0
Frühling in Paris
Parlak bir elbise içinde çıkageldin
Bugünmüş gibi hatırlıyorum
çok gençtim
beceriksiz hissediyordum
ama hala bundan pişman değilim
kelimeleri yüzüme vurdu
şehvetle kabaran dil
Benim anlamadığım kendi diliyle
pişman olmadım
hayır, hiçbirşey yok
hiçbirşeyden pişman değilim
Onun teninden ayrıldığımda
bahar kan ağladı pariste
bedenimi bilmedim
ona bakmak çok utanç verici
o bana bunu aydınlıkta gösterdi
asla pişman olmadı
kelimeleri yüzüme vurdu
şehvetle kabaran dil
Benim anlamadığım kendi diliyle
pişman olmadım
hayır, hiçbirşey yok
hiçbirşeyden pişman değilim
Onun teninden ayrıldığımda
bahar kan ağladı pariste
kucagımda bir fısıltı hissederim
ince bir ses önderlik eder
çok konuşur ama hiçbirşey söylemez
ve iyi hissetirir
kelimeleri yüzüme vurdu
şehvetle kabaran dil
Benim anlamadığım kendi diliyle
pişman olmadım
hayır, hiçbirşey yok
hiçbirşeyden pişman değilim
Onun teninden ayrıldığımda
bahar kan ağladı pariste