Çöpleri karistirip onlarca market poseti buldum. içlerini cercople doldurdum. dükkana gittim. poşetleri yarim biyigin gozune sokarcasina yeniden tuzlanmış tezgahin üzerine koydum. beş kuruş uzatıp "bi tane de sakiz" dedim."sakız on kuruş" dedi. kafasından neredeyse duman çıkıyordu."kalsin o zaman" diyip posetleri yüklenip çıktım dükkandan.

"herif beni düşman belledi. yarım biyikla baş edemiyorduk, bu sefer koca sakal ortaya çıktı.ama az kaldı. hepsinin anasından emdiği sutu burnundan getireceğim" dedim. bular eeeiii, uyyyii diye korku sesleri çıkarmaya başladı. bizim parka gitmek için babadan yardim almamiz lazim, onun dediği her seyi yapmamız lazim dediler."ulan ne tak yerseniz yiyin, benden uzak durun. yirminci yüzyılda yahudi ve zenci kölesi olan adamim. koca sakal falan dinlemem alırım adamin facasini aşağı diyerek bunlari kovaladim. batmanin düşmanı jokerdim. planlar üstüne planlar yapiyordum.

Dükkâna daldim."acilen kek ver" dedim."lan tüm kekleri sen emdin değil mi" dedi davlumbaza elini atarken."emilmis tüm kekleri ver. pişman oldum. parasını da vereceğim" dedim."iyi o zaman" diyerek kutuyu verdi. ucreti öderken o ince parmaklarina temas etmemek için fazladan özen gösterdim. hemen kutuyla dışarı çıktım. tüm kutuyu zencinin kucağına koydum."tüm kutuyu zenciye ver, doymazsa yarragimi da yesin dedi" dedim. zenci her paketi ayrı ayrı açtı. emilmiş kekleri gördükçe ağlıyordu."bekle ben zabıta çağırıp geliyorum" dedim. koşmaya başladım. zenci nedensiz bir sekilde pesimden koşuyordu."beni gibecek" diye bağırdım. mahalleli çıplak zenciyi yakaladi."hivvv llaaaann hivvv ananizi giber valllaaahhaa" diye bagirarak kosmaya devam ettim.

Beraber dükkana yaklaştık. zencinin her yerinde darp izleri vardi. zabitanin kendisini de gibecegini bildiğinden tezgahı toplamaya gelmişti. zabitayi görünce ne yapacağını bilemez bir halde tezgahi bırakıp dükkana daldi. bizde onlarin peşinden daldık içeri. bakkal aksam yemeği için tuzunu tezgaha dokmustu bile.ve yine kuru fasulye yiyordu.

Kendime geldigimde büyükçe bir çöp tenekesinin içerisindeyim. eyub gibi yalniz kalmıştım ama sabrim yoktu.o adamin anasini gibecektim. ustum basim parcalanmisti çarpışma sonucunda. büyük hadron carpisticisindan çıkmış gibiydim.amk tipsiz bizonu öyle bir toslamisti ki her yerim agriyordu. görünüşe göre deterjani da almıştı. şimdi yarım biyigini okşayarak kahkahalar atıyor ortaliga tuzlar saçarak fasulyesini yiyordu. güçlükle çöpten çıktım.

Zenciyi açlık esir almış olmalıydı ki istemeye istemeye gözünde gözlük, belden yukarısi çıplak bir halde dükkana girdi. usulca dükkânın yanına gittim. gözlerimi cama dayayıp içeriyi incelemeye başladım. yarım biyik hala fırını tamir etmeye çalıştığından dolayi
dışarıda olan bitenden habersizdi. zenci kendisine "selam aleykum" diyene kadar zenciyi bile fark etmedi. zencinin selamini duyduğu anda ellerini havaya kaldirdi. ciplak bi zenci görmek isteyecegi en son şeydi o anda."para mara yok" diye bağırdı.

Icerisini de camdan izliyordum. yarim biyik bir tamir etmeye çalıştığı davlumbaza bir önündeki kuru fasulyeye bakiyordu. sonra tezgaha yeni döktüğü tuzu keyifle inceledi. sonra içeri giren çıplak zenciye baktı."yine ne var ulan" dedi."kekin jolesi yok" dedi zenci."yemissin o yüzden yok" dedi bakkal giblemez bir tavirla. zenci masadaki tüm tuzu döktü tek hamlede."joleyi biri yemiş" dedi."ulan bugün her gelen niye bu tuzu dokuyor amina kodugumun çocukları" diyen bakkal daha yeni tamir ettiği davlumbazi alip zencinin kafasina geçirdi.

