"Aallaaahhhuuuu... " derken ıçeriye imamla muezzin olduğunu düşündüğüm iki kişi girdi."ulan bu hangi seytanin ezanidir yatsi ile sabah arasinda" dedi beyaz sakalli olan. battaniyemin verdiği tüm hasmetle dönerek kalktim. artik ben mevlanaydim. hirkami dagitmamin zamanin gelmişti. donerken "bilali habesinin ezanidir" dedim. imamla müezzin üzerinde sadece şort olan kara adami görünce cevap veremedi. dilleri tutuldu."hayyaalleee isssaaallleee... "hemen camiden aşağı indim imam ve muezzin yanimda iken.biz yine üç kisiydik.ben imam muezzin...

Zenci aşağıya indi. caminin kapısından mağrur bir şekilde çıktı. gözünde gözlüğü vardi. yavaşça çıkardı."haydi omuzlara, dokunan cennetlik diye bağırdı kalabalik" zenciyi omuzlara aldilar. bende döne döne ahalinin peşine takıldım.o anda bir fener tuttu zenciye. gunduz zenciyi yakalayan amirden başkası değildi bu."ulan bu zenci... sabah saat satarken yakaladığım zenci lan bu bilali habesi değil" dedi. kaldırıp firlatti ahali zenciyi. ezdi üstünü çiğnedi. zamanla geçer dedi zamanla..

Eve vardığımızda emekliliği yaklaşmış olan bir moruk bizi bekliyordu. belki emekli olmuş parayi yemişti bile. kapıyı çaldım."çekinme" dedim her tarafı mosmor olmuş, iki metrelik, kaslı, gözlüklü koleme. babam kapıyı açtı. hiç bir sey demeden yanından geçtik. ikimizle beraber bir üçüncü yabancı daha içeri girmeye çalıştı. tekme tokat dışarı attık. kapı çaldı. açtık.meğer üçüncü yabanci babammis.eve aldık. nede olsa kendi evi.

Amir yavaşça zenciyi sırtına aldi."hayirdir hiyar ağası" dedim. zenci ağlıyordu."bari bende bunu zütüreyim. sonuçta is portaci. kelle başı para aliyorum bu zencilerden" dedi. zavallali zenciyi karakola zütürdü. bende ardina yazildim. zenci karakoldan çıktığında kendimi cem karaca gibi hissediyordum."kerkugun zinadanina attilar beniii " diye turkuye girip zenciyi gaza getirmeye çalışıyordum. üzerine battaniye atmislardi zenciyi ciplak görünce. beyaz battaniyeye dokundum. kaliteliydi.

Amirle ben dışarı kactik. yarim biyik zenciyi davlumbazla vura vura dükkandan atti, dışarı çıktığında ise sok oldu manzara karşısında. zencinin tezgahini tek tekmeyle devirdi. eline geçen çöplerin hepsini atabildigi kadar uzaklara atiyordu."sizi de giberim kara kitanizi da, kara gotunuzu de" diye haykiriyordu.ben ve amir korku dolu gözlerle çılgın yarim bıyığı izliyorduk.her seyi uzaya kadar firlattiktan sonra dayak yemekten hali kalmamış zenciyi sırtına alip yolun ortasına fırlattı. cevreyi iyice suzdu. sankinlesmisti."evet şimdi oldu" diye mırıldandı ve dükkâna geri döndü.

Yarim biyikla başa çıkmanın artık tek yolu kalmıştı. onun dükkanının karşısına bir dükkan da ben acacaktim. ondan daha ucuza mal satacak onla berbaber bende iflas edecektim. beraber batacaktik.o gökyüzünden ben yeryüzünden. parktaki morugun yaptığı belliydi.o aleniydi, gerçek gibiydi. onla baş etmek kolaydi ama yarim bıyık gerçeğin ta kendisiydi.zor olan aslinda gercegi görmekti. yarim biyik o kucucuk agziyla asla ben buyum, buradayım demezdi hiç bir zaman.o hep oradaydi. araya asla adam koymazdi. kendi işini hep kendi yapardı. bazen dükkanından çıkar, yüksek bir sandalyede oturur herkese tepeden bakarken güler, diğer morugun aslinda hiç var olmadığından bahsederdi.

Zenciyi buldum.bir yandan güneş gözlüğünü takmış yarım biyigin dukkanini gozetliyordu, diğer yandan ise dün tezgahtan düşen gözlüğü, saati oteberiyi satmaya çalışıyordu. sorttan başka giysi yoktu üzerinde."giren çıkan var mi kara gotlu" dedim gökyüzüne yolladigim koca sigara dumanin ardindan."sana mi" dedi."yahudi ve zenci bir koleye göre oldukça cüretkar ve zevzeksin" dedim."yirmi kişi kadar" dedi."vay anasini acilen tezgahi dükkanın önüne cekmemiz, bölgeyi çöp doldurmamiz gerekli" dedim.

