Aişe (r.ah) nakleder: "Recm ve büyüklerin on defa süt emzirmesi (nin süt kardeşliği oluşturacağı) hususundaki ayetler benim yatağımın altında bulunan bir sayfa üzerinde yazılı idi. Peygamber vefat edince Peygamber'in vefatıyla meşgul olduk da keçi gelip onları yedi."
Dar-e Kutni, c.4, s.105, ibn-i Mâce, c.1, s.625

Aişe(r.ah) derki Peygamber(s) vefat edinceye kadar Recm ayeti okunurdu.
Muslim c. 4. s. 167, Tirmizî, c.2, s.309

"Keçinin yemesi sonucu Kuran'dan çıkan taşlama ayetini Ömer Kuran'a tekrar sokmak istedi; ancak halkın dedikodusundan korktuğu için cesaret edemedi"

(Buhari 53/5; 54/9; 83/3; 93/21; Muslim, Hudud 8/1431; Ebu Davut 41/1; Itkan 2/34).

Kenz-ül Ummal'da Ömer b. Hattab'ın Müsned'inden naklen, Ömer'in Hüzeyfe'ye şöyle dediği nakledilmiştir: Ömer b. Hattab bana dedi ki: "Ahzap suresinin (ayetlerini) kaç olarak sayıyorsunuz?" Ben de "72 veya 73 olarak" dedim. O da şöyle dedi: "Oysa (büyüklükte) Bakara suresine yakındı! Recm ayeti de onun içindeydi

Kenz-ül Ummâl, c.2, s.480.Aynı rivayet şu Müsned-i Ahmed'de Ubeyy b. Ka'b'dan nakledilmiştir.; c. 5, s.132. Yine Beyhaki de nakletmiştir Sünen'inde: c. 8, s.211. Müstedrek-üs Sahihayn, c.2, s.415, c.4, s.359.

Übeyy b. Kab bana şöyle dedi: "Ey Zerr, Ahzap suresini kaç (ayet) olarak okuyorsun?" Ben de "Yetmiş üç" dedim. O zaman şöyle dedi: "Oysa Bakara suresine benziyordu; yada ondan da uzundu!! Biz onda recm ayetini de okuyorduk." Bir nakilde ise şöyle geçer: "O (Ahzap suresinin) sonunda şöyle diyordu: "Evli erkek ve evli kadın zina ettiklerinde, onları elbette recm edin!! Allah'tan bir ceza olarak; ve Allah Aziz ve Hekim'dir!! Bu hesaba göre Ahzap suresinden 200'ü aşkın ayet eksilmiştir.

Kenz-ül Ummâl, c.2, s.567, Ed-Dürr-ül Mensûr (Suyûtî), c. 5, s180.

Hz. Ömer (ra)'i hutbe verirken dinledim. Şöyle demişti: "Allah Teala hazretleri muhafazid (sav)'a hak (din ile) gönderdi ve O'na Kitaba indirdi. Bu indirilenler arasında recm ayeti de vardı! Biz bu ayeti okuduk ve ezberledik. Ayrıca, Resulullah (sav) zina yapana recm cezasını tatbik etti, ondan sonra da biz tatbik ettik. Ben şu endişeyi taşıyorum: Aradan uzun zaman geçince, bazıları çıkıp: "Biz Kitabullah'da recm cezasını görmüyoruz (deyip inkara sapabilecek ve) Allah'ın kitabında indirdiği bir farzı terkederek dalalete düşebilecektir. Bilesiniz, recm, kadın ve erkekten muhsan olanların zinaları, -delil veya hamilelik veya itiraf yoluyla- sübüt bulduğu takdirde, onlara tatbik edilmesi gereken Kitabullah'da mevcut bir haktır. Allah'a kasemle söylüyorum, eğer insanlar: "Ömer Allah Teala' nın kitabına ilavede bulundu" demeyecek olsalar, recm ayetini (Kitabullah'a) yazardım."

Öncelikle Allah-u tealanın kullarından ne istediğini anlamalıyız. iman etmekle iş bitmiyor. imtihanllarla, fitnelerle de sınanıp o imanı muhafaza etmek gerekiyor. Peygamber efendimiz sav aklımda kaldığı kadarıyla buyuruyor kı ümmetim 73 fırkaya ayrılacak bunlardan sadece bir tanesi kurtuluşa erecek. Dolayısıyla bugün için kendisine ilahi vahiy tam anlamıyla ulaşan kimse islamiyeti doğru şekilde anlamalı ve yaşamalı. yoksa ışid zihniyetli haricilik kafasında ki teröristler için peygamberimiz sav cehennemin köpeğidirler diye buyurmuştur. onlar istediği kadar kendisini müslüman sansın.

