bakış açınızı değiştirecek bir hikaye

evet beyler dediğim gibi iki yol vardı önümde, özet geçecek olursak , birisi mithatı paketleyip reşatın işlerini tek başıma yürütmemdi ve bütün paranın dıbınakoymaktı, diğeride hazır yolun başındayken elimi ayağımı çekip uzamaktı,o akşam eve döndüğümde uzun uzun düşünmüştüm, doğacak çocuğumu, yada gamzeyi düşünmemiştim ama busefer.
kendi geleceğimi düşünmüştüm,
yani bundan 5 sene sonra nerde olduğumu görmek istiyordum ?
aylık 950tl maaş+sigorta+yol+yemek miydi istediğim?
ve bu maaşla bir çocuk büyütmekmiydi ?
her ay ev kirası vermekmiydi ?
:) hiç sanmıyorum beyler,o gece aynanın karşısına geçip kendi kendime telkinde bulunmuştum
sen pedrosun dıbınakoyayim,
kimse durduramamaz
gerekirse su testisi,su yolunda patlar
ya hep ya hiçti...

ertesi sabah uyanmdığımda, bambaşka bir hayat için çarpışacağımın,
kılıcımı isteyipte yaşayamadığım tüm o gelecek hayalleri için kınından çıkaracağımın,
farkındaydım. ve öylede oldu, direk reşatı aradım,
nerdesin abi, seninle konuştuğumuz şu konu vardıya, hatırlarsan ?
aynen koçum, kararını verdiysen buluşup konuşalım bi akşam yemeği ısmarlıyayım sana,
tamamdır abi akşama doğru ararsın beni mekanın adresini verirsin gelirim bende

evet akşam büyük plan konuşulacaktı, akşama kadar vaktim vardı, gamzeyi aradım,
iyimisin dedim, çocuk nasıldı ?, bankadaki 20bin liramiz ne alemdeydi
gamzeden hiç olumsuz bir cevap almamıştım, uzun zamandır hasretle beklediğim konuşamalarımızdan birini yapmıştık telefonda,
seni özledim dedim
sana sarılmak istiyorum diyede ekledim.
bende... dedi.
heran dönebilirim yanına, dayanamıyorum dedi.
hayır dedim. gittiysen kal orda,
ben haftada bir uğrarım yanına
riske atma kendini, yada çocuğumuzu,
oan belki bi düşmanım falan yoktu ama yinede o riske giremezdim,
çünki geçici bi işte o zamanlar benim için,
bi araba parası, belki bir iki ev parasını çıkartıp bırakacaktım, bütün elimi çekecektim

akşama kadar vaktim vardı, yapacak herhangi bi işte yoktu, zaten bütün paketlerde satılmıştı, yeni paketleride almamıştım hala mithattan, zaten niye alayımki dıbınakoyim? yakında yerine geçeceğim adamdan paket niye alayım, mithat ben olacaktım zaten, aklıma emre gelmişti,bi bakayım lan dedim uzaktan ne yapıyor diye, kendimde farkındaydım aşırı tepki verdiğimin ama, yapacak bişey yoktu, bilirsiniz beyler,
ok yaydan çıkmışsa dönüş yok dıbınakoyayim.
yukarı caddeye çıktım,bi kaç kişiyle selam sohbet yaparken uzaktan,
dönerci dükkanını kesiyordu gözlerim
etin başında emre yoktu, hala yanındaki ufak çırak duruyordu,
sohbet ettiğim lavuklardan birine sordum,
hayrola ya ??? dedim
emre yok piyasada ??.
aradan biri çıkıp, emre devrediyormuş dönerciyi pedro haberin yokmu senin deyince, kafama çakar şimşekler çakmıştı.
allah allah a.q ? bu adamın bütün geçim kaynağı bu dönerci zaten,
bu herif niye az çok kazanırken,bi anda durduk yere devretsinki bu dükkanı?
helede bundan 2 hafta önce benimle torba tutmaya başlamışken , hızlı paranın tadını aldıktan sadece iki hafta sonra,
bu herifin bu dükkanı devretmesi, canımı sıkmıştı.