Battaniyeme iyice sarindim. rüzgar etkinliğini arttiriyordu. karanlık bana "usuyorum" dedi."niye usuyorsun biliyor musun" dedim."niye" dedi."çünkü battaniye bende dedim."efendi kahkahasi attim. kole gulmedi."ben bir şeye gulersem sende guleceksin" dedim ve ekledim "sizin niye ellerinizin ve ayaklarınızın alti beyaz biliyor musun?" dedim."niye" dedi."çünkü tanrı sizi dört ayak üzerinde boyamis zenci" dedim kahkaha attim.oda güldü."peki ananin aminin killari niye siyah biliyor musun" dedi."neden" dedim."çünkü anani giberken boyam kurumamisti" dedi.bu kez sadece o güldü.amk zencisi. demek bu fıkrayı biliyordu."kes" dedim.

Yarim saat olmuştu. hala tek müşteri yoktu.bu adamin para kazanmasını önlemeye çalıştığım kadar kendim para kazanmaya calissaydim... gerçi ben ugrasamazdim. zenci sattığı gözlüklerden birini gözüne geçirdi. güneşin yükselmesi kendisini olumsuz etkiliyordu.bir yarım saat daha kimse gelmedi. çöplerin kokusu gittikçe yayılıyordu. zenci daha fazla dayanamayip tezgahı toplamak için hamle yapti. hemen gizlendigim yerden fırlayıp bir taş attım."kara döl gözüm üstünde" diye bağırdım. korktu."ben eidse, hive benzemem aninda cokerim adamin canına ha" diyerek konusmami bitirdim. kuytu köşeme geri döndüm. zenci tekrar beklemeye koyuldu.

Zenci "abi iki kek alabilir miyim?" dediğinde ancak kendine gelebildi."amina kogdumun pekekenti. odumuzu patlattin. dükkanı mi soyuyorsun" dedi. zenci cevap vermedi.iki keki aldi."bide kola" dedi zenci."yarragimi ic" dedi yarim biyik."efendim abi" dedi zenci anlamazliktan gelerek."sari mi olsun, onu soruyorum" dedi sahtekar yarim biyik."siyah" dedi zenci."tabi" dedi seytan. zenciye joleli keklerle beraber, siyah bir kola verdi. zavalli zenci sevinçle aldıklarının parasını ödeyip dükkandan çıktı.

Zencinin ambalajlari acarkenki keyfi essekte yoktu. gözlüğünü cikarip terini sildi. tekrar gozlugu takti. hiç düşünmeden bir isirik aldı. yüzü burustu. gözleri joleyi aradi. jolenin mükemmel bir sekilde emildigini görünce şok oldu. agzindakini ogurerek yere tükürdü. diğer keki de açtı. isirdigi keki eline aldi saglamini yere atti.bir adımda dükkana girdi.ben hemen kostum. kendi emdigim keki alip yemeye basladim. zaten kek benim kekti. bakkal ise huur cocuguydu.

Bıraktım yakasını. sevinçle takti son parçayı yerine. sonra kedi, köpek bortu bocek ne varsa kovalamaya başladı mahallede. kediyi tutup gemiye atiyor, köpeğe giderken kedi kaçıyordu. millet katila katila gülüyordu."akşama görürüm ebenizin amini" diyordu. ufaktan yağmur attırmaya başlayınca mahalleli tirsti. hemen gemiye bindiler. sagnak oldu. herkes bindi bir ben kaldim bir yarim bıyık. dükkanın önüne oturup bunlari izlemeye başladık. sonra bir sel... yok yok güneş açtı yaz yagmuruymus.
bunu yuhalaya yuhalaya mahalleden kovaladik. ardindan kedi firlattim bende. kafasına yapıştı."moruga selam soyle gelişim yakındır" diye de ekledim.

Tutmaz rez

"Biz ne yapacağız peki" dediler."banane ulan ben mi dedim size meyve yiyip alem yapın diye, ne tak yerseniz yiyin.o meyveleri bi pavyonda yeseniz hesap diye gotu birakir öyle çıkardınız. zaten o kindar morugu düşman ettiniz bana. beni gören herkes beddua ediyor artik onun yüzünden" dedim."o hakli, o bizim babamız" dediler."o nasil baba, baba dediğin emekli olur pirimini alir evde oturur. bilemedim arada siyasetçilere sover, iki tek atar.o çılgın moruktan baba falan olmaz. küçük dağları ben yarattim diye mağrur mağrur yürümeler, parklarda aniden ortaya çıkıp milletin ödünü patlatmalar... " dedim.

