Tutmaz rez

Yaptığım iyiligin verdiği vakur ve mağrur tavırla tekrar tezgaha döndüm. bakkalla goz göze geldim. üzerinde kuru fasulye pilav olan bir tepsi vardi elinde. ayağa kalkmıştı. büyük ihtimalle tezgahin altinda yemeğini yemek üzereydi az önce. bende dehşetli ruhaniyetimle tuza ilerlerken, içinde bulunduğum ruh halinden ötürü kendisini fark etmemiş olmaliydim."ulan huur çocuğu ben o tuzu yemeğe dokecektim, sen ne demeye hepsini toplayip çöpe attin" dedi. içimde ki dehşet daha da büyüdü.

"Ulan amk oğlu tuzu yemeğine dokeceksen ne demeye tezgaha yaydin. iblisler içeri girmesin diye saf tuzdan şerit mi cekiyorsun, yoksa o gibik, salcali, kuru fasulyane dökmek üzere mi tuzu kullaniyorsun belli degil" dediğim gibi basima inen turşu bidonuyla kendimi yerde buldum.

Rezerved

Tipsiz bakkal bir anda tekelci ahmet abiye dönüşmüştü.bir yandan eline geçeni kafama fırlatıyor, diğer yandan"sizin yüzünüzden ben bi fasulye yiyemeyecegim lan bu tukkanda anasını gibtiklerim" diye haykırıyordu. bense kendime kuytu bir köşe bulmuştum ve icerideki un, şeker cuvallarindan kendime bir siper yapmıştım bile. öyle kuytu bir koseydi ki artık musa degil kuyunun dibinde ki yusuftum."yedi semiz inek yedi kuru inegi yiyordu" diye eskilerden hatırladığım rüyayı bağırarak yorumlamaya başladım gizlendigim kuytu siperimden."kuru inegi de giberim seni de giberim diye bağırdı" tipsiz bakkal tam kulağımın dibinde çift sarılı bir yumurta patlarken.

Reserved

rezerve

rezzandayı

Kendimi korumak icin hemen yanimda duran davlumbaz firini kafamin uzerine koydum migfer misali. hacli ordularinin muzaffer komutanlarina taş çıkaran bir eda ve kendimden emin bakislarla siperimden çıktım. yavaş yavaş kapıya doğru ilerlerken sirtima carpan on beş kiloluk abc deterjan darbesinin etkisi ve kafamin üzerinde iki elimle tuttugum davlumbaz firinla ile dışarı attim kendimi. dışarısı insan kayniyordu.bir hengame, bir cümbüş almış basini giderken herkes bana bakiyordu.

bakkalci da dışarı çıktı. bana bakiyordu gozlerinin bebekleri kocamandi. deterjani firlatirken insan üstü bir kuvvet harcamış olacakti ki alni boncuk boncuk terlemisti.bu insan üstü kuvvetin diğer kaniti sirtimdaki keskin aciydi. harp halinde gücü normalin beş katına kadar çıkan modern seyit onbasiya dikkatlice baktim. zaten bana lazim olan abc deterjani yavaş yavaş yerden aldim. davlumbaz firin bir elimde, deterjan diger elimde iken gozlerimi bakkalin gozlerinin icine diktim... bana öyle bakma... anlayacaklar... ikimize karşı bu dünya... bizi...

hala popularitesini koruyan şarkıyı düşünürken tipsiz bakkal "getir o fırını anani giberim. onla içeride yemeklerimi isitiyorum" dedi. sonsuza kadar süreceğini düşündüğüm an, bu sefil sözlerle bölünmüştü. genişçe bıyıkları vardı bakkalın. eski agirgiblet sampiyonlarindan leon spinksi hatirlatiyordu. yakinlarda ki havaya zehir saçan fabrikadan dolayı bırakmış olmaliydi. çünkü o biyigin içinden geçen hava buruna varana degin tertemiz olurdu. demek bu lanet oruspu çocuğu havayi güzelce suzmek için bıyık bırakmış diye düşündüm. saglikligi için büyük bir avantajdi bıyığı.ama diger taraftan tuzu çok seviyordu.az önce yaşanan büyük saldirida bu derin sevginin kanitiydi. kötümser bakacak olursak ise; bu tuz sevgisi sağlığı için bir eksiydi.ama sürekli tertemiz havayi cigerlerine cekmesi büyük bir artiydi. eğer ben kendisini oldurmezsem demek ki baya uzun yaşayacakti."getir ulan fırını" diye tekrar bağırdı kocaman biyiklarinin arasından gelen ses. sesin kaynağı olan ağız hala ortada yoktu.bu adamin ağzının olduğu bile supheliydi.