neyse emreyle falan uğraşacak vaktim yoktu artık. büyük kovalıyordum ben artık, mithat gibi, reşat gibi insanların içindeydim artık,ne işim olurdu itle köpekle dıbınakoyayim.
ben kendi kendime evde kafamı giberken, derken akşam olmuştu,
reşatı arayacaktım ki,o aradı
nerdesin aslan parçası ?
'abi semtteyim, buluşacaksak hemen çıkayım şimdi atlıyayim bi taksiye
tamam koçum kozyatağında buluşalım gelince ara beni adresi vereyim,hem yemek yeriz hem işimizi konuşuruz
reşatın beni araması aslında büyük bi olaydı beyler, yani bu olayın ciddiyetini gösteryordu, gerçektende bişeyler olacağının ciddiyetini gösteriyordu. boş bir mevzu dönmeyecekti o akşam yemeğinde,
lak lak yapılmayacaktı, zaten reşat gibi bi adamın böyle boş konuşup muhabbet edeceğini hiç sanmıyorum *
herneyse evden çıktım yaklaşık yarım saat sonra koz yatağına geldiğimde, reşatı aradım verdiği adrese gittim,
gayet şık , beşyıldız lüks bir restoranın teras katındaydı,ve teras katı ona özel boşaltılmıştı,
sadece ikimiz vardık teras katında
bir kaçtanede reşatın yanından hiç ayırmadığı,
ipi kopuk bir kaç lavuk, reşatın yancıları yani,
asla tek görmemiştim zaten bu adamı, mutlaka etrafında bi kaç kişi olurdu,
ee kolay değil a.q,ne hasımları vardır diye düşünmüştüm bu adamın...

herneyse, mithat olayına, yada iş olayına hiç girmeden, ufak sohbetlerle yemeğimizi yedik,
yemek yerken konuşmayı sevmezdi reşat
yemekler bittiğinde, ikimizde sigaramızı yakınca başladı konuşmaya,
eeee, dedi...
düşündün taşından, mithat gibi bi gereksiz lavuğun yerine geçmeye karar verdin, peki hiç korkmuyormusun lan ?,mithat gibi bi herifi nasıl devireceksin pedro ?
sigaramı yarıda söndürdüm.. reşatın gözlerinin içine baktım beyler,
o an belkide ben o bakışlarımı kaçırırsam reşat benim tırsak bi muallak bozması olduğumu düşünebilirdi o laflarından sonra,
ama ona öyle keskin, öyle cesur bakmıştımki,
a.q deyim yerindeyse bi an lavuğun dudaklarına yapışsam karşılık verirdi * )
bak dedim abi...
mithatın gereksiz bi lavuk olduğunu kendi ağzınla zaten söylüyorsun, sende desteklediğin için onun yerine geçme cesaretini kendimde buldum, ayriyetten hiç kimseden hiç bir korkum yok benim abi, sonuna kadar giderim,ip inceldiği yerden kopmaz,ben makasla keserim abi dedim
ulan biliyoruz zaten sendeki o ateşi görmesek,bu yaşında seni niye mithatın yerine geçirmeye kalkalım denyo,sen bana asıl sorunun cevabını ver, mithatı gibi bi herifi nasıl devireceksin bana onu söyle sen...

doğru demişti reşat,
mithatı nasıl devirecektik a.q ?
öyle semtten 15 20 kişi toplanıp otoparkını basıp mithatı vurup öldürmekle olmazdı o iş,
ne polis bırakırdı, nede mithatın arkasındaki adamlar,
hadi reşat zaten beni destekliyorda,
mithatın arkasında sadece reşat yoktu, bütün bağcılar vardı neredeyse a.q
reşata dönüp dedim
abi, benim için her yol uygun,ama bende biliyorum bu işin sırf şiddetle çözülemeyeceğini,sen nasıl bir strateji uygun görürsen bende ona uygun gider mithatı düşürürüm koltuğundan dedim...
o zaman... dedi reşat

