Yarim saat olmuştu. hala tek müşteri yoktu.bu adamin para kazanmasını önlemeye çalıştığım kadar kendim para kazanmaya calissaydim... gerçi ben ugrasamazdim. zenci sattığı gözlüklerden birini gözüne geçirdi. güneşin yükselmesi kendisini olumsuz etkiliyordu.bir yarım saat daha kimse gelmedi. çöplerin kokusu gittikçe yayılıyordu. zenci daha fazla dayanamayip tezgahı toplamak için hamle yapti. hemen gizlendigim yerden fırlayıp bir taş attım."kara döl gözüm üstünde" diye bağırdım. korktu."ben eidse, hive benzemem aninda cokerim adamin canına ha" diyerek konusmami bitirdim. kuytu köşeme geri döndüm. zenci tekrar beklemeye koyuldu.

Bıraktım yakasını. sevinçle takti son parçayı yerine. sonra kedi, köpek bortu bocek ne varsa kovalamaya başladı mahallede. kediyi tutup gemiye atiyor, köpeğe giderken kedi kaçıyordu. millet katila katila gülüyordu."akşama görürüm ebenizin amini" diyordu. ufaktan yağmur attırmaya başlayınca mahalleli tirsti. hemen gemiye bindiler. sagnak oldu. herkes bindi bir ben kaldim bir yarim bıyık. dükkanın önüne oturup bunlari izlemeye başladık. sonra bir sel... yok yok güneş açtı yaz yagmuruymus.
bunu yuhalaya yuhalaya mahalleden kovaladik. ardindan kedi firlattim bende. kafasına yapıştı."moruga selam soyle gelişim yakındır" diye de ekledim.

Zenci aşağıya indi. caminin kapısından mağrur bir şekilde çıktı. gözünde gözlüğü vardi. yavaşça çıkardı."haydi omuzlara, dokunan cennetlik diye bağırdı kalabalik" zenciyi omuzlara aldilar. bende döne döne ahalinin peşine takıldım.o anda bir fener tuttu zenciye. gunduz zenciyi yakalayan amirden başkası değildi bu."ulan bu zenci... sabah saat satarken yakaladığım zenci lan bu bilali habesi değil" dedi. kaldırıp firlatti ahali zenciyi. ezdi üstünü çiğnedi. zamanla geçer dedi zamanla..

Eve vardığımızda emekliliği yaklaşmış olan bir moruk bizi bekliyordu. belki emekli olmuş parayi yemişti bile. kapıyı çaldım."çekinme" dedim her tarafı mosmor olmuş, iki metrelik, kaslı, gözlüklü koleme. babam kapıyı açtı. hiç bir sey demeden yanından geçtik. ikimizle beraber bir üçüncü yabancı daha içeri girmeye çalıştı. tekme tokat dışarı attık. kapı çaldı. açtık.meğer üçüncü yabanci babammis.eve aldık. nede olsa kendi evi.

"Aallaaahhhuuuu... " derken ıçeriye imamla muezzin olduğunu düşündüğüm iki kişi girdi."ulan bu hangi seytanin ezanidir yatsi ile sabah arasinda" dedi beyaz sakalli olan. battaniyemin verdiği tüm hasmetle dönerek kalktim. artik ben mevlanaydim. hirkami dagitmamin zamanin gelmişti. donerken "bilali habesinin ezanidir" dedim. imamla müezzin üzerinde sadece şort olan kara adami görünce cevap veremedi. dilleri tutuldu."hayyaalleee isssaaallleee... "hemen camiden aşağı indim imam ve muezzin yanimda iken.biz yine üç kisiydik.ben imam muezzin...

"Kim ulan bu dedi" babam zenciye sok içinde bakarken."senin yeni tokmacin" dedim." Ne diyorsun ulan" diye hamle yapınca hemen kalkıp ışığı söndürdüm."bak kimse yok" dedim zenciyi kamufle ettikten sonra."ulan burda" dedi ışığı yakıp."bak şimdi yok ama" dedim tekrar ışığı söndürdüm. babam ışığı tekrar yaktığında elinde bıçak vardi "konuş lan kimsin" dedi. ışığı söndürdüm "tokmakçın, emeklilikte yan gelip yatmak yok" dedim.

