Beyler en başta sıkıcı gelişecek bazı olaylar rez alın ilerledikçe olaylar artacak şimdilik tanıtım aşaması gibi birşey bu sıkıcı gelebilir rez alın ve devdıbını bekleyin

prototype?

Okumadım özet geç bin

Fiziksel yönüm farklılıklarım arasında en basitiydi. Hiçbir gün yattığım yerde uyanamadım(bunda ne var diyebilirsiniz ben de en başta böyle demekten ve bunu uyurgezerlik sanmaktan öteye gidemedim. Hatta doktorlar da aynı şeyi söylüyordu).Kabuslar peşimi birgün bile bırakmadı. Durmadan kabus görüyordum ve uyandığımda ise kendimi bambaşka biryerde buluyordum. Bunun nedenini öğrendiğimde hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağını ise henüz bilmiyordum.

Küçücük barakada odam da çok küçüktü bu yüzden içinde pek bir şey yoktu. Kırık dökük boyası atmış duvarlar,bir masa,bir tabure,bir yatak ve dolap. Kitaplarım genelde yatağımın altında yer alsa da etrafta saçılan bikaç kitap da gözden kaçmıyordu. Fakir olsak da yine de annem elinden geldiğince kitap alıyordu.

Liseye başlarken insanların farklı olacağını düşünmüştüm ancak sanırım bu imkansız birşey. insan doğası gereğince sıradan, tekdüzelikten ileri gidemiyor, belirli kalıplarda sıkışıyordu. Gördüklerim bunu kanıtlıyordu sanki.Ne mi görüyorum bir avuç insan düşünceleri pek de farklı olmayan insanlar. Hepsi ya okul takımında veya sosyal aktivitelerde öne çıkmış, kendini beğenmiş, zengin,okulun popüler bini ya derslerden ve kitaplardan başka hiçbir hayatı olmayan inekler ya da iri çocuklar tarafından tartaklanan, parasına el konulan eziklerden ibaretti. Popüler olma çabası gözlerini kör etmişti çoğunun.

Okulun genel görünümü iyiydi. Bilgi birikimi açısından da çok değerliydi birçok kitap barındırıyordu. Tarih bilim felsefe fizik astronomi ne ararsanız var denebilirdi.Ama içerideki insanlar içinse çok bilgili olduklarını söylemem sanırım pek doğru değil. Okulun görünümü orta çağlardan kalma bir şato gibiydi. Tarihi şatolar gibi renkli camları, görkemli yapısı, içinde bulundurduğu tablolar ufak tefek heykelcikler ile camelottan veya merlin masalından fırlamış gibiydi sanki ancak bu görkemli duruş bile burayı kullananların ne kadar sıradan, sahtelikler saçan görünümünü ne kadar gizleyebilirdi?

Her geçen gün gelişmeye devam ediyordum, reflekslerim sürekli artıyordu, duyularım ise bir hayvanınki gibi keskindi, gözlerim şahin gözü gibi en ufak detayı bile görüyordu bir radardı sanki. Kulaklarım ve burnum ise bir kurdunki kadar hassas ve duyarlıydı. insanların ne hissettiklerini etrafa yaydıkları kokudan anlayabiliyordum tıpkı bir köpek gibi.iç güdülerim gelişmişti insanların düşüncelerini tehlikeyi doğru veya yalan söylenmesini ya da söylediği şeyi ne amaçla söylediğini gayet rahat anlıyordum.Bu sayede insanları rahatlıkla köşeye sıkıştırabiliyordum.Ne yapacağını bildiğimi anladığı zamanki suratlarında şaşkın ifade ve kimden sızdığını aramaları bana zevk veriyordu. Oyuncak gibi oynuyordum onlarla.

