her insanin hayatinda bir bakmaya kiyamadigi vardir
cok sever
hayatini omrunu ona verir
onun icin olmeyi goze alir
delikanliysa...

unutur zamanla sevdigini ama gidince o
uzulur bi sure
icki icer
baska seyler dusunmeye çalışır
bulamaz hicbirsey...

uzunca bi sure kendine gelemez
sonrasında anlar onun kendisi icin yazilmadigini
kaderlerinin bir olmadigini...

aradan yillar gecer
evlenmissindir
cocuklarin olmustur
okulu bitirmis muhendis olmussundur
ayvalikta bi aksam icerken dostlarinla onu gorursun
ilk gun ki gibi

derinden hissedersin onu...
kalbinde...

hala seviyosundur aslinda
o seni tanimamistir halbuki
sakallarin uzatmistir
saclarin..

yanina gidersin sakince
sanki yillardir taniyormus edasinda
sanki hep yanindaymis gibi...

selam verirsin yuzune bakar yavasca
o anda binlerce kelime gecer aklinda
neden...
neden hala seviyorum...

elini uzatirsin samimi şekilde
selamini alır buyrun der sana...
resmice...
unutmus bellidir seni...

bi hikaye anlatmaya baslarsin
hayatindan ama...
sen kendi hayatinin tanrisisin dersin ona
insanlarin kaderlerini kendisinin cizdiginden bahsedersin
onun aklinda bi kıvılcım olusur

ellerini tutarsin onun
senin ellerine bakar gozleri takılır yillar once basilmis sigara izlerin
jilet kegiblerine...

hatirlar seni...
belkide hatirlamis gibi yapar...
kacmak uzaklasmak istersin o anda
kendini oldurmek

evlendinmi dersin ona..
beklersin cevabi
uzunca...
Yıllar gecer sanki o anda

neyse dersin birine benzettim heralde
korkularin kalbini sarar
arkadaslarinin yanindan ayrılırken son bir defa bakarsin ona...

hayat kumari oynamıştir
hayat senin üzerinde cok buyuk bahis yapmıştır...

benim kumarimda burda biter derdin icinden hep..
icin icin ağlarken...