Battaniyeme iyice sarindim. rüzgar etkinliğini arttiriyordu. karanlık bana "usuyorum" dedi."niye usuyorsun biliyor musun" dedim."niye" dedi."çünkü battaniye bende dedim."efendi kahkahasi attim. kole gulmedi."ben bir şeye gulersem sende guleceksin" dedim ve ekledim "sizin niye ellerinizin ve ayaklarınızın alti beyaz biliyor musun?" dedim."niye" dedi."çünkü tanrı sizi dört ayak üzerinde boyamis zenci" dedim kahkaha attim.oda güldü."peki ananin aminin killari niye siyah biliyor musun" dedi."neden" dedim."çünkü anani giberken boyam kurumamisti" dedi.bu kez sadece o güldü.amk zencisi. demek bu fıkrayı biliyordu."kes" dedim.

Cevreden bi zabıta bulup geldim."komserim adam zenci diye joleli kekleri emip emip veriyor. dehşet iğrenç bir insan görmeniz lazim. adam hristiyan diye kafasina davlumbaz firinla vurdu. adamin ağzı bile yok. insana benzer bir tarafi yok.bu zenciler simsiyah boşalıyor otuz bir çektiği zaman, katran gibi diyor. adam bakkalarin hitleri" dedim."bana komserim deme lan ben zabitayim" dedi."her neyse amirim bana bi gün dedi ki zencilerin ayaklari ile ellerinin altı niye beyaz biliyor musun dedi, bende niye diye sormuş bulundum, oda tanrı bu huur çocuklarını dört ayak üzerinde boyadı dedi. iğrenç bir insan komserim. bunlari anlatirken ne kadar güldüğünü görseniz insanlığa olan inancinizi kaybedersiniz" dedim."bana komserim deme lan, ben zabitayim anlamiyorsun, hiyarcilari kovaliyorum lan ne komseri" dedi."zaten komserim demedim, amirim dedim hıyar ağası dedim."cevap vermedi."oldu mu böyle ha hıyar ağası" diye üstüne basa basa tekrar söyledim."abartma girtlagini giberim" dedi"ulan manyak mısınız ne istiyorsunuz girtlagimdan" dedim ve iki elimle kendi boğazıma sarılarak koşmaya devam ettim.

Zenciyi buldum.bir yandan güneş gözlüğünü takmış yarım biyigin dukkanini gozetliyordu, diğer yandan ise dün tezgahtan düşen gözlüğü, saati oteberiyi satmaya çalışıyordu. sorttan başka giysi yoktu üzerinde."giren çıkan var mi kara gotlu" dedim gökyüzüne yolladigim koca sigara dumanin ardindan."sana mi" dedi."yahudi ve zenci bir koleye göre oldukça cüretkar ve zevzeksin" dedim."yirmi kişi kadar" dedi."vay anasini acilen tezgahi dükkanın önüne cekmemiz, bölgeyi çöp doldurmamiz gerekli" dedim.

Bir müddet sonra agacin altina birbiriyle sevgili olduğu her halinden belli olan bir çift geldi.kiz dün üstüne guzel cullandigim kiz, erkek ise özür dilemedigim uzun gençti. üzerinde oturduğum agacin altına oturdular. sarmas dolaş bir halleri vardı. parkin bu bölümünde kimse yoktu.bir yandan elmami yiyor diğer yandan ciftlerin yakınlaşmasını izliyordum.bir elmada ağaçtan onlarin üzerine düştü. kızın tam goguslerinin arasına. uzun çocuk bu zor durumdaki elmayı urkekce kızın göğüslerinin arasından aldi. utanarak tekrar elini kızın göğsüne koydu.