hemen şimdi mithatı arayacaksın.
bir sürü müşterinin beklediğini, yarına kadar 1000 adet paket hazırlamasını, söyleceksin.
yanına güvendiğin iki adam alacaksın, yada benim adamlarımdan iki kişiyi alacaksın,
sen alışverişi gerçekleştirirken,o yanındaki iki adam polis kılığına girip otoparka girecek, dağıtacak herkesi ayıkladıktan sonra, mithatı alıp çıkacaksınız,
şilede eski bi depo var, oraya zütürecekseniz,
bir dahada ne sen , ne ben, nede bi başkası mithatı göremeyecek, kimsede uyanamayacak mevzuya'
tamam dedim abiii

her yol mübah hiç sıkıntı yok, bunu uygun gördüysen öyle yapalım abi, hemen reşatın yanında mithatı aradım,
yarına kadar en az 1000paket çıkartmasını,bir sürü müşterinin beklediğini,,ve mithata olan 20.000tllik borcumu yarın getireceğimi söyledim,
tamam dediyarın akşam bağcılara geldiğinde ararsın beni çocuklar seni alır herzamanki gibi.
planın yarısı tamamdı, asıl zor olan icraat kısmına gelmiştik şimdi...

gece eve döndüğümde, direk yatağa uzandım, sağlam bi uyku çekmem lazımdı
yarın ciddi bir gündü, belkide bir çok şeyin dönüm noktasıydı dıbınakoyayim,
yanıma hangi iki adamı alacaktım ?
emreyimi ???
semtten başka birisiniimi ??
kimsem kalmamıştı dıbınakoyayim...
o an farketmiştim beyler...
her şey para değildi, çıkar ilişkileri, ortaklıklar,
bunlar arkadaşlığı bitiriyordu...
tabi değişen hiç bir fikrim yoktu a.q
yarın yinede o iş gerçekleşecekti, hemen reşatı arayıp, kendi etrafımdakilere güvenmediğimi, onun iki adamı ayarlamasını söyledim.
bu yaptığım hareket aslında büyük bir + ydı., reşat ona olan güvenimden çok emin olacaktı, arkasından iş yapmaya kalkmayacağımı farkedecekti...
herneyse, gözlerimi kapatıp, kendimi rüyalar alemine sallamıştım beyler, yarın büyük bir gün olacaktı
dediğim gibi hayatımın dönüm noktası olacaktı...

beyler cümletten hayırlı geceler, diyip yatağıma çekiliyorum yavaşça * yarın akşam daha erken bi saatte, devam ederim yazmaya

@95 kardeşim, inandırıcı gelip gelmemesi sana bağlı başında dediğim gibi bu olaylar bi arkadaşımın başından geçen olaylar zaten, yanlız şuna cevap vereyim eğer o jamaicanı siz 10-20 liraya çözüyorduysanız zaten tek içimlik sigara olarak almışsınızdır, yani açık bir paketten, açık paketinde içine esrarda koyarlar, kınada koyarlar yani, o zamanda amele esrarı olur tabi *

up up up up

evet beyler, kaldığımız yerden devam ediyorum

ertesi sabah kalktığımda gözümü karartmıştım, mithatı bu akşam postalayıp, bütün herşeyi ben devralıcaktım
kahvaltımı yaparken telefonum çaldı,
yabancı bir numara arıyordu, kimsin ?? dedim
' ben fırat, reşat abi anlattı, bu akşam yanında biz olucaz, mümkünse buluşalım planı yapalım dedi,
biraz şüphelenmiştim,
fırat kimdi dıbınakoyim ?, reşat niye haber vermemişti ?
her neyse sıkıntı yoktu,
tamam dedim, buluşalım...
o zaman 3 gibi kadıköy moda sahilinde ol pedro dedi fırat
saat 3 gibi moda sahilinde buluştuk
fıratı kısaca açıklamak gerekirse beyler,
1.80 boylarında, kirli sakallı, beyaz tenli, kirli sakallı olmasına rağmen gayet eli yüzü düzgün duran bi adamdı.
gerçekten sokakta tanımasam bakıştığımızda hiç aklıma gelmez yani fırat gibi bi adamın böyle işlerin içinde olabileceği,
yanındaki diğer adamda serdardı,
serdar fıratın aksine, esmer,eli yüzü hiç düzgün olmayan,
ilk bakışta gözlerinizi kaçıracağınız cinsten bi adamdı,
fazla konuşmuyordu,
reşat iki zıt karakter yollamıştı resmen a.q, fırat daha çok olayın beyniydi, serdarsa pis işi halledecek adamdı, bende level atlayacak olan adamdım...

