hoşgeldin harun abi

Edit (bkz: harun abinin adamları)
Edit2: cugulayan harun abi

Öncelikle bunu bizimle paylaştığın için teşekkürler. Cidden çok kaliteli bir yazar olduğunuz görüşündeyim. Çok bilgili olduğunuz ve okumayı sevdiğiniz ortada. Sayenizde yeni bilgiler edindim ve aynı zamanda oldukça keyifli vakit geçirdim. Kısacası okurken zevk aldım ve düşündüm. Gerek Steinbeck'in canlı betimlemeleri gerek Dostoyevski'nin depresif havası kaleminizde mevcut. Cem yılmazı andıran mizah gücünüzü de göz ardı etmemek gerekir tabiki. Kendimden geçmişken tüm bunları bir kenara atıp gerçek hayata dönmek çok zor oldu. ileride yazacağınız yazıları merakla bekler ananızın da dıbına koyar, böyle yazıyı da giberim bu ne lan huur çocuğu

Bir kişi dinliyor, benim için bu da yeterli.
---
Ben dalmış bir halde onları incelerken, bir tanesinin bana baktığını fark ettim ve o an için göz göze geldik. içimden, (Sıkılmayacağım, onunla bakışırken yolculuk zevkli geçecek!) diye geçirdim.

Birbirimize kaçamak bakışlar atıyorduk. Bir müddet sonra çocuk arkadaşlarının yanından ayrılıp bana doğru geldi. Ben böyle bir şey beklemiyordum. Ben sadece ona bakarak yolumu tamamlamak niyetindeydim.

Yanıma gelince utandım, muhabbet açmasın diye arkamı döndüm.

işte burada büyük bir hata ettiğimi sonradan anladım...

Yok anasının ami. Ziya bile çakıyla aslan öldürürken daha gerçekçiydi

olum burayı tayland mı sandın toplu taşımada çekilen fantezi ferresi mu giberler adamı burda giberler çügü

1 saat dayanamadım ya okuyan varmış hem 😂 devam ediyorum.

Hafiften ıslanıyordum. Ve popomu oynatmaya başladım. Benden işareti alır almaz elini eteğimin altına doğru attı. Eteğim aşağıda olduğu işim elinin yetişeceği yere kadar sıyırarak bacaklarımı okşamaya başladı.

iş daha da ilerliyordu ve benim aldığım zevk de artıyordu. Bir göz gezdirdim, kimse bizim farkımızda değildi, ya da ben öyle olmasını istiyordum.

Arkamdaki genç belli ki az şeyle mutlu olmasını bilen biri değildi. Çünkü bu da ona yetmemiş ve eteğimi iyice yukarı sıyırıp, kalçalarımı okşayıp sıkmaya başlamıştı. Bense iyice kendimden geçiyordum sanki. Tanıdığım biri beni bu halde görse ne yapardım.

Evet, ciks tecrübelerim vardı, ama çıplakken erkek arkadaşımın izlemesi bile beni utandırırdı. Hâlbuki şu anda bir halk otobüsünde, yüzden fazla kişinin arasında, popom kabak gibi açık ve tanımadığım biri tarafından hamur gibi yoğuruluyordu. 

istanbul’da iş çıkış saatlerinde otobüslerin nasıl dolu olduğunu bilirsiniz. Böyle bir akşam işten eve dönmek için otobüse bindim. Şoförün ısrarlarıyla arkalara ilerledik.

Arka kapının oraya kadar vardım ve rahat gitmek için bir alt basamağa geçtim ve demire yaslandım. Üzerimde dizimin az üstünde bir etek, içimde gömlek ve üstümde de parkem vardı. içeride insan yoğunluğundan camlar hep buğulanmıştı.

insanlara bakarak vakit geçiriyordum. Arkalarda 6-7 kişilik bir grup vardı, kendi aralarında muhabbet ediyorlardı. Voleybol veya Basket takımından gibiydiler, hepsi de eşofmalıydı ve yanlarında spor çantaları vardı.

Sanırım maçtan veya idmandan dönüyorlardı...

Benim arkamı dönmemi tamamen yanlış anlayıp, arkama yanaştı. Yağmurdan kaçarken doluya tutulmuştum sanki. Arkamdan yaslanmaya başladı. Hiçbir şey düşünemiyordum, utancımdan kıpkırmızı kesilmiştim.

Aklımdan türlü şeyler geçiyor, ama kılımı bile kıpırdatamıyordum. Benim bu tavrımdan cesaret almış olacak ki iyice sokuldu bana. Nefesini ensemde hissediyordum. Birşeyler fısıldadı, ama bir kelime bile anlamadım. Bir müddet sonra şoku atlattım, ama ne yapmam gerektiğine karar veremiyordum.

Daha bir saatlik yol vardı. Sonunda, farklı bir heyecan olur, hem kalabalıkta kimse de farkında değil, zaten bir basamak da alttayız diye düşünerek, işi oluruna bıraktım. En fazla çocukla biraz oynaşır, zevklenirdim. Ben aklımdan bunları geçirirken bizimkisi ellerini kullanmaya başladı.