Ankebut 2-3
insanlar, “inandık” demekle imtihan edilmeden bırakılacaklarını mı zannederler. Andolsun ki, Biz onlardan öncekileri ne fitnelerle imtihan ettik. Yine Allah, elbette doğruluk gösterenleri bilecek ve elbette yalancıları da bilecektir.

bununla birlikte kendisine islamiyetin bilgisi ulaşmayan kimseler örneğin amazon ormanlarında ki izole toplumlar için islam alimlerinin ekseri görüşü beni de bir yaratan vardır demenin kurtuluşları için yeterli olacağı yönündedir. zira ayeti kerimede Allah u teala kendisine peygamber gönderilmeyen kimseye azap edilmeyeceğini buyurmaktadır. en doğrusunu Allah bilir. üçüncü bir durum ise kendisine vahiy ulaşmış ama ekgib ya da yanlış olarak ulaşmış kimselerin durumudur. örneğin hz. peygamerimiz sav doğmadan önce hristiyan ve yahudiler olduğu gibi bir de hanifler vardı. bunlar Allah ın bir olduğuna inanırlardı. hristaynlık ve yahudiliğin Allah ın evlat sahibi olduğu vs. gibi akla uymayan taraflarını görüp onlardan uzak durmuşlrdır. peygamberimiz zamanın da yaşayanlar hanifler de hemen müslüman oldular. çünkü onların aklen buldukları gerçeğin çok daha fazlasını söylüyordu hz. peygamber sav.

son olarak sadece 4 kitap değil ondan önce de hz. Adem as başlamak üzere bazı peygamberelere sahifeler verilmiştir. yazının dinlerin vs sümerlerde ortaya çıktığı vs koca bir yalandır. göbeklitepenin bulunması bu yalanı yırtıp atmıştır nitekim. hak din hz. adem as dan bu yana hep islamdı.
(Bakara, 2/131-133)
"Bir zaman Rabbi ona: "islâm ol" dediğinde, ibrahim: "Alemlerin Rabbi olan Allah'a teslim oldum." demişti. ibrahim islâm ümmetinden olmayı oğullarına da vasiyet etti. Yakub da onu tavsiye ederek: "Oğullarım! Allah sizin için bu dini seçti. O halde sizler sadece Müslümanlar olarak can verin." dedi. Yoksa siz Yakub'a ölüm geldiği sırada yanında mı bulunuyordunuz? O zaman o, oğullarına: "Benden sonra neye tapacaksınız?" demiş, oğulları da:"Senin ve ataların ibrahim, ismail ve ishak'ın ilâhı olan tek ilâha kulluk edeceğiz. Bizler O'na teslim olduk." demişlerdi."
insanlr ilahi vahyi bozdukça Allah u teala içlerinden yeni peygamberler göndererek islamın özünü insanlara tekrar bildirirdi. Bu Rabbul aleminin muradı idi. Peygamberimize sav kadar insanların vahyi bozmasına imtihan gereği müsade edildi. Peygamberimizden sonra ise artık başka peygamber gelmeyeceği için ilahi mesaj korumaya alındı. kıyamete kadar da kimse onu bozamaz. Allahu teala bunları tabi ki biliyordu. bu sebepledir ki bozulmuş incilde de tevratta da hatta hint dinlerinde bile hz. peygamberimizden bahsedilir. incilde periklios, tevratta himada olarak geçer. Mahamed ismi Puranalar'da; Mamah, Atharva Veda'nın bir bölümü olan Kuntap Sukt'ta ve Ahmad, Sama Veda'da yer almaktadır.
dolayısıyla şunu anlamlıyız. Allah c.c. sürekli bizden aklımızı kullanmamızı istiyor. elimizde ki bilgiler ile Allah ı varlığını ve birliğini idrak etmemizi istiyor. herkes de yukarı da bahsettiğim üzere kendisine ulaşan kadarından sorumlu. biz islam üzere bir ülkede doğduğumuz için mazeretimiz yok. tam manasıyla dinimizi öğrenmeli ve yaşamalıyız. yoksa ateist kafası istiyor ki herşey ayan beyan ortada olsun onlar da bi zahmet inansın. akıldan uzak bu yaklaşım tam da şu ayeti kerimeye karşılık geliyor.

(Furkan, 21-22)
“Bize kavuşmayı ummayanlar, ‘(peygamber gibi bizim de) Üzerimize melekler inseydi, yahut Rabbimizi görseydik ya!' dediler. Gerçekten onlar kendilerini pek büyük gördüler ve büyük bir küstahlıkla azdılar da azdılar. Gün gelecek, melekleri görecekler; fakat o gün o suçluları sevindirecek hiçbir haber olmayacak ve melekler onlara: "Sevinmek size haram! haram!" diyecekler.”