planı biliyorsun değilmi pedro dedi ?
reşatın anlattığı gibi sen paketleri alırken biz polis olarak içeri girecez mithatla seni göz altı yapıcağız,
mithatı şiledeki depoya zütürüp oynayacağız
kafamı karıştıran bişey vardı ama, bunu reşata belirtmemiştim ama, fırata söylemenin tam sırasıydı diye düşündüm,
e fırat bu adamlar size ateş açarsa ne yapacağız ? dedim..
sayıca üstün olacaklardı çünki,
ne zaman mithatla görüşmeye gitsem o depoda 4-6 kişi arası bi rakam oluyordu,
ters bi durumda, mithatın ve adamlarının, fıratla serdara ateş açması durumunda,
ben ne yapacaktım ??
fıratlaramı ateş edecektim ??
yada tam tersimi ??
o zamanda ifşa olacaktım..
büyük sıkıntıydı...

o arada, konuşmanın başından beri iki kelime etmeyen serdar dediki,
bremin ben oyüzden buradayım, onların dalağan dıbınakoyarık sen rahat oll tarzı bişey demişti
şivesi çok ağırdı amk,
zaten serdar gibi bi adam arkamdaysa sıkıntı yok gibi bişeydi amk öyle bi durumda yani *
e tamam ozaman dedim harekete geçelim,
akşam 7 gibi mithatı aradım, bağcılara doğru geleceğimi, söyledim
oda kazımkarabekir mahallesinde bi adres tarif etti,
orda seni bizim çocuklar bekleyecek depoya kadar ordan sonrasında sana eşlik ederler dedi.
her zamanki gibiydi yani,
fıratta sürekli 30 metre menzilden beni takip edecekti serdarla birlikte,
son olarak reşata telefon açtım,
'' abi dedim,
herşey hazır şimdi çıkıyoruz hepberaber, ters bi durum olursa seninle iletişime geçerim tamammı dedim'
'' ters bi durum olmayacak pedro dedi, dikkat et yeter aslan deyip kapattı telefonu.
sonunda yola çıkmıştık,

hayatımın en uzun araba yolculuğuydu dıbınakoyayim,
tripten tribe giriyordum lan,
tamam sokaklarda büyümüştük, bu işleri bilirdik, filmlerde falanda görmüştük ama,
şimdi o filmlerden birinin içinde o sahneyi oynamak,
acayip değişik bir histi beyler * dile kolay 7 yıl öncesi, askerden yeni gelmişim daha, toyum,bilmiyorum,ama aynı oranda deli cesaretim var işte, belkide cahil cesareti bilemem, herneyse,
köprüden karşıya geçerken son bi kez bakıyormuşum gibi hissettim denize,
hatta bi ara sağdan baltalimanı yoluna girip fıratlarada izimi kaybettirip istanbuldan kaçmayı bile düşünmüştüm dıbınakoyayim,
içten içe tırsıyordum,
sonra düşündüm,
ulan dıbınakoyayim kimse silah zoruyla yaptırmıyorya bunu ?
benim istediğimde bu değilmi zaten ?
kral olmak ? o zaman boş boş düşünmenin alemi yoktu,
gaza biraz daha sert basmaya başladım,
geleceğime daha erkenden ulaşmak için,
bağcılara geldiğimizde herzamanki heryerde, aynı iki adam yeşil mercedesle beni bekliyorlardı, arabayı sağa çektim,o iki adamın ayıkamayacağı bi şekilde fıratlara işareti çaktım, takibe devam edin manasında...

