:3 aydan beri gitmediğim doktor kalmadı hepsi bir şeyin yok diyor)
annem beni gaza getirmek için sen bu gidişle zor okursun dedi. sonra ben yatağıma tekrar döndüm sonra babam geldi o daha çok bağırdı. bende o sıra kulaklarımı kapattım o bağırışları duymayayım diye(küçüklükten gelen bir şey).sonra aradan yarım saat geçti babam yanıma geldiyatağıma uzandı. annemim ağladığını söyledi, benle uzun süre bir pgibolog gibi konuştu. tabi annemim ağladığını duyunca gözümden yaş geldi(hiç ağlamam ama anneme dayanamam ben).çünkü kendimle ilgili çok kötü şeyler söyledim. mide kanseri olacam doktorlar açıklamıyor... (dedem mide kanserinde öldü).babamda çok üzülmüştü ben öyle bağırınca. sabahtan beri onları düşünüyorum sonuçta onlarda haklı benim okumamı istiyorlar.ama bende haklıyım.o gazın karnımı sıkıştırması beni öldürücekmiş gibi oluyor. birde sınıf sessizken karnımdan ses gelmesi en büyük korkum. neyse burada keseyim belki ne demek istediğimi anlatamadım ama içimi döktüm biraz rahatladım.bir de annemle babamın gönlünü nasıl alabilirim?
