beyler oturup fotoğrafa bakıp sigara içiyorum ve aklıma düşen bişeyi size anlatmak istedim.
bana son anına kadar babalık eden doğduğumdan beri tek bi gün of demeden hep arkamda duran adam dedem.
bi gün kız arkadaşımla bizim köye ordan sağa sola gezmeye gitmek için sözleştik hazırlandık. o sabah her şeyimi hazırlamış heyecanla benimkinden mesaj bekliyorum sinirden delirecek gibi oldum beklerken buluşunca da söylenicem işte kurdum kendimi. mesaj geldi çıktım otogara gittim benimki geliyo karşıdan sinirliyim. tam o sıra dedem aradı, telefonu da yeni öğrendi o sıralar kim bilir nasıl uğraştı aramak için. o arayınca duraksadım açtım oğlum sakin ol kızcağıza bişey söyleyip kalbini kırayım deme sakın, sakince bekle sen sana geliyo işte. böyle söyleyince tamam dedem deyip kapadım telefonu içim tamamen yumuşamıştı geldiğinde sadece sarılıp yola koyulduk.
şimdi ona ne zaman sinirlensem ağzımı açıpta bişey diyemem kırılır diye hep o an gelir aklıma.
huzur içinde uyusun.