Bir kaç çocuğa daha yerimizi sordum. hepsi çığlık atarak kaçtı. sonunda salincakta sallanan bir kiz çocuğunu gözüme kestirdim. yanina yaklaştım."lan velet neredeyiz" dedim. anneeaaa diye çığlık atmaya kalkıştı. ağzını elimle tuttum. aramızda ki küçük boğuşma sonucu kiz salincaktan düştü.kum zeminde altimda kaldı. kizin annesi veya ablası olduğunu tahmin ettiğim biri saçımdan tutup beni kızın üzerinden kaldırdı. bonibonumun cebimde oluşturduğu sislige bakıp" yetisin komşular parkin ortasında çocuğa cullaniyor bu sapik" diye haykirarak feryat figan bana saldirdi.

Sonunda yakalandim. kimse soru sormadan vuruyordu. nerede olduğumu sorduğum tüm çocuklar karşımdaydı. akli selim bir adam mahalleliyi durdudu."yemin ederim bonibonu gibim sandilar" diyerek bonibonu cebimden çıkardım."ya bu kiz" dedi akli selim adam."pozisyonun gereği" dedim."hanginiz o pozisyonada böyle güzel bir bayana kayıtsız kalabilirdiniz ki" dedim. üstüne culladigim küçük kiz "abla abla" diyerek büyük kiza sarılmış ağlıyordu. demek ki ablasiydi."tamam kizin nisanlisindan özür dile git" dedi mahalleli. uzun bir genci bana gösterdiler.

Çöpleri karistirip onlarca market poseti buldum. içlerini cercople doldurdum. dükkana gittim. poşetleri yarim biyigin gozune sokarcasina yeniden tuzlanmış tezgahin üzerine koydum. beş kuruş uzatıp "bi tane de sakiz" dedim."sakız on kuruş" dedi. kafasından neredeyse duman çıkıyordu."kalsin o zaman" diyip posetleri yüklenip çıktım dükkandan.

Kisa surem vardi. kuytu bir köşede tum keklerin jolelerini emip tekrar posetlerin içine koydum. uhuyla jelatinleri eski hallerine getirip dükkana döndüm. soysuz adam hala firinla uğraşıyordu."yanlış almışım, başka kek olacakmış" dedim."sadece bunlar var" dedi."o zaman parami geri alabilir miyim?" dedim. istemeye istemeye parayi verdi. dükkandan ciktim.

Beraber dükkana yaklaştık. zencinin her yerinde darp izleri vardi. zabitanin kendisini de gibecegini bildiğinden tezgahı toplamaya gelmişti. zabitayi görünce ne yapacağını bilemez bir halde tezgahi bırakıp dükkana daldi. bizde onlarin peşinden daldık içeri. bakkal aksam yemeği için tuzunu tezgaha dokmustu bile.ve yine kuru fasulye yiyordu.

"herif beni düşman belledi. yarım biyikla baş edemiyorduk, bu sefer koca sakal ortaya çıktı.ama az kaldı. hepsinin anasından emdiği sutu burnundan getireceğim" dedim. bular eeeiii, uyyyii diye korku sesleri çıkarmaya başladı. bizim parka gitmek için babadan yardim almamiz lazim, onun dediği her seyi yapmamız lazim dediler."ulan ne tak yerseniz yiyin, benden uzak durun. yirminci yüzyılda yahudi ve zenci kölesi olan adamim. koca sakal falan dinlemem alırım adamin facasini aşağı diyerek bunlari kovaladim. batmanin düşmanı jokerdim. planlar üstüne planlar yapiyordum.

Dükkâna daldim."acilen kek ver" dedim."lan tüm kekleri sen emdin değil mi" dedi davlumbaza elini atarken."emilmis tüm kekleri ver. pişman oldum. parasını da vereceğim" dedim."iyi o zaman" diyerek kutuyu verdi. ucreti öderken o ince parmaklarina temas etmemek için fazladan özen gösterdim. hemen kutuyla dışarı çıktım. tüm kutuyu zencinin kucağına koydum."tüm kutuyu zenciye ver, doymazsa yarragimi da yesin dedi" dedim. zenci her paketi ayrı ayrı açtı. emilmiş kekleri gördükçe ağlıyordu."bekle ben zabıta çağırıp geliyorum" dedim. koşmaya başladım. zenci nedensiz bir sekilde pesimden koşuyordu."beni gibecek" diye bağırdım. mahalleli çıplak zenciyi yakaladi."hivvv llaaaann hivvv ananizi giber valllaaahhaa" diye bagirarak kosmaya devam ettim.