iri yapım detayları atlamamam insanları köşeye sıkıştırıp her türlü durumdan sıvışabilmem yüzünden insanlar bana biraz tuhaf bakıyordu. Hissettirmemeye çalışıyorlardı ve git gide uzaklaşıyordu. Tanrıdan daha ne isteyebilirim ki? Zaten tek istediğim biraz yalnızlık ve huzurdu.Ne kadar gizlemeye çalışsalarda ne düşündüklerini zaten biliyordum bu yüzden düşüncelerine müdahale etmedim değiştirmeye çalışmadım. Beni yalnız bırakmaları benim için yapabilecekleri en iyi şeydi

Beyler okuyan varsa ses edin la şizofren gibi hissediyorum kendimi amk

Tutar bu

2 3 kişi var devam o zaman

Kabuslarım devam ediyor mu diye merak edenler evet ne yazık ki hergün devam ediyor. Karanlık kordidorlarda koşturmak mı, değişik yaratıklardan kaçmak mı, sonu olmayan her yerinde farklı bir acı olan labirentler mi?Hergün farklı bir korku farklı bir kabus. Artık geceleri veya gündüzleri uykumun bölünmesi, terler içinde uyanmak ve uyandığımda kendimi yatağımda bulamamak canımı sıkmaya başlamıştı. Bunları engellemenin bir yolu var mıydı?

Yeni bir gün ve yine bir kabustan uyandığımda bu sefer evimizin yakınındaki bir parktaydım. Sanırım bu mahallede güzel kalan tek yer ve nedensiz bir şekilde beni rahatlatan biyer. Yemyeşil bir alan, etrafı süslü budanmış çalılarla türlü türlü ağaçlarla çevrili, renkli banklar ve ördeklerin olduğu bir süs havuzu olan bir park. Hırsızların bu ördekleri de çalmaması çok garip. Odama bir kamera gizlemiştim(fakir olduğumuz için şaşıran insanlar için şunu not düşeyim annem ara sıra babamdan gizli cebime para sıkıştırır yıllardır ben de bunları hiç harcamam ki zaten harcayacak bişey de yapmıyordum. Biriktirip kamerayı aldım).Kamerayla paralar gizliydi çünkü babam görürse bir dakika bile beklemeden kumara koşacağından adım gibi emindim. Bugün haftasonuydu ve yapacak işim yoktu hemen eve koştum ve kamera kaydını izlemeye başladım. Babam kumara gittiğinden dolayı evde yalnızca annem ve ben vardım bu yüzden rahatlıkla izleyebiliyordum.

Kayıt oynuyordu her şey normaldi. Uyuyordum zaman ilerledi sonra çırpınma benzeri kıpırdanmalara ve mırıldanmaya başladım. Sanırım kabus gördüğüm an bu andı. Biraz böyle zaman geçtikten sonra, Hasgibtir dedim kendi kendime.Bi anda öylece kaybolmuştum.Bu nasıl olabilirdi? Mümkün müydü böyle birşey?O neydi?
(yine kabusumda kaçıp kurtulduğum yerde uyandım)

Bir hafta boyunca aralıksız kayıt yaptım. Hergün istisnasız aynı şey oluyordu.Her gün başka bir yerde uyanıyordum. Neden hep rüyamda kaçıp kurtulduğumu gördüğüm yerde uyanıyordum?