Hafifçe popomu okşuyordu. Bir süre sonra sıkıp bırakmaya başladı, baya ön sevişmeye doğru gidiyordu olay...  

Aşırı derecede tahrik edici bir durumdu benim için. Sırılsıklam olmuştum. O haldeyken bana arkadan iyice kenetlenip, iki eliyle birden göğüslerimi okşamaya başladı.

Tanrım, resmen sevişiyorduk. Çok zor durumdaydım, ayaklarım beni taşımıyordu. Demire yapıştım iki elimle. 

Biz o durumda iken, iki kişi yaklaştı yanımıza, arkamdaki gencin arkadaşlarıydı. Ben kimse görmüyor sanırken, meğer onlar bizi izliyormuş. Başımdan kaynar sular döküldü sanki. Ne yapacağımı, ne edeceğimi bilemiyordum, yüzüm kıpkırmızıydı.

Arkadaşları gelince arkamda genç ellerini göğüslerimden çekti ve elini üstten külotumun içine daldırıp, amımla oynamaya başladı...

http://66ciks.yeahh.com/c...rak-hastasi-oldum-01.html yalan söylüyor beyler aha link

Numarani ver biraz da biz gibek otobustekiler gibiyo da benim neyim ekgib yabanciya gitmessin en azindan hem etegini de geri veririm sonra yapmassan harun abi damgasi yersin

Arkamdaki genç yavaşça içime girmeye başladı. Çok zorlanmadım, ama gibinin şimdiye kadar olan erkek arkadaşlarımınkinden büyük olduğunu hissedebiliyordum.

Yavaşça gidip gelmeye başladı. Acayip zevk alıyordum, önce dibine kadar sokuyor, sonra tamamen çıkarıyor, sonra tekrar sokuyordu...  

Bu şekilde ilk defa gibiliyordum, ama çok zevkliydi. Ben bu duygu ve zevk yoğunluğundayken, hiç farkında bile varmadan diğer arkadaşları da yanımıza geliş ve takım toplanmıştı.

Kapının orayı 6-7 kişi tamamen kapatmışlar ve otobüsün geri kalanıyla olan bağlantıyı kesmişlerdi adeta. Şimdi tamamen ellerindeydim. Bu arada arkamdaki yakışıklı beni gibmeye devam ederken, elini belimden çekip, eteğimin fermuarıyla oynamaya başladı.

Ne yapıyordu ki, eteğim zaten yok misali belimdeydi ve zütüm açıktaydı. Bir an gibini tamamen amımdan çıkardı ve geri çekilir gibi oldu. O sırada başka biri eteğimi aşağı doğru indirdi...

O adamla hergün böyle yüzleşemezdim. Başka bir yere taşınsam mı falan diye düşünüp, gece geç saatlere kadar internetten ev aradım. Ama kiralık ev fiyatları uçmuştu. Yatağıma uzandım, aklımda yine otobüsteki gibilişim geldi, elimi amıma attım ve hem o anı hayal edip, hem kendimi okşayarak boşalmaya çalışıyordum.

Ama bu sefer hep Hamit abi'nin yüzü gözümün önüne geliyordu. Hayalimde, otobüste gibilirken arkama bakıyorum, beni gibenin Hamit abi olduğunu görüyorum,

"huur, bizi yiyormuşsun, bak seni nasıl milletin içinde kanırta kanırta gibiyorum!" diye söyleniyordu. Sanırım akşam duyduklarım beni etkilemişti. 

Bu hayal ve Hamit abi'nin söylediklerinin etkisinde, ona bakışım değişmişti. Onu gördükçe, gözümün önüne o söyledikleri ve beni giberken hayali geliyor ve ıslanıyordum.

Artık kendimi tanıyamaz olmuştum. Önceden kaçmaya çalışırken, şimdi onunla karşılaşmak için fırsat kollar olmuştum. Atık Hamit abi bende takıntı haline gelmişti, hep olur olmaz yerlerde beni gibtiğini hayal ediyordum. Sanki sevgilimmiş gibi hissediyordum. Hamit abi de sanki bunu fark etmiş, bana yakın davranıyor, ama tepkimi kestiremediği için ileri gitmiyordu.

Şuku istemiyorum sizden prim demeyin diye. sadece okuyorsanız belli edin kendinizi. boşa yazıyor gibi hissetmiyim kendimi.

"iyi abi, nasıl olsun... " diyerek muhabbet etmek üzere geri döndüm ve "Çok yoruldum!" deyip merdiven basamağına oturdum. zütüm açıkta olduğu için soğuk betona deyince bir an irkildim, ama bozuntuya vermedim. 

Havadan sudan biraz konuştuktan sonra, "Neyse, ben yorgunum, gidip bir duş alayım kendime geleyim!" deyip ayaklandım. Kalktığımda zütümü tekrar görmüştü, üstüne üstlük bir de duş almaktan bahsedince, belki de beni çıplak hayal edecekti. Ben nasıl onun beni gibişini hayal ediyorsam, o da beni hayal edecek, hayallerde buluşacaktık. Asansöre bindim, kapı kapanır kapanmaz elimi amıma attım, kata çıkana kadar okşadım.

