gırtlağından yapışıp öldürecektim pekekenti.

bu gib kırığı ile yıllardır alışveriş yaparım. züt kadar dükkan. her akşam sigara, kola, abur cubur alırım. derdini anlatır, dakikalarca dinlerim. veresiye olayım hiç olmadı, hatta bazen çıkarır 100-200 lira veririm peşin. aldıklarımı buradan düş, bitmeye yakın haber ver derim. sen hesaplarsın falan. öyle bir muhabbet.

kapı önünde oturur genelde. yolun başında belirsem komşum, uğurlar olsun çeker, ayağı kalkar. bir hürmet bir alaka. dersin dayım, amcam.

geçen hafta benim ödeme yatmamış. allaha şükür iki ay geriden takip ediyoruz zaten. pazar günü dükkanın önünden geçiyorum bu atladı hemen almıyorsun bir şey diye. dedim üstümde ekstra harcayacak nakit yok... ödemem içerde... eee sende de kart geçmiyor.

aşkolsun komşum bilmem ne, zorla birkaç paket sigara tutuşturdu elime. dedim bak cuma toplu para alacağım, ancak o zaman veririm. ya sorun olur mu hiç falan,sen müşteri misin sanki muhabbeti çekti..

bu akşam dönerken salaklık bende. hayatımda bu tip yerlere hiç borç teklif etmemiş adamım. yukarı çıkasım gelmedi, bunun dükkana uğradım. dedim hocam bana varsa 2 paket daha ver, diğerine ekle. sana cuma günü bırakayım.

komşum ben bugün karar aldım, veresiyeyi kestim ya herkese

falan dedi. iki paketi çıkardı, böyle afra tafra ile elime uzattı. yüzüme bakmıyor.

ulan başımdan aşağı kaynar sular döküldü. bunlar kalsın dedim. dur falan diye seslendi arkadan. çıktım yukarı evden para aldım. al kardeşim paranı dedim. kem küm etti, rengi attı. komşum yanlış anladın falan, sokmayayım komşuna dedim. çıktım dükkandan.

ulan ben bu adama günde nereden baksan 25 lira bırakıyordum.