"Yalniz ben ben artık müslüman falan değilim" dedi." o nereden çıktı lan, sen zaten müslüman degil misin" dedim."o eskidendi lan böyle din mi olur?" dedi."peki o zaman artık yahudisin" dedim."şiktir lan" dedi."olum enistein, chaplin, zweig hepsi yahudi kökenli. yahudilik iyidir" dedim."tamam oldum mu şimdi?" dedi."oldun heralde ne bileyim" dedim. yirminci yüzyılın ilk yahudi kolesine hatta ilk zenci yahudiye- ki üstelik köle- baktım."su an dünyadaki en özel yaratiksin diyerek sirtina slapp diye formayi bir daha vurdum."hadi eve gidiyoruz, artik bizde kalacaksin, sana bi degirmen yapip eşşek gibi calistirana değin ailemle aynı evde yasayacaksin" dedim. zenciyle beraber eve gittik.

Sabah zenciyi, kendisiyle konuşmayan annemle tanistirdim. annem zencinin çıplak olmasindan rahatsizdi. zenci ise annem konusunda şaka yaptığımı sanıyordu.bu kisa fasildan sonra zenciyle beraber evden çıktım. zenciyi yarim biyigin dükkanının önüne biraktim. geldigimde müşteri sayısı hakkında beni bilgilendirecekti. bense dün kovuldugum mahalleye gittim. parka geldigimde dün kafamin yerinde olmadığından dolayı fark etmediğim bir seyin ayridina vardim. park hayatimda gördüğüm en güzel yerdi. çevre meyve ağaçlarıyla doluydu.bir elma ağacının üstüne çıkıp elma yemeye başladım. ortalik cok güzel karilarla doluydu.

Eve gittim. zenciyle beraber mutfağa girdik.biz yine üç kisiydik.ben, zenci ve annem. babam mutfağa girdi. yakasına yapistim "emekli ikramiyen lazim, bakkal açacağız" dedim."ne için bakkal açacağız?" dedi."bir kere olsun yarim bıyığı alt etmek için" dedim."yapamazsin" dedi. anneme sordum "ha anne, yaparız degil mi anne" dedim."annen orada yok" dedi. gözlerim doldu."annem burada, annem yoksa tüm yazıtlar hikaye" dedim."annen öleli yillar oldu" dedi. kapıyı çarptı. çıktı."gulsene zenci" dedim. zenci annemin yanında ilk kez ağladı.biz iki kişiydik ben ve zenci. ağladım.zenciyi kovdum.biz bir kişiydik... biz...

iki metrelik ciplak zenciyi görenler genelde kapıdan geri dönüyordu.ama hala direncini kiramadigimiz küçük bir grup dükkana girmeye devam ediyordu. bunun önüne geçmek için sonunda zencinin vucudunun bazi yerlerini sulu boya ile yeşile boyamak durumunda kaldik.o kadar igrenc bir görüntüsü vardi ki yaninda bir timsah olsa ondan cok daha sevimli gorunurdu.onu bu hale sokmama icerlemis olacak ki arada sırada ağlıyordu. artik kimsenin içeri girmeye cesareti kalmamıştı. yeşil bir zencinin yaknindan geçmeyi kim isterdi ki?bölgedeki manyak hala bir seyler yapmaya devam ediyordu tahtalardan.bu adamin ne yaptığını çözmemiz ise çok uzun zaman alacağa benziyordu.

Zenci ömründe yemediği dayağı bugün yemişti. yanında mevlana gibi dönerek uyanmasini bekliyordum. hala baygindi. alkışlarla omuzlara alınan bilali habesi tekme tokat aşağı indirilmiş, lincten zor kurtulmustu. baktım uyanacagi yok gittim bu su alip marcelo formasini islattim. slak slak diye vurmaya başladım. uyandı."şiktir git, öldürüleceksin beni" dedi."sana musallat olursam ne olacağını anladin mi?" dedim."evet" dedi."bundan boyle kolemsin gibko" dedim.bi tane daha cektim formayla."tamam" dedi. yirminci yüzyılda ilk koleyi böylece almış oldum.