Eve girdim ve küveti doldurmaya başladım. Sıcak suda uzanıp gevşeyip, bir taraftan da kendimle oynayıp Hamit abinin beni gibişini hayal edecektim...  

Bir saat olmamıştı ki zil çaldı, ben halen küvetteydim, sudan hiç çıkmak istemiyordum. Ama birden, ya Hamit abiyse deyip çıktım, üzerime bornozumu geçirip kapıya vardım. Delikten baktım, oydu. Acayip heyecanlanmıştım...

Gençler çaresizliğimin farkındaydılar ve hiçbir şeyi umursamadan durumun keyfini çıkarıyorlardı. iki tanesi önümdekilerle yer değiştirdi ve göğüslerimle oynamaya başladılar. Az sonra da gömleğimin düğmelerini çözmeye başladılar.

Ben bağırmak istediğim halde, kimseyi uyandırmamak için fısıldayarak yalvarıyordum, "Lütfen yapmayın!" diye. Ama sanki bu onların daha da hoşuna gidiyordu. Ellerimden tuttukları için engel de olamıyordum. Gömlek düğmelerimi de çözdüler ve biri arkamdan sutyenimin kopçalarını gevşetti, öndekinin çekmesiyle sutyenim de ellerine geçti. Parkamla birlikte gömleğimi omuzlarımdan aşağı doğru sıyırmaya başladılar.

Tam onları da çıkaracaklar, çırılçıplak kalacağım diye düşünürken, orda kaldılar. Nedenini bilmiyorum ama, buna ne kadar sevindim, anlatamam. Bir grup gencin ortasında, nerdeyse çırılçıplak kalmıştım ve gibiliyordum, ama bu halime bile sevinecek duruma gelmiştim.

Bu arada arkamdaki boşalmış ve yerini bir başkası almıştı. Önümdekilerden biri gibini çıkardı ve demirin üstünden başımı aşağı bastırarak gibini ağzıma verdi. Çaresizliğimden ve eteğimi geri alabilmek ümidiyle onu memnun edebilmek için nasıl sakso çekiyorum inanamazsınız.

Bu şekilde kendi aralarında dönüşümlü olarak beni amımdan ve ağzımdan gibmeye devam ettiler. Şimdi aklıma geliyor da, iyi ki o arada hiç arka kapıdan inmek isteyen olmadı. ineceğim durağa gelmiş miydim, ne kadar zaman olmuştu bineli, inanın hiçbir fikrim yoktu...

dıbına başka erkeklerin yannanının kokusu sindi

Parkem popomu tam örtmüyordu. Nasıl insanların içinden geçecektim, eve nasıl varacaktım? Parkemle önümü güzelce kapattım, ama aşağısı o biçimdi. Üzerimde bir parke, altımda görünen sadece bir deri çizme, tam bir hayat kadını gibi görünüyordum. Ama zaten az önce olanları kaç tane hayat kadını yaşamıştır ki? 

Biraz aklımı topladım, en iyisi taksiydi. Bir taksiye atlayıp evin adresini söyledim. Taksici aynadan bana bakıyordu. Altımda bir şey yoktu, kısa parkeyle de oturunca her şey meydandaydı, neyle kapatacaktım? Yapacak birşey yoktu, hiç oralı olmadım...  

Apartmanın önünde taksiden indim. Sanki ben görmeyince kimse de beni görmeyecekmiş gibi, kafamı öne eğip etrafıma bakmadan binaya girdim.

Evime girer girmez kendimi kanepeye attım ve olanları düşünmeye başladım. Ben Anadolu’dan istanbul’a okumaya gelmiş, mazbut bir ailenin kızıydım. istanbul’da biraz değişmiş, bir erkek arkadaş edinip bekâretimi kaybetmiştim. Ama yine aslımdan çok uzaklaşmamış, ahlak kuralları içinde yaşamaya gayret eden biriydim. Erkek arkadaşımla sevişmelerimiz esnasında beni çıplak görmesinden bile utanırdım...

hızlı yazınca okunmuyormuş demek ki. 1 saate gelirim dinleyen 1-2 kişi bile olsa devam ederim.

Bu arada Hamit abi, ben kaçmaya çalıştıkça benimle daha çok ilgilenmeye çalışıyordu sanki. Ya da ben ondan kaçtığım için bana öyle geliyordu. Belki hiçbir şeyden haberi yoktu adamın. Ben böyle düşünüp kendimi rahatlattığım günün ertesinde akşam zil çaldı. Delikten baktım Hamit abi. Birden telaş yaptım, gitsin diye bekledim.

Sanki benim kapıda olduğumu biliyor gibi bekliyordu. Tekrar zile bastı, ben nefessiz bekliyordum. Biraz sonra, "dıbına koduğumun huursu çık da bir yüzünü göster bari, milletin yanında amın zütün açık geziyon!" diye söylenip, gibini kaşıyarak yukarı kata çıktı, elinde makbuz vardı, aidat topluyordu. 

Beni taksiden o halde inerken görmemiştir derken, şimdi bana bakarken neler düşündüğünü de öğrenmiş oldum...