evet otoparka geldiğimizde, sanki bütün herşey slowmotion modunda yaşanmaya başlamıştı beyler, şuan bunları yazarken bile tüylerim diken diken oldu dıbınakoyayim,,
resmen duygu patlaması yaşıyordum,
otopark yerin altındaydı, garaj gibiydi yani, kapalı otoparktı,
mercedesi garaja parketmediler, sokağın başında arabadan indik,10,15 adım yürüdükten sonra, otoparka girdik,
mithat sandalyede oturmuş, yanındada iki adam ayakta bekliyorlardı, mithatında önünde uzun bir cam masa, üstündede sayamayacağım kadar jamaican paketi vardı, gerçekten çok fazla vardı 1000küsürat rahat vardı yani anlaştığımız gibi,
ben mithata doğru yavaş adımlarla yaklaşırken,
beynim hızlı hızlı analizler yapıyordu, olası bi çatışma durumunda, saklanma noktalarını, kaçış noktalarını, herşeyi planlıyordum, unuttuğum bişey vardı dıbınakoyayim,
ah benim gerizekalı kafam ahhhhhhh

yanımda makine yoktu dıbınakoyayim, bana ait bir kelebek bıçağından başka hiç birşeyim yoktu,
nasıl istememiştim fırattan bi silah dıbınakoyayim,
terlemeye başlıyordum artık,
sonra bi an durup sakinleşmeye karar verdim,
hareketlerim sıradışı olmaya başlarsa,
mithat yılların huursuydu, her türlü anlardı birşeyleri,
hır çıkardı,
hoş geldin koçum, geç buyur karşıma say paketleri, 20.000liramı getirmedin galiba ? yanında bi çanta olması lazım değğilmi pedro efendiii
unutmuştum a.q
abi dedim yukarda bi yere bıraktım parayı, malı arabaya yüklerken veririm paranı sıkıntı olmaz dedim
iyii hadi bakalım dedi,
paketleri sayda ekgib çıkmasın, bizde paketlerin parasını sayalım koçumdedi
onlar parayı sayarken bende yalandan paketleri sayıyordum,
heran kıyamet kopabilirdi dıbınakoyayim, o pgibolojide nasıl paket sayayım ben,
derken garajin içindeki ofisten mithaaat diye bi seslenen bi kadın sesi duydum,
irkildim gözlerim oraya dikilmişti,
kapıyı 40lı yaşlarında, kucağında ufak bi kız çocuğu, elini tutan 6 - 7 yaşlarında bi erkek çocuğu vardı kadının,
mithat kadına dönüp,
nurhayat yukarı geçin birazdan geliyorum bende dedi,
ayağa kalkıp nurhayatın kucağındaki kız çocuğunu alnından öptü,
bana dönüp dediki,
evlat sahibi olmanı tavsiye ederim koçum, büyük olgunluklar katar sana, artık onlar için nefes alıp vermeye başlarsın dedi,
ulan a.q mithat en hassas yerimden vurmuştun beni,ben o manzaradan sonra bu gece nasıl seni şiledeki depoya zütürüp ağzını burnunu kırıp öldürene kadar dövecektim seni,
ah ulan ah

beyler , yeterli sanırım bu kadar part, bi sorun olmassa gece gelicem, yazmaya devam ederim, reservleri alın a.q

mithatın karısı otoparkın üst tarafına doğru çıkıyordu iki çocuğuyla beraber,
benim acilen bu duygusal karmaşadan sıyrılıp,
kendimi mithatı zütten gibmeye programlamam lazımdı beyler,
ama o kadar vaktim kalmamıştı,

KIPIRDAMAYIN POLiS!!!

KiMSE HAREket etmesin ulan!

hareket edeni yakarım!

akabinde iki mermi sesi kulak zarlarımızı delip geçmişti,
bam bam,
rollerini o kadar gerçekci oynuyorlardıki,
bian bi kumpasın içimde olduğumu hissettim,
mithatın, benim alayımızın kökünü kurutacağını hissettim reşatın,
kimse hareket bile edememişti,
herkes donakalmıştı
fırat hiç istifini bozmadan üzerimize geliyordu, dudaklarından aynı cümleleri söylerek
kıpırdayanı avradım olsun delerim, kimseye dokunmayacaz!, aranan iki adam var, mithat ve pedro kimse çıksın usul usul gelsin, merkezimizde ifadesini verip ilerlesin, zarar vermek istemiyoruz !

mithata baktım, bana gülümsüyordu