"Nereye gidiyoruz" dedi."camiye" dedim."neden" dedi."ezan okumayi biliyor musun" dedim."hayir" dedi. internetten ezani bulup kağıda yazidim. eline verdim."gel benle" dedim. kurbanlik koyun gibi ardimdan geliyordu.ben ibrahimdim ve bu kara gotlu benim kocumdu. döndüm."koçum benim" dedim karanlıkta yanip sonen iki beyaz göze."şiktir" dedi."ulan arap gotun kalkmasin sana musallat olurum her günün çırılçıplak nezarethanelerde geçer" dedim.o artik kesinlikle benim kolemdi bense artık ıbrahim değil toprak sahibi beyaz adamdim. zenci inanilmaz aciz bir haldeydi. delicesine bana muhtacti. yarım biyiga karşı olan savasimda ordum büyüyordu.

Zenciyi olduremezdim. hemen planda değişiklik yapip zenciyi ceset kılığına sokmaya karar verdim.o ara dükkanın önünden bir adam geçti. cocugunun elini kolunu bağlamış zütürüyordu. çocuk ürkek gözlerle bana bakıyordu."birader hayırdır" dedim."ya moruk çocuğu kes dedi bende kesmeye zütürüyorum" dedi. agzim açık kaldı."diyorsan konusiyim belki bi faydam dokunur.bak su manyak gemi yaptı mahallenin ortasına. gittim konuştum şimdi toplatiyor gemiyi ona" dedim gemiyi toplayan diğer cilgini göstererek."sus lan muallak. yağmur yagsaydik görürdük" dedi lafimi duyan manyak.

Bir caminin önüne geldik."gel benle" dedim. içeri girdik."burada mi yatacagiz" dedi."yok ulan minaraye cikacagiz" dedim. yavaş yavaş çıktık."sen normalde nerede kalıyorsun" dedim."her yerde" dedi."formani, gözlüğünü gören de adam zanneder seni berdus zenci" dedim. diyafonu ayarlardim agizina verdim."şimdi kağıdı çıkar ve ezan oku" dedim emri vaki bir ses tonu ile."nereden çıktı bu" dedi."artik müslüman olacaksin, ve adin da bilali habesi olacak zenci" dedim."lan ben zaten muslumanim" dedi."o zaman tescillenmiş olacak ezani okursan, hadi" dedim. zenci ezani okumaya başladı.ben artik ebubekirdim ve bilali bonservisi ile kadroma dahil etmiştim.

"Battaniyeyi ver bakalim" dedim. hala agliyordu duygusal kara döl. vermedi."lan kara züt ver o battaniyeyi" dedim. kararmis gökyüzünü incelerken."ne yapacaksin" dedi ağlayarak."sen karanlığın prensisin, gece olunca gorulmezsin.bu beyaz battaniye tarzına uygun değil" dedim."gercekten mi" dedi."de gibtir oradan kara fellah. battaniye iyi para eder.bit pazarında satarim onu" dedim."ama bu benim" dedi."gibtir lan. sana aldığım bi kutu kekin parası gökten inmedi" dedim. battaniyeyi verdi."gel benimle" diyerek bahtsiz zenciyi ardima taktim. pesimden hala geliyor muydu bilmiyordum. çünkü karanlikta göremiyorum namussuzu. iyice battaniyeye sarındım.

"paaattt! küçük esnafin anasi patladi artık efendim, binlerce avm, sayisiz market ve en önemlisi internetten alış veriş denen bir yöntem var.siz hala bakkala gelip sut aliyorsunuz. biraz daha zorlarsanız göçebe hayata geri donebilirsiniz diyerek kagitlardan yaptığım sekiz köşeli köylü kasketini kafalarına takıyor, gözüm beye bulgur pilaviyla ayran söyleyin" diyerek çoğu kişiyi daha kapidan içeri girmeden utanc icinde ugurluyordum.