Artık bunu anlamalıydım. Bugün uyumamaya ve yine kayıt yapmayı düşündüm zaten haftasonundaydık yani sabah okula gitme gibi bir derdim yoktu. Kamerayı yerleştirdim ve oturmaya başladım hafif bir ışıkta sevdiğim kitapları okumaya çalışıyordum. içerden arada sırada sesler geliyordu ve bunlar beni ürkütüyordu. Karanlık korkutucuydu.Bu kadar korkmamın neden büyük ihtimalle babam olacak binin verdiği saçma sapan cezalardı. Daha küçük bir çocukken annemden para alırken gördü ve haber etmediğim için banyoya kitlemişti.Bu herif alkolden resmen düşünce yetisini kaybetmiş. içerden rüzgarla birlikte tabaklar ve tencelererin hafif hareketleri gecenin etkisiyle yüksek bir sesle geliyordu. Hava iyice esmeye başlamıştı. Ceketle yatağın içindeydim. Rüzgar sanki kıyamet koparmışcasına evi zütürmeyi amaçlıyormuş gibi esiyordu. Tencereler de bu arada sürekli birbirine vuruyordu. Rüzgar dindi ben de kendimi rahatlatmaya korkumu azaltmaya çalışıyordum. Kendimi telkin ediyordum "Tamam birşey yok. Geçti".PAT! birden dengede durmayan bi tencere düştü hemen yatakta gözümü kapadım eskiden gittiğimiz bir piknik alanı vardı babam işini kaybetmeden önce 2 haftada bir burda piknik yapar ailecek vakit geçirirdik hemen orayı düşündüm gözümü açtığımda ise oradaki bir bankın üstünde yatıyordum. Saat epey geçti. piknik alanının her yeri aralıklı konulan lambalarla sağlanıyordu.Çukur ve yüksek olan ufak tefek yerler dışında bu alanın geri kalanı dümdüzdü.Önünde de küçük bir göl vardı. Lambaların beyaz ışığıyla çok güzel parlıyordu. Gölete bakmış kendimi sakinleştirmeye nasıl böyle şeylerin olduğunu anlamaya çalışıp bir yandan gölün güzelliğine dalmışken arkamdan dokuna bir elle korktum ve yerimden fırladım!

okuyosunuz di mi beyler arada bi rez alın ya da entyi yanıtlayın da okuduğunuz bileyim

Rez karşim

+Evlat bu saatte burada ne arıyorsun ailen nerde?
-Şey ben sadece biraz rahatlamak için gezmeye çıkmıştım ve yoruldum.(Gerçeği söyleyebilr miydim? Hayır.Büyük ihtimal ya uyuşturucu kullandığımı ya da bir kaçık olduğumu sanırdı)
+Bu saatte mi?
-Dediğim gibi sadece biraz rahatlamaya çalışıyordum burası da gayet sakin
+Pekala senin evin nerde?
(kısaca tarif ettim)
+orası buraya biraz uzak değil mi sence de ?(inanmamış gibi)
-Ben uyurgezerim uyandığımda ise buraya yakın bir yerde uyanmıştım ve aklıma en yakın burası geldi. Rahatlarım ve sabah olunca eve dönerim diye düşünmüştüm
+Pekala gel bakalım hava esiyor hasta olacaksın
-Teşekkürler(ışıkların vurduğu güzel desenlenmiş taşlı yolda yürüyerek giriş çıkışın yapıldığı kapının yakınındaki kulübeye vardık. Buradaki kulübeler alan geniş olduğu için bungalov tarzıydı içinde minik bir tuvalet ve banyo, küçük bir mutfak ve bir de salon gibi geniş bir yer vardı. Bekçi masası burada bulunuyordu birkaç koltuk da vardı bilgi almaya gelen veya danışmaya şikayet etmeye gelen insanlar için)
+Şu koltuklardan birinde kıvrıl sabaha daha var vardiyam bitince seni evine bırakırım
-(gözlerimden uyku akıyordu ama uyuyamazdım yoksa yine birden kaybolabilirdim)Yok zaten uykum yok dedim
+Tamam zaten benim de tek başıma canım sıkılıyordu biraz muhabbet ederiz en azından. Kahve ister misin?
-Zahmet olmayacaksa bir bardak alabilirim

(sabaha kadar muhabbet ettik.Bekçi çok iyi bir insandı ve muhabbeti de hoştu samimiydi)
Sabah olmak üzereydi güneş yavaş yavaş kendini göstermeye başlamıştı.Birkaç dakika sonra gündüz vardiyasında çalışan görevli geldi.Vardiya değişimi ve gerekli bilgiler verildikten sonra çıktık.Bekçinin çok hoş chevrolet marka bir kamyoneti vardı

http://www.spencer1984.com/image/m283a.jpg

evet biraz eski modeldi ama bakımını çok iyi yaptığı belliydi araba resmen parlıyordu ve hiçbir sorun çıkarmadı.

