/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 51.
    +1
    Olay 2-3 gun once oldu diyosun sonra kuzenim hava sogudu iceri gir dedi diyosun gibik herif
    ···
    1. 1.
      0
      yalanı ilk entriden belli kanka millet en azından hikayenin ortasında netim gibip geliyo diyo bu daha başında demiş
      ···
    2. 2.
      +1
      Yazmak icin zaman kazancak ya yavsak
      ···
  2. 52.
    +3
    Söktüm tahtaları girdim içeri. Önümü görmek zordu fısıldamalara göre hareket ediyordum. Yerde kafa feneri çarptı ayağıma şansa. Bir o kadar korkuyordum bir o kadar da merak ediyordum. Giyinme odalarına kadar gitmiştim. Terlemeye başlamıştım. Koku acayip yoğundu. Geri dönmeye karar aldım. Tam arkamı döndüm. Madenin tüm ışıkları yandı. Ray sesleri. insan sesleri. Korkudan elim ayağım titriyordu. insanlar beni göremiyordu. Kendime gelmem 15 dakikamı aldı. insanlar birini bekliyor gibiydi. Aç susuz o zorlukla çalışmaları beni ayrı etkiledi. Neyse ki beklenen adam geldi. Toplandı herkes aralarında bende vardım. içeriye giren adamı görünce herkes elini öpmeye kalktı yüzünü zor seçtim. O büyük dedemdi.
    ···
  3. 53.
    +3
    Babannemlerin evinde resmi asılıydı. Oradan tanıdım. Birazda bana benziyordu. Madencilere erzak yardımı yapıyormuş. Büyük dedem Osmanlı zamanında Murgul'un ağasıydı. Madenciler bir anda bana doğru dönüp güldü. Başım döndü. Burnum kanayarak ayıldım. Madenin girişine bakıyordum hala aslında hiç içeri girmemiştim.

    Kafamın içinde gezen neden sorusu beni delirtiyor beyler. Neden ben? Sıradan yaşantısı olan sıradan bir insanım oysaki. Babamı aradım. Büyük dedem hakkın ne biliyorsa sordum. Sadece o işlere karışmamamı söyledi. Düğüne yürüyordum o ara. Çığlık sesleri yankılandı. Koştum düğüne. Gece 12 gibi ay ışığı güneşten farkı yoktu. insan kalabalığın içinden geçtim. Serhat yerde yatıyordu. Boğazı kesilmiş şekilde. Şok oldum. Elimi sıktı hayatımın en kötü dakikalarıydı. Tek güvene bildiğim insanlardan biriydi. Merkezden doktor çağırın diye bağırdım. insanların yüzüne baktım. Kimseyi tanımıyordum. Nerede akrabalarım? Sadece yengemle amcamı tanıyordum. Amcam dizlerini çökmüş bitmiş bir şekildeydi. Allah'a isyan ediyordu.
    ···
  4. 54.
    +3
    Tek üzülmeyen yengem gibiydi sadece bana odaklanmıştı. Bana gülerek yaklaştı ve neredeydin? dedi. Bütün düğündeki insanlar bana dönüp hepsi aynı sordu neredeydin?. Korkudan dilim tutuldu. Amcamın çığlıkları hala kulağımda. O kadar çok isyan ediyordu ki. Gözlerinden kanlar gelmeye başladı. Bütün gücümle merkeze doğru koştum. Merkeze vardığımda nefes nefes kaldım. Şansıma bir tırcıyla karşılaştım. Adam kimden kaçıyorsun genç dedi. Beni buradan gotürmesi için yalvardım. Sonunda aldı arabaya. Ankara'ya gidiyormuş. Liseden Oğulcan diye bir arkadaşım Ankara'ya okul için taşınmıştı. Fark etmez diyerek kaçtım oradan.
    ···
  5. 55.
    +4
    Sivas'a vardık. Tırcıyla tanıştım. Anca net konuşabiliyordum. Tırcı Mustafa abi benim neden donuk halde olduğumu sordu. Maden olayını değilde düğün olayını anlattım sadece. Cinci hoca tanıdığım var Ankara'da gotürebilirim dedi. Pek cin, hoca olaylarına inanmasam da kurtulayım da ne olursa olsun dedim. Ankara'ya vardık. Hocanın evine gittik. Düğün olayını anlattım. Hepsi bu kadar mı? diye sordu. Bana her şeyi anlatabilirsin dedi. Bu kadar dedim. Yengen cinlerle anlaşmış dedi. Köyde ki herkesin ruhu satılmış olabilir dedi. Bana muska yapıp sakın yanından ayırma dedi. Mustafa abiye teşekkür edip uğurladım.