Bir caminin önüne geldik."gel benle" dedim. içeri girdik."burada mi yatacagiz" dedi."yok ulan minaraye cikacagiz" dedim. yavaş yavaş çıktık."sen normalde nerede kalıyorsun" dedim."her yerde" dedi."formani, gözlüğünü gören de adam zanneder seni berdus zenci" dedim. diyafonu ayarlardim agizina verdim."şimdi kağıdı çıkar ve ezan oku" dedim emri vaki bir ses tonu ile."nereden çıktı bu" dedi."artik müslüman olacaksin, ve adin da bilali habesi olacak zenci" dedim."lan ben zaten muslumanim" dedi."o zaman tescillenmiş olacak ezani okursan, hadi" dedim. zenci ezani okumaya başladı.ben artik ebubekirdim ve bilali bonservisi ile kadroma dahil etmiştim.

Eve döndüm zenci yatiyordu. annem hala kahvaltiyi toplamamisti."annem kahvaltiyi toplamamis zenci" dedim. güldü.zenciyi alip dükkanın önüne gittik. dükkan harıl haril çalışıyordu. zenciyi uzaktaki bir supermarkete yolladim. broşür toplayip getirdi. dükkanın önüne bir tane sandalye koydum. içeri girmek için hamle yapanları "efenim ne alacaktiniz" diyerek durdurmaya başladım. herif peynir, zeytin ne derse broşürü çıkarıp "bak abicim, ablacim burada daha ucuz iki dk bekle zencim bir kosu alip gelsin" diyordum. millette hizmetten gayet memnundu. bende halimden memnumdum ama zenci memnun değildi. herif ikinci saatin sonunda markete kosarak git gel yapmaktan kan kusma raddesine geldi.

Tum bu olanlara ragmen zenci pgibolojik olarak tukenmis bir vaziyette değildi. insanlar ona nefretle baktıkça o daha da güçleniyor tezgahina daha sıkı sariliyordu. dört saattir tek bir müşteri içeri girmemişti.bu büyük bir başarıydı ama dükkanın karşısında yapılan tahta cismin etrafında da bi kalabalik toplanıyordu.bu durum er yada geç yarim biyigin dikkatini cekecek diye düşünürken yarım biyik bütün hasmetiyle dükkandan dışarıya çıktı. kalan biyigiyla havayı iyice suzerek içine çekti. çöpleri fark etti. kapıdaki yeşil zenciye igrenme ile baktı. kalabalığa bir kufur savurdu. içeri girdi.

Kalabalik onlara "o sarlatanin tekiymis dün dovduk" dedi. çılgına dönen grup yogutlu sahte bilale yine girişti.az önceki saygi dolu bakışların yerini iğrenme dolu bakışlar almıştı ve zencim yine dayak yiyordu. cisimden bir tahta sokup küçük grubun arasına daldım "bırakın ulan o benim üstüme zimmetli, bonservisi bende o zencinin" diye bagirarak yer yer yeşil sulu boya, yer yer beyaz yoğurt, yer yer ise haslanmis kırmızı olan; artik siyahtan başka her rengi bünyesinde barindiran zencimi ellerinden kurtardim."bak bak bide gibini kaldırmış" diyorlardi zencime uzaktan atarken."gibtir. hepsi senin yüzünden" dedi."bana sitem etme, sahibine sitem etme" diyerek formayi hemen islattim.ilk kez zencim faydali bir dayak yedi. yanmis yerleri islak dayak sonrasi ferahladi.

"Yalniz ben ben artık müslüman falan değilim" dedi." o nereden çıktı lan, sen zaten müslüman degil misin" dedim."o eskidendi lan böyle din mi olur?" dedi."peki o zaman artık yahudisin" dedim."şiktir lan" dedi."olum enistein, chaplin, zweig hepsi yahudi kökenli. yahudilik iyidir" dedim."tamam oldum mu şimdi?" dedi."oldun heralde ne bileyim" dedim. yirminci yüzyılın ilk yahudi kolesine hatta ilk zenci yahudiye- ki üstelik köle- baktım."su an dünyadaki en özel yaratiksin diyerek sirtina slapp diye formayi bir daha vurdum."hadi eve gidiyoruz, artik bizde kalacaksin, sana bi degirmen yapip eşşek gibi calistirana değin ailemle aynı evde yasayacaksin" dedim. zenciyle beraber eve gittik.

"Ulan sen o morugun adamisin" dedim yakasına yapistim."yağmur yağacak" dedi."ne yağmuru lan" dedim."akşama sağanak var" dedi."beni irgalamaz, tahta benim ulan" dedim. yalvardi, yakardi."tufan var, millet ölecek, o parca lazim amk" dedi."al o zaman tahtani o kadar ugrasmissin. zirlama amk" dedim. koca adam ufacik tahta için ağlıyordu."ayip ayip ufacik tahta için agliyorsun" dedim tahtayi kafasina ufaktan tiklatirken.