Hic beklemedik bir sey oldu o anda. playboy gözlüğü takmış üzerinde sadece kisa sort olan zenci yere çöküp hüngür hüngür aglamaya başladı. yaptigindan utanan yarim biyik elini zencinin omzuna atti."diğer kekinde mi jolesi yenmişti" dedi."evet" dedi zenci."anladim" dedi bakkal. ağlayan kaslı, gözlüklü, ciplak zenciye bi gofret verip dükkandan atti. işin ilginç tarafı zenci hala ağlıyordu. yanına gittim."ulan eids sana bilerek jolesi yenmiş kek verdi" dedim."niye" dedi zenci."zencisin diye" dedim.

"O herif daha öncede bu tür şeyler söylüyordu. zencilere jole mi?joleyi birak arpa, buğday bile fazla onlara, yarragimi yesinler diyordu. yarim biyik ırkçı bi insandir, inanmiyorsan git bi kek daha al.yine jolesiz çıkacak" dedim zenciye."emin misin" dedi."al parasını ben vereyim" diyerek parayi verdim ve zenciyi ıçeri yolladim. zenci sinirlenip yarim bıyığı komaya sokabilirdi.ama yarım biyik alet edevati çok iyi kullaniyordu. davlumbaz firinla zenciyi yine aglatabilirdi. heyecanla dışarıda beklemeye koyuldum.

Zenciye dogru yururken kendimi kolelige baskaldirmis spartakus gibi hissediyordum."hey zenci" dedim. bembeyaz gözlerini üzerime dikti."sen iyi bir zenciye benziyorsun. sana bir iyiligim olacak" dedim."şiktir" dedi."ulan arab baci gel buraya" dedim. koluna yapistim. tezgahini da alip dükkanın önüne getirip bıraktım."bundan sonra burada saat satacaksin" dedim."ama bura çöp dolu" dedi."bana bak ulan eids, asabimi bozma seni her gördüğüm yerde polis çağırırım.bu dükkanın önünden ayri bir yerde saat satmak yok" dedim."tamam tamam" dedi.

ışık yine yandi. babam karşımdaydı. bıçağı bogazima dayadi ve beni iliklerime kadar titreten o iki kelimeyi söyledi."girtlagini keserim."hemen havaya zipladim."o ayakcim, bana yardimci oluyor" dedim. kölelik efendilik ilişkisini anlayamayabilirdi. zenci kafasini salladi."bunlarin ayaklarinin alti ve ellerinin içi niye beyaz biliyor musun baba" dedim. sohbetin devamında gözüm mor bir sekilde yatmak zorunda kaldim.

Çıktıktan sonra poşetleri açtım. icindeki çöpleri dükkanın önüne döktüm. ayagimla özenle dagittim. saat satan bi zenci gördüm. daha öncede görmüştüm.cay bahçesinde çalıştığım zaman bir gece vakti çay içmeye gelmişti. önündeki çayı " bu cay fazla galiba diyerek" almıştım. çılgına dönmüştü. normal zenciler gibi degildi bu adam inanilmaz zenciydi. beni o gun ırkçılık yapmakla suçlamıştı.ve bu vaziyet beni çok üzmüştü. kendisine "beni çok kirdin gibtigimin zencisi" demiştim.o gunden beri aramız hiç iyi değildi. kara kitada bana düşman olarak doğmuştu.ve bugün dost olabilirdik.

derme çatma tezgahi emin adimlarla yarım biyigin dükkanının önüne çektik. çöp toplamak ise çok kisa sürdü.iki çöp tenekesini getirip direkt dükkanın önüne bosalttik bu kez.bir sürü naylon poset bulmuştuk bu arada. hepsini şişirip balon yapıyor kapiya gelen müşterinin kulaginin dibinde patlatiyordum.

"Biz üç kisiydik.ben, zenci ve amirim" diye mirildandim bakkalın içinde."ya giberim dikka başı bana amirim deme lan" dedi zabıta."tamam hıyar ağası, şimdi bunla ne yapacağız" dedim amire. amir tezgahtan tuzu döktü."seni irkci.." daha lafi bitmemisti ki yarim biyik tüm nefretiyle masaya zipladi."ulan üç etti huur çocukları" diye bağırdı. davlumbaz firini bu kez amirin kafasina geçirdi. amir can havli ile dışarı koşarken, yarim biyik bir darbede zencinin kafasina geçirdi davlumbazla.