ışık yine yandi. babam karşımdaydı. bıçağı bogazima dayadi ve beni iliklerime kadar titreten o iki kelimeyi söyledi."girtlagini keserim."hemen havaya zipladim."o ayakcim, bana yardimci oluyor" dedim. kölelik efendilik ilişkisini anlayamayabilirdi. zenci kafasini salladi."bunlarin ayaklarinin alti ve ellerinin içi niye beyaz biliyor musun baba" dedim. sohbetin devamında gözüm mor bir sekilde yatmak zorunda kaldim.

Hic beklemedik bir sey oldu o anda. playboy gözlüğü takmış üzerinde sadece kisa sort olan zenci yere çöküp hüngür hüngür aglamaya başladı. yaptigindan utanan yarim biyik elini zencinin omzuna atti."diğer kekinde mi jolesi yenmişti" dedi."evet" dedi zenci."anladim" dedi bakkal. ağlayan kaslı, gözlüklü, ciplak zenciye bi gofret verip dükkandan atti. işin ilginç tarafı zenci hala ağlıyordu. yanına gittim."ulan eids sana bilerek jolesi yenmiş kek verdi" dedim."niye" dedi zenci."zencisin diye" dedim.

Eve gittim. zenciyle beraber mutfağa girdik.biz yine üç kisiydik.ben, zenci ve annem. babam mutfağa girdi. yakasına yapistim "emekli ikramiyen lazim, bakkal açacağız" dedim."ne için bakkal açacağız?" dedi."bir kere olsun yarim bıyığı alt etmek için" dedim."yapamazsin" dedi. anneme sordum "ha anne, yaparız degil mi anne" dedim."annen orada yok" dedi. gözlerim doldu."annem burada, annem yoksa tüm yazıtlar hikaye" dedim."annen öleli yillar oldu" dedi. kapıyı çarptı. çıktı."gulsene zenci" dedim. zenci annemin yanında ilk kez ağladı.biz iki kişiydik ben ve zenci. ağladım.zenciyi kovdum.biz bir kişiydik... biz...

"O herif daha öncede bu tür şeyler söylüyordu. zencilere jole mi?joleyi birak arpa, buğday bile fazla onlara, yarragimi yesinler diyordu. yarim biyik ırkçı bi insandir, inanmiyorsan git bi kek daha al.yine jolesiz çıkacak" dedim zenciye."emin misin" dedi."al parasını ben vereyim" diyerek parayi verdim ve zenciyi ıçeri yolladim. zenci sinirlenip yarim bıyığı komaya sokabilirdi.ama yarım biyik alet edevati çok iyi kullaniyordu. davlumbaz firinla zenciyi yine aglatabilirdi. heyecanla dışarıda beklemeye koyuldum.

Çıktıktan sonra poşetleri açtım. icindeki çöpleri dükkanın önüne döktüm. ayagimla özenle dagittim. saat satan bi zenci gördüm. daha öncede görmüştüm.cay bahçesinde çalıştığım zaman bir gece vakti çay içmeye gelmişti. önündeki çayı " bu cay fazla galiba diyerek" almıştım. çılgına dönmüştü. normal zenciler gibi degildi bu adam inanilmaz zenciydi. beni o gun ırkçılık yapmakla suçlamıştı.ve bu vaziyet beni çok üzmüştü. kendisine "beni çok kirdin gibtigimin zencisi" demiştim.o gunden beri aramız hiç iyi değildi. kara kitada bana düşman olarak doğmuştu.ve bugün dost olabilirdik.

Zenciyi açlık esir almış olmalıydı ki istemeye istemeye gözünde gözlük, belden yukarısi çıplak bir halde dükkana girdi. usulca dükkânın yanına gittim. gözlerimi cama dayayıp içeriyi incelemeye başladım. yarım biyik hala fırını tamir etmeye çalıştığından dolayi
dışarıda olan bitenden habersizdi. zenci kendisine "selam aleykum" diyene kadar zenciyi bile fark etmedi. zencinin selamini duyduğu anda ellerini havaya kaldirdi. ciplak bi zenci görmek isteyecegi en son şeydi o anda."para mara yok" diye bağırdı.

Icerisini de camdan izliyordum. yarim biyik bir tamir etmeye çalıştığı davlumbaza bir önündeki kuru fasulyeye bakiyordu. sonra tezgaha yeni döktüğü tuzu keyifle inceledi. sonra içeri giren çıplak zenciye baktı."yine ne var ulan" dedi."kekin jolesi yok" dedi zenci."yemissin o yüzden yok" dedi bakkal giblemez bir tavirla. zenci masadaki tüm tuzu döktü tek hamlede."joleyi biri yemiş" dedi."ulan bugün her gelen niye bu tuzu dokuyor amina kodugumun çocukları" diyen bakkal daha yeni tamir ettiği davlumbazi alip zencinin kafasina geçirdi.

