Rez bıçaktan daha kotu bisey yemis tutar

Hatırlıyorum bundan 3-4 yıl önce lise yıllarındayken nasıl bafilendiğimi. Yolda arkadaşlarla yürüyoduk futbol muhabbeti yapıyoduk her zamanki gibi. Mutluyduk lan günümüz güzel geçiyodu. Hala görüşürüm aynı arkadaşlarla. Birbirimize güvenirdik sırtımızı dayardık. Birbirimiz için kavgaya girerdik deli gibi. Yanımda olsalar beni savunurlardı eminim.
Gülerek ilerliyorduk. Herkes evine gitmek için farklı yollara sapmıştı. Aslında çok da tenha bi cadde değildi be. 2-3 travesti ceplerindeki bıçaklara güvenip benden bi kere saki yapmamı istedi. Yaparmıyım ulan ben babamın binbir emekle yetistirdi beni. Yanında arkadaşları olmasına rağmen korkmadım lan. Yapıştım yakasına sen kimsinde sana saki yapicam lan dedim. Tabi tek derdi sakso değil bedenimide istiyolardı. Tuttular beni pantolonumu cıkartıp taktılar dalgayı 3 üde sırayla. Olayın sıcaklığıyla çok fazla bişey hissetmedim. Garip bi ses geldi yarak girerken. Koşmaya başladım kovaladılar beni biraz. inanır mısınız o kadar kişi görmesine rağmen hiç biri durmadı yardım etmedi. Sonra onlar kovalamayı bırakınca oturdum yere. Kanıyodu zütüm. Yanma hissi gelmişti.
Çok garip bişey lan bafilenmek. ister istemez korkmak istemesende korkarsın. Sen korkmasanda bedenin korkar aslında. Titrersin. Binbir düşünce geçer kafandan. Sinir ve korkuyla karışık garip bi his kaplar içini. Bedenin ürker. Bi soğuklukla sıcaklık karışımı gibi bişey hissedersin. Gittikçe daha çok yanmaya başlar
En son hatırladığım bi kadın ambulansı arıyodu. Uyandığımda çoktan ameliyat olmuştum. Ailem başımdaydı. Ağlamışlardı anlayabiliyordum. Annem başımı okşadı. O gün çok şey öğrendim aslında. Hayatın ne kadar acımasız olduğunu.

(bkz: bıçaklanmak nasıl bi his)