    Oğulcan'lara geldim hasret giderdik. Tipik öğrenci evi. Duşumu aldım yattım. Sabah kalktığımda sanki biraz daha sakinleşmiş gibiydim. Hocanın yanına tekrar gittim. Bana bunların elbet bir nedeni vardır dedi. Ailemi sordu. Annemi ben küçükken trafik kazasında kaybetmiştim. Babamda belden aşağısı felç. Anne tarafını hiç görmüyorum. Baba tarafından da dedemler ve 2 amcam var dedim. Hocaya biraz ısındıktan sonra maden olayını da anlattım. Madencilerin aslında sana göstermek istedikleri varmış dedi. Sizin ailede sana söylenmeyen bazı şeyler olabilir dedi. Ama neydi?
    ···
  6. 56.
    0
    Rezimi aldım bina
    ···
  7. 57.
    0
    Reserved
    ···
  8. 58.
    0
    attıgın resimleri bafilerler cottage diye araıyıp atmış evi real degil bari hikaye de be bilader ama neyse inanmış gibi devam sardı
    ···
  9. 59.
    0
    Rez panpa
    ···
  10. 60.
    0
    Sardı yaz bin
    ···
  11. 61.
    0
    KARDES YAZCAN MI SOVEYIM MI ? ULAB AMINAKOYIM BI CINLI HIKAYE YAZJYONUZ 3 GUN SURUYOR CIN gibILIR LAN pekekent
    ···
  12. 62.
    +4
    Oğulcanlarda bir kaç gün kaldıktan sonra Kırklarelindeki polis amcam aradı. Olayları duymuş ve halimi sordu.
    Ona olayları üstün körü anlattım ve dikkatli olmamız gerektiğini söyledim. inanmadı saçmalama
    tarzında sert yaptı. Ona kaza sonucu öldüklerini söylemişler.

    Ömer hocanın yanına geldim. Benimle cenaze namazına gelir misin dedim. Samimiyetime inandı gelirim tabiki dedi. Amcamla buluşup cenazeyi kılmaya
    tekrar köye gidiyorduk. Amcam yolda bana senin kafan karışmış inanma öyle şeylere pgiboloğa zütürücem dönüşte dedi.
    Tekrar oraya gitmek akıl karı değildi. Ama yanımdakiler bana güven veriyordu. Bu olayı ya çözecektik ya da her şey cinin istediği gibi olacaktı.
    Kafamın içinde sorular var. Madencilerle düğün bilmecesini çözemiyordum.
    ···
  13. 63.
    +4
    Köye vardık. Başsağlığı dilediler. Köylüler bayağı üzülmüş gibiydi. Sanki gerçekten kaza sonucu ölmüşler gibi. Gözüm yengemi aradı. Sordum insanlara
    o delirdi ve kaçtı dediler. Cenaze namazını kıldık. Yengemi aramaya çıktık bütün köylülerle. Hava kararmaya başladı. Yengemi ararken bütün bu olayların
    gerçek olmayacağını delirdiğimi düşünmeye başladım. Hava iyice karardı merkezde toplandık. Teknolojik olarak bayağı geride kalan köyde sokak lambaları
    yanmıyor, ayın ışığıyla aydınlanıyorduk.