Battaniyeme iyice sarindim. rüzgar etkinliğini arttiriyordu. karanlık bana "usuyorum" dedi."niye usuyorsun biliyor musun" dedim."niye" dedi."çünkü battaniye bende dedim."efendi kahkahasi attim. kole gulmedi."ben bir şeye gulersem sende guleceksin" dedim ve ekledim "sizin niye ellerinizin ve ayaklarınızın alti beyaz biliyor musun?" dedim."niye" dedi."çünkü tanrı sizi dört ayak üzerinde boyamis zenci" dedim kahkaha attim.oda güldü."peki ananin aminin killari niye siyah biliyor musun" dedi."neden" dedim."çünkü anani giberken boyam kurumamisti" dedi.bu kez sadece o güldü.amk zencisi. demek bu fıkrayı biliyordu."kes" dedim.

Amirle ben dışarı kactik. yarim biyik zenciyi davlumbazla vura vura dükkandan atti, dışarı çıktığında ise sok oldu manzara karşısında. zencinin tezgahini tek tekmeyle devirdi. eline geçen çöplerin hepsini atabildigi kadar uzaklara atiyordu."sizi de giberim kara kitanizi da, kara gotunuzu de" diye haykiriyordu.ben ve amir korku dolu gözlerle çılgın yarim bıyığı izliyorduk.her seyi uzaya kadar firlattiktan sonra dayak yemekten hali kalmamış zenciyi sırtına alip yolun ortasına fırlattı. cevreyi iyice suzdu. sankinlesmisti."evet şimdi oldu" diye mırıldandı ve dükkâna geri döndü.

Amir yavaşça zenciyi sırtına aldi."hayirdir hiyar ağası" dedim. zenci ağlıyordu."bari bende bunu zütüreyim. sonuçta is portaci. kelle başı para aliyorum bu zencilerden" dedi. zavallali zenciyi karakola zütürdü. bende ardina yazildim. zenci karakoldan çıktığında kendimi cem karaca gibi hissediyordum."kerkugun zinadanina attilar beniii " diye turkuye girip zenciyi gaza getirmeye çalışıyordum. üzerine battaniye atmislardi zenciyi ciplak görünce. beyaz battaniyeye dokundum. kaliteliydi.

"Kim ulan bu dedi" babam zenciye sok içinde bakarken."senin yeni tokmacin" dedim." Ne diyorsun ulan" diye hamle yapınca hemen kalkıp ışığı söndürdüm."bak kimse yok" dedim zenciyi kamufle ettikten sonra."ulan burda" dedi ışığı yakıp."bak şimdi yok ama" dedim tekrar ışığı söndürdüm. babam ışığı tekrar yaktığında elinde bıçak vardi "konuş lan kimsin" dedi. ışığı söndürdüm "tokmakçın, emeklilikte yan gelip yatmak yok" dedim.

Cevreden bi zabıta bulup geldim."komserim adam zenci diye joleli kekleri emip emip veriyor. dehşet iğrenç bir insan görmeniz lazim. adam hristiyan diye kafasina davlumbaz firinla vurdu. adamin ağzı bile yok. insana benzer bir tarafi yok.bu zenciler simsiyah boşalıyor otuz bir çektiği zaman, katran gibi diyor. adam bakkalarin hitleri" dedim."bana komserim deme lan ben zabitayim" dedi."her neyse amirim bana bi gün dedi ki zencilerin ayaklari ile ellerinin altı niye beyaz biliyor musun dedi, bende niye diye sormuş bulundum, oda tanrı bu huur çocuklarını dört ayak üzerinde boyadı dedi. iğrenç bir insan komserim. bunlari anlatirken ne kadar güldüğünü görseniz insanlığa olan inancinizi kaybedersiniz" dedim."bana komserim deme lan, ben zabitayim anlamiyorsun, hiyarcilari kovaliyorum lan ne komseri" dedi."zaten komserim demedim, amirim dedim hıyar ağası dedim."cevap vermedi."oldu mu böyle ha hıyar ağası" diye üstüne basa basa tekrar söyledim."abartma girtlagini giberim" dedi"ulan manyak mısınız ne istiyorsunuz girtlagimdan" dedim ve iki elimle kendi boğazıma sarılarak koşmaya devam ettim.

Zenci aşağıya indi. caminin kapısından mağrur bir şekilde çıktı. gözünde gözlüğü vardi. yavaşça çıkardı."haydi omuzlara, dokunan cennetlik diye bağırdı kalabalik" zenciyi omuzlara aldilar. bende döne döne ahalinin peşine takıldım.o anda bir fener tuttu zenciye. gunduz zenciyi yakalayan amirden başkası değildi bu."ulan bu zenci... sabah saat satarken yakaladığım zenci lan bu bilali habesi değil" dedi. kaldırıp firlatti ahali zenciyi. ezdi üstünü çiğnedi. zamanla geçer dedi zamanla..