"Biz üç kisiydik.ben, zenci ve amirim" diye mirildandim bakkalın içinde."ya giberim dikka başı bana amirim deme lan" dedi zabıta."tamam hıyar ağası, şimdi bunla ne yapacağız" dedim amire. amir tezgahtan tuzu döktü."seni irkci.." daha lafi bitmemisti ki yarim biyik tüm nefretiyle masaya zipladi."ulan üç etti huur çocukları" diye bağırdı. davlumbaz firini bu kez amirin kafasina geçirdi. amir can havli ile dışarı koşarken, yarim biyik bir darbede zencinin kafasina geçirdi davlumbazla.

derme çatma tezgahi emin adimlarla yarım biyigin dükkanının önüne çektik. çöp toplamak ise çok kisa sürdü.iki çöp tenekesini getirip direkt dükkanın önüne bosalttik bu kez.bir sürü naylon poset bulmuştuk bu arada. hepsini şişirip balon yapıyor kapiya gelen müşterinin kulaginin dibinde patlatiyordum.

Zenci içeri girdi. yine camdaydim. yarim biyik davlumbazi yeniden tamir etmeye başlamisti. ince, pörsümüş, lağım farelerinin kuyruğunu andıran ince parmaklarıyla kabloları birbirine doluyordu.ne yaptığını bilen insanin hali vardı üzerinde. zenciyi görünce şaşırdı."bi kek daha alabilir miyim?" dedi zenci."joleli kek hastası ciplak zenci.pek rastlanilmaz" diye mırıldanarak yeni kutudan bir keki zenciye verdi. zenci heyecanla dışarı çıktı. beklediğim gibi olmamıştı. gayet medeni bir sekilde alis verisini yapmıştı zenci.

"Aç" dedim."yaradanin emriyle aç, o seni kan pihtisinda... " derken "ben zaten müslümanım neyin artisligini yapıyorsun?" dedi zenci. keki açtı. jole yerindeydi."biliyordum, senin onu zabitaya şikayet edeceğini düşünerek joleli kek verdi" dedim."sen cildirdin mi" dedi."inanmazsan bir kek daha alayim senin adini söyleyip.bak ne olacak gor" diyerek arayi sogutmadan dükkana girdim.

Cevreden bi zabıta bulup geldim."komserim adam zenci diye joleli kekleri emip emip veriyor. dehşet iğrenç bir insan görmeniz lazim. adam hristiyan diye kafasina davlumbaz firinla vurdu. adamin ağzı bile yok. insana benzer bir tarafi yok.bu zenciler simsiyah boşalıyor otuz bir çektiği zaman, katran gibi diyor. adam bakkalarin hitleri" dedim."bana komserim deme lan ben zabitayim" dedi."her neyse amirim bana bi gün dedi ki zencilerin ayaklari ile ellerinin altı niye beyaz biliyor musun dedi, bende niye diye sormuş bulundum, oda tanrı bu huur çocuklarını dört ayak üzerinde boyadı dedi. iğrenç bir insan komserim. bunlari anlatirken ne kadar güldüğünü görseniz insanlığa olan inancinizi kaybedersiniz" dedim."bana komserim deme lan, ben zabitayim anlamiyorsun, hiyarcilari kovaliyorum lan ne komseri" dedi."zaten komserim demedim, amirim dedim hıyar ağası dedim."cevap vermedi."oldu mu böyle ha hıyar ağası" diye üstüne basa basa tekrar söyledim."abartma girtlagini giberim" dedi"ulan manyak mısınız ne istiyorsunuz girtlagimdan" dedim ve iki elimle kendi boğazıma sarılarak koşmaya devam ettim.

"Kim ulan bu dedi" babam zenciye sok içinde bakarken."senin yeni tokmacin" dedim." Ne diyorsun ulan" diye hamle yapınca hemen kalkıp ışığı söndürdüm."bak kimse yok" dedim zenciyi kamufle ettikten sonra."ulan burda" dedi ışığı yakıp."bak şimdi yok ama" dedim tekrar ışığı söndürdüm. babam ışığı tekrar yaktığında elinde bıçak vardi "konuş lan kimsin" dedi. ışığı söndürdüm "tokmakçın, emeklilikte yan gelip yatmak yok" dedim.