+11
-1
beyler bugün öğlen yaşadığım olayı anlatıyorum doluşun.
öğlen 3 civarı balkonda oturmuş sözlükte takılıyordum. hava sıcak ama balkon gölge dışarıda da kimse yok. gelen çocuk sesleri dikkatimi çekti ben de etrafa bakındım. bu arada beyler ev zemin kat. neyse etrafa bakınırken yan tarafta oturan çocukları gördüm. iki çocuk yere oturmuş beni görünce ayağa kalktılar. yanıma gelip abi bir liran var mı deyip ekmek alacaklarını söylediler. ulan gözlerim doldu amk çocukların ayağında yırtık birer terlik, üstlerinde de daracık yırtık tişörtler. yüzlerinde de öyle bir masumiyet var ki. göz göze geldiğimizde bekleyin bakayım dedim. içeri gidip aldım cüzdandaki 20 lirayı geldim yanlarına yürüyün markete gidiyoruz dedim. çocuklar bir sevindi beyler görmeniz lazım. girdik markete aldım ekmek peynir zeytin falan birkaç çikolata da aldım çok mutluydular. market çıkışı eğildim torbayı verdim bunlara eğildiğim an ikisi birden sarıldı bana. ağlamamak için kendimi zor tuttum beyler. daha sonra ellerini birbirlerinin omzuna atarak uzaklaşmaya başladılar.
beyler bizim yaşadıklarımız dert değil amk. aşk acısıymış, oymuş, buymuş. bu şartlarda bile gülmeyi ekgib etmeyen insanlar var. yardım edelim böyle insanlara. geleneği de bozmak istemiyorum. bu da böyle bir anımdır.