    Bir anda köylüler garip hareketler yapmaya başladı. Hocanın arkasında sığındım. Bana bildiğin bütün duaları oku kalbin temiz dedi. Amcam benim ilk
    onları gördüğümdeki şaşkınlıkla bakıyordu. Köylülerin hepsi amcamla benim adımı sayıklıyor. Sizi istiyorlar diyorlardı. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi.
    Üzerimize yürüdüler kaçmaya başladık. Bütün gücümle koştum. Evini oraya kadar koştum. Madeni gördüm. Saklanmak için en ideal yerdi. Başka
    çarem yoktu. Hemen tahtalarını kırdım girdim içeri. Kafa fenerini taktım yine o pis koku sardı. Resmen cinlerden kaçmak için madene sığındım.
    Ölüm yanı başımdaydı. Çarem kalmamıştı. Koku o kadar keskindi ki bilincimi yavaş yavaş kaybediyordum. Yanımda gezdiklerini hissedebiliyordum.
    Sonra tekrar lambalar yanmaya başladı. Ray sesleri. Tekrar görünmeye başladılar. Osmanlı zamanında ağa olan dedem herkesten helallik istedi ve
    madenden çıktı. Sonra ağa olan Şerif dedemin kardeşi geldi bütün herkes ondan korkuyor tir tir titriyorlardı. Yine mi o sizin gibi köpeklere yardım ediyor parasını boşa
    harcıyor diyerek herkese vurmaya başladı. Sayıca üstüne olmalarına rağmen hepsi karşısında yalvarıyorlardı. Erzakları alıp yere atıp ayağıyla çiğnedi.
    Size yardım yok diyerek çıktı ve maden kapısını kitledi. Herkes yalvarıyordu. Herkesi ölüme terk etmişti.
    ···
  14. 64.
    +2
    Bedenen ölüpte ruhları hala madende olan insanlar bana gerçekleri gösteriyordu. Suçu Şerif dedeme atıp Almanya'a kaçmış. Şerif dedem halk ayaklanmasın diye kaza sonucu diye geçiştirmiş ama kimse inanmamış
    Almanya'da kaçak olduğunu öğrenmişler ve tutuklamışlar. Kaçan dedemin askerlere benim kardeşim Osmanlı'da ağa beni buraya iş amacı için gönderdi beni salın demiş.
    Şerif dedeme telgraf çekmişler ve cevap olarak benim kardeşim kardeşim küçükken öldü demiş. Ve kaçak olan Almanya'da asılmış. Ama yengemin bu olayla ne alakası vardı?

    Buse yengem o asılan dedemin soyundan geliyor ve gençken bir madenciye aşık olmuş. Gizliden yemek zütürüyormuş. Bana ilkte madene baktığımı görünce kızmasının
    sebebi buymuş. Aşık olduğu adam kaza sonucu ölünce iyice bizim soyumuza kinlenmiş. Ailenin bütün erkeklerini öldürmek için ruhunu cinlere satmış. Amcamla evlenmesinin, evin madene yakın olmasının
    sebepleri bunlarmış.
    ···
  15. 65.
    +3
    Bana da aile büyüklerimin anlattığı hikaye hiçte böyle değildi. Bütün bu olayları işkenceleri vs. Şerif dedem yapmış diğeri ise çok masum anlatılmıştı.
    Oysaki iftira atmış ve kıskanıyormuş. Bütün halk ve akrabalarım böyle biliyor.

    Burnum kanayarak ayıldım. Bitkin bir haldeydim. Sabah olmuş madenden çıktım ve köy terkedilmişti. Ailemden geriye kalan babam ve bendim. Yengem hala kayıp. Bütün olaylar bitmiş gibiydi.
    istanbul'a eve döndüm. Babam hala hasta felçli ben ise ruhen bitmiş haldeyim. Garipten sesler. Gece uyurken hala kafamın içinde dolaşan sorular beni yıpratıyor beyler.
    Hala yalan olduğuna inanan arkadaşlar var. Keşke öyle olsaydı. Evin başka fotoğrafları;
    http://i.hizliresim.com/YbW2lz.jpg
    http://i.hizliresim.com/nrmV2l.jpg
    http://i.hizliresim.com/bbMAYd.jpg

    Bu korkuyla yaşamayam artık. Buraya içimi döküp rahatlamak istedim. Kendinize iyi bakın..
    ···
  16. 66.
    0
    vay amk
    ···
  17. 67.
    0
    Korku hikayeleri
    ···