Panpa wolverine jumper bilmemne ortaya karışık kuruyemiş gibi düşün 100 gram karışık vereyim gibtir git hesabı :D

Beyler okuyan var mı

Okuyan olursa hikaye devam edicek büyük ihtimal az bişey kaldı zaten finale de sonra bu seriye istek olursa sonra devam ederim sezon 2 olarak olmazsa da tarihe karışır

Kendinizi belli edin yarina kadar yoksa istemesem de hikaye yarım kalacak beyler

Panpa kuzenle beraber okuyoruz hll

Zhonyadelenzed Panpa sana anlatacam da yarın akşama anlatabilirim anca kusura bakma bekletecem. Akrabanin 52si için yemek verilcek yarın ona yardım edicem ondan şimdi erken yatcam kusura bakma Panpa

Ameliyathaneye geldik.Her yer buz gibiydi. Normalde pek üşüyen biri değilimdir ama bu sefer benim bile üşümeme sebep olacak kadar soğuktu her yer.Üzerimde yalnızca boxer olduğu için tirtir titriyordum.Her şey hazırlandı. Yıllarca kendimi eğitmiş yeni diller öğrenmek için çaba göstermiştim elimden geldiğince ve bu dillerin arasında oradakilerin konuştuğu da vardı. Bana yapacakları şey kimyasallari enjekte ettikten sonra yaşarsam sinir sistemimi ve beynimi kontrol etmelerini sağlayacak bir alet yerleştirip beni yaratmak istedikleri süper askerlerin arasına katacaklardı. Orada bişey olacağını sanmıyordum. Enjekte edilmeye başladı.Bu acı dayanılmazdı.O kadar felaket bir acıydı ki uyandığımda bir odada açtım gözlerimi. Hemen kaçmaya çalıştım.

Ama kapıda askerler bekliyordu. Tehlikeyi hissediyordum. isinlanmak tek şansımdı. Hemen eski evime ışınlandım.Ne bileyim o streste aklıma o geldi. Gittim evde gizlice dolanıyordum. Annemi gördüm. Babamın ve benim fotoğrafıma bakıp ağlıyordu.O kadar pgibolojik destekten sonra biraz da olsa toparlamıştı. Pgibolojik destek aldığını nerden mj biliyorum.Bob ve sally okul çıkışları gezmeye çıktığımı sanarken ben eski ülkeme isinlaniyor ve annemi takip ediyordum. Artık onu yakından görüp sarilamayacagimi biliyordum. insanın hoşlandığı kişiye uzaktan uzağa bakıp ona sevgi göstermesi gibi bişeydi bu.Tarifi yok ama herkes tarafından bilinen bir acı. Herkese göre ise farklı derecelerde acı çektirir.

Ama insan ne kadar dayanır buna? Bir süre sonra ne olacaksa olsun demez misiniz? Bende de öyle oldu. Ne kadar normal bir insan olmasam da ben de insanların yaptığı şeyleri yapardım. Dalmıştı arkadan omzuna elimi koydum (bu biraz garip hissettirdi çünkü genelde annemin yerinde olan hep ben olurdum.). Korktu irkildi.

-Kimsin sen? Evimde ne arıyorsun?!
+Kim olduğumu söyleyemem eğer söylersem polisleri düşünmeden ararsin.
-Evime gizlice girip bana bunları mi söylüyorsun? Kimsin sen!!!
+Burası bir ev bile değil bir baraka!... Hem kim olduğumu söylesem beni yine bağrına basacak mısın?
-Kimsin dedim
+Söylersem beni eskisi gibi sever misin anne?
-Carl?!
+Evet anne. Benim. Oğlun. Kocanın katili Carl.

Okuyorrrim

-Oğlum
+Anne
-(Yanaklarımı avcunun içine alarak)Ne kadar büyümüşsün
+Evet anne. Yıllar oldu
-Kaç yıl oldu?
+Tamı tdıbına 9 yıl
-9 mu?
+Evet
-Bunca yıl neler yaptın. Nasıl hayatta kaldın
+Kaçtım anne. Suçlu iadesi olmayan biyere kaçtım.Ne yapacağımı bilmiyordum ama kaçtım işte.
-Orada neler yaptın bunca sene. Yalnız başına nasıl ayakta kalabildin?
+Yalnız değildim ki.Belki yanımda sen yoktun ama bir ailem vardı. Beni onlar büyüttü üniversite bile. okudum.Şu an orduda askerim anne. Derslerim buradaki gibi hep iyiydi.Sen belki benim bunları yaptığımı bilmiyordun ama ben senin yaptığın her şeyi biliyordum. Cenazedeki o halini. Hergün ağlamanı. Pgibolojik tedavileri. Unutmaya çalışmanı hepsini biliyordum.Hep uzaktan izledim seni.
+Ama bu nasıl olur?