Rezer crack

"Kim seslendiriyor bu ahmagi" dedim. kimse ne dediğimi anlamadi. arkamdaki kalabalığa döndüm."adamin agzi yok geri zekalilar, bu herifin daha önce ağzını gören oldu mu" diye ekledim gayet kibar bir sekilde"bende daha önce hiç ağzını görmedim" dedi gömlek cebinde parlement olan saygin bir beyfendi. kalabalikta vizir vizir konuşmalar yükselmeye başladı o anda."bende görmedim, dişçiye gittiğini de görmedik, demek ki hakkatten ağzı yok, para vermiş yerine birini konusturuyor, peki o adam nerede... " birbirini tetikleyen soru cevap seklindeki bu diyaloğun finalinde" yatirip bakalim" diye bağırdı biri. kalabalik bakkalin üzerine doğru yürümeye başladı."ekmek carpsin agzim var ulan diye bağırdı bakkal."ses başka yerden geliyor" diye cevap verdim. kitle bakkalin üstüne atalayip bakkalin çenesini açmak için hücuma geçti.

Bu kisa müddet boyunca yanimdaki saygın bey efendi ile iletişime geçmiş olan şahım, beyfendiden bir parlement almış iciyordu bile.bu arada tüm mahhalenin nefretinin odağı olan bakkalin biyiginin yarisi yolunmus küçük ağzı ortaya çıkmıştı. yaptığından utanmis olan güruh yavaş yavaş geri çekiliyordu. bakkal yarim biyigiyla ayağı fırladı. içeri girip kalabalığın üzerine konserve bindonlari yagdirmaya başladı."agzim var huur çocukları gördüğünüz gibi bir ağzım var" diye bağırıyor ve eline geçen her şeyi kalabalığa firlatiyordu.ben ve saygim dostum sigaralarimizi nezih tavirlarla içerken bu çıldırmış, meymemetsiz, yarım bıyıklı sarlatanin aslında çok eğlenceli bir insan olduğundan bahsediyorduk.

nihayet kalabalik dagildiginda bakkal konserveleri tekrar dükkana zütürmek işe girişti.ben ve saygin dostum güvenli mesafede sohbete dalmışken bakkal yanimizda bitmişti bile. elimdeki alti patlar ile beni tehdit etmeye başladı. tehtitler sonucu firini almayı başardı.ama deterjani unutmuştu. kalabalık güruh yeniden toplanmıştı. herkes yarım bıyıklı çılgın adami izliyordu. gülerek altu patlari ateşledi. cocuklara sattigim oyuncakla kendi firinini benden almış olmanin verdiği hazla sahisma ve kalabaliga doğru bir kahkaha patlatti.her ne kadar davlumbazi ganimet olarak almış olsa bile deterjan hala bendeydi ve ruh halim yine degismisti.bu kez kendimi kabede dinini tebliğ eden hz muhammet gibi hissediyordum. bakkal dükkana geri döndüğü zaman kalabalığa dönüp "bir elime güneşi, bir elime ayi verseler bile ben bu adamin ağzına sicacagim" diye bağırdım.

Deterjanimi yavaşça yerden aldım çevremdeki muritlerime bakarak. herkes konuşmamı devam ettirmemi ve davamin onemini vurgulayan bir şeyler anlatmami bekliyordu. deterjani havaya kaldırdım. herkesin gözlerinin içine tek tek baktım."ben renkliler için istemiştim renksizler içini olanini fırlatmış oruspu dolu" dedim kıvanç içinde. alkışlar başladı. elimle kalabalığı susturdum."ben sadece elde yikama için istemiştim, bu oruspu çocuğu hem elde hem makinada çalışan vermiş" diye bağırdım. alkışlar tekrar başladı.

nazi mitingindeki hitler gibi hissediyordum kendimi artık."polonyanin ve yahudilerinde anasını gibecez az kaldı" diye bagirdim. nazi selamimi da ekledim bu kez. çılgın alkışlar devam ederken bakkal yıne dışarı çıktı. havaya kadirdigim deterjani gördü. yine göz göze geldik. yarım biyigini okşadı tek eliyle."vay amk adami deterjanida mi aldin sen" diyerek depara kalktı kalabalığa doğru. beni omuzlara almaya hazirlanan kitle hemen dağıldı. yalnız kaldım. tipsiz bakkal timsah dolu nehri geçmeye çalışan antiloplara taş çıkaran bi coskunluk ile hala üzerime koşuyordu.

Rezerve

Kendime geldigimde büyükçe bir çöp tenekesinin içerisindeyim. eyub gibi yalniz kalmıştım ama sabrim yoktu.o adamin anasini gibecektim. ustum basim parcalanmisti çarpışma sonucunda. büyük hadron carpisticisindan çıkmış gibiydim.amk tipsiz bizonu öyle bir toslamisti ki her yerim agriyordu. görünüşe göre deterjani da almıştı. şimdi yarım biyigini okşayarak kahkahalar atıyor ortaliga tuzlar saçarak fasulyesini yiyordu. güçlükle çöpten çıktım.

Ve her şeyi cift görüldüğümü fark ettim. yuzum ve kollarim yara bere içindeydi. eyüp gibi. kavmim beni terk etmişti. yalnizdim.cevremdeki ınsanların yakasına yapışıp dehşetli bakislar firlatiyor, her seyi çift görüyorum diye bagiriyordum. herifin biri yakasini birakmazsam girtlagimi kesecegini söyledi. girtlagimi tutup haykirarak koşmaya başladım.