Eve geldiğimde her şey yolundaydı kimse henüz uyanmamıştı ben de ses çıkarmadan eve girdim ve dün gece olanları düşünmeye başladım.Düşüncelere dalıyordum ki annemin günaydın diyerek yanağıma kondurduğu öpücükle kendime geldim.Ben de günaydın diyerek yanağından öptüm ve sıkıca sarıldım.Bugünden sonra sarılamayacağımızı bilmiyordum.Bilsem bırakmazdım ama nafile.Kahvaltımı edip yalnız kalabileceğim bir yere gittim kafamı toparlayıp dün gecenin muhasebesini yapmam gerekiyordu.Daha önce söylediğim gibi bizim burada birkaç tamirathane var bazıları terkedilmiş ama hala kullanılabilir yerlerdi ben birtanesini kendime göre düzenlemiştim bile uzun zaman kimsenin gelmeye niyeti yok gibiydi.Oraya gittim pek büyük bir yer değildi ortası bomboş kenarlarda duvara dayanmış birkaç alet koymak için çekmece arkada demir masalar, burayı işleten kişinin iş yokken veya azken oturması için bir küçük plastik duvarlı oda vardı.Bu oda bana çok küçük geliyordu bu yüzden arada evde kalmak istemediğim zaman gelip burada yatardım bü yüzden orada ufak bir döşeğim vardı.Bir masa bulup getirmiştim ve birkaç sandalyeyle bir koltuk koltuğa uzandım ve düşünmeye başladım.Dün ne yapmıştım?Daha önemli olan soru ise şuydu nasıl yapmıştım?

okuyan kaç kişisiniz beyler hazır partlar bitti editlediğim karaladığım bikaç şey var onları editleyerek giriyorum ondan 10 15 dakikada bir geliyor

Dün olanları düşündüm korkuyordum. Gözlerimi kapattım. Piknik alanını düşündüm ve ordaydım? Acaba düşünceyle mi oluyordu.bir yer hayal ettim yapmaya çalışıyordum deniyorum. Olmadı.Bir türlü odaklanamıyordum.eve gittim yemeğimi yedim ve odaklanmayı nasıl gerçekleştirebileceğimle ilgili birkaç şey okudum yarın bunları uygulayacaktım. Yeniden o terkedilmiş tamirhaneye gittim .Dün öğrendiğim teknikleri uygulamaya çalıştım adım adım.

1.si odaklanmamı sağlayamadı
2.Biraz daha etkiliydi ama yeterli değil
Sonuncusu ise tam odaklamayı sağladığı söyleniyordu sıra ondaydı uygulamaya başladım bir yer hayal ettim ve gözümü açtığımda ordaydım. içim içime sığmıyordu içimde anlamsız bir mutluluk vardı beklide güçlerimi kontrol edebilmenin sevinciydi. Güçlerimi kontrol edebildiğimi sanıyordum ama henüz o kadar iyi değildim ve pek bişey bilmiyordum.Bir hafta boyunca her gün okul çıkışlarında o tamirathaneye gidiyor ve kendimi geliştirmeye çalışıyordum sürekli odaklanmayla ilgili şeyler okuyordum dikkat toplama falan.Çünkü hözümü kapatıp dakikalarca odaklanmaya çalışmak istemiyordum kafamı boşaltmalı ve ne yapacaksam anında yapmalıydım bir hafta sonunda kendimi geliştirmiştim artık daha kısa sürede odaklanıyordum, daha çabuk yapabiliyordum, dikkat testleri ve geliştirici uygulamalar yapmaya devam ediyordum. Birgün okuldan geldim. Evde yine kavga vardı annem işten çıkmış ve aylığını almıştı.Şerefsiz herif de bunu çok iyi bildiğinden hemen annemin boğazına sarılmış para istemişti. Ayırmaya çalıştım.Zar zor ayrıldılar

Beyler kendinizi bi belli edin

Okuyan yoksa ben de ara veriyorum biraz

geldim beyler okuyan varsa cevaplasın şu gibtimin entrysini bukalemun musunuz

yaz amk seri