Anne beni gibtiler aneee

+Anne babamı öldürdüğüm günü hatırlıyor musun?
-Hem de dün gibi
+Onu neyle öldürdüğümü hatırlıyor musun?
-Bir bıçakla
+O bıçak birden elimde nasıl belirdi hiç düşündün mü?
-Nasıl oldu bu.
+Anne ben normal bir insan değilim
-Nasıl yani?
+Anne bunu gördüğünde yine benden uzaklasacaksin eminim belki de yine pgibolojin bozulucak. Emin misin?
-Eminim nasıl oldu nesin sen?
+Ben de bilmiyordum ama sanırım bizim gibilere mutant diyorlar.

Elimden bir bıçak çıkardım. O da ne bu bıçak metaldi.

-Bu nasıl olur
+Bilmiyorum bu doğuştan gelen bişey ben sadece çok sonradan farkettim ama bu bıçağın normalde kemikten yapılmış olarak çıkması gerekiyordu.
+Nasıl yani?
-Babamı öldürdüğüm ve sonraki günler kemikten çıkıyordu ama şu an (duraksadim) tabii ya üzerimde uyguladıkları deneyler yüzünden oldu.
+Ne deneyi oğlum?
-Ülkemizin son girdiği savaş var ya
+Evet?
-Orda ben de görev aldım.iki düşman da toparlanmak için geriye çıktı. Benim emrimdeki 15 kişilik bir ekip de gizli geçidimizden geçerek yapabildiğimizce düşmanları etkisiz hale getirmek için görevlendirildik. Tabi bunu sessizce ve gözükmeden yapacaktık. 30 kadar kişiyi etkisiz hale getirmiştik. Yavaş yavaş toparlanmaya başladıklarında tam çıkıyorduk ki bizi farkettiler. Bütün askerleri geçide soktum en arkadan da onları korumak için ben ve 2 asker daha gidiyorduk. 3ümüzü bayilttilar.

Oooo9ooooo

-Ee neler oldu anlatsana oğlum
+Uyandığımda hepimiz bir odadaydik ve sedyeye bagliydik.Üzerimizde sadece iç çamaşırımız vardı.
ilk iki askeri içeriye aldılar ıkisine de büyük ihtimalle bana yaptıklarını yaptılar. Sonra beni aldıklarında işlemleri uygulamaya başladılar. Hatirlarsan babam bıçak soktuğunda anında kendimi iyilestiriyordum.Bu yüzden ve vücudum onlardan daha güçlüydü. Buna rağmen bayilmisim ama yapiklarina dayandim. Uyandığımda bir odadaydım. Dışarıda askerler vardı yapabileceğim tek şey ışınlanmaktı ve benim de aklıma o an burası geldi.
-Ne? Sen ışınlanabiliyor musun?
+(Karşıdaki koltuğa ışınlandıktan sonra)Evet ışınlanabiliyorum anne. Seni de o zamanlarda böyle izledim işte
-Sen farklı birisin Carl. Tek şey bu. Sen yine de oğlumsun. Yıllar önce sana öyle yaptığım için kusura bakma.
+Önemli değil anne nasılsa geçmişte kaldı ancak ben bu dünyadaki tek mutant değilim.

Yazsana aq

Amk dur bi lol atiyodum şimdi bi part atabilirsem atacam

giberim lolunu yavsak

Rözerve

-Nasıl yani?
+Söylediğim gibi dünyada bulunan tek mutant ben değilim.
-Yani senin gibi olan başkaları da mı var?
+Evet öyle.
-Sen nerden biliyorsun?
+Şu ana kadar benden başka tek bir mutantla karşılaştım.Bi kız. Lisede karşılaşmıştım.
-Yoksa aşık mı oldun?
+Buna aşk denir mi bilmiyorum ama etkilendim diyebilirim.
-Ee o nasıl biriydi? Neler yapabiliyordu?
+Aslında hiç de fena biri sayılmaz.iyi biriydi. Keşke bana mutant olduğunu daha önce söyleseydi. Bunu anlatmam ne kadar doğru bilmiyorum ama çok sarhoştum. Sabah uyandığımda o da yanımdaydı.Ve kâbuslarım hala devam ediyordu ama artık başka yerlere ışınlanıp orda uyanmak yerine resmen kâbuslarımla savaşıyordum. Güçleri keşfettikten sonra bilinçaltıma da işlemiş olmalı kabuslarda bişeylerden kaçmak yerine onlarla savaşıyordum.
-sonra ne oldu?
+ııı sonra...