biraz dışarı çıkıp hava alacağım okuyan varsa takipte kalsın 1 saate devam ederim.

y... a orta okuluna kaydımı yaptırdık. sabah saat 05.00 te sabah namazına kalkardık daha da uyutmazlardı. çok disiplinli bir yurttu burası gece yatsı namazını kılınca yatardık. okulda ders dinlerken durmadan uyuklardım. anne özlemi vardır beyler ben gece hiç uyumazdım ağlardım hep amk benim gece uyumayan bazı ders çalışan malları korkuturdum. mesela onlar bir tane sınıfta ders çalışırlardı ben ise gider ışığı kapatır sınıfı üzerlerine kitlerdim. ödü takuna karışırdı pekekentlerin. hahahhahahah neyse benim lakabım zombiye çıktı abi ben böyle davranınca.

saat 9'da zorda olsa uyuya kaldım. kalktığım saat 18.30 olmuştu. elim telefona gitti beyzaya mesaj atıcaktım dün gece olanları hatırladım sinirli bir şekilde telefonu masanın üzerine çarptım. bende neyi bulamamıştı acaba? neyse fazla dalmayayım, aşşağıya inip iftar için servis açmam gerekliydi aşşağıya indim ve insanlara sinirli sinirli bakıyordum, bende bilmiyordum niye öyle baktığımı. zaman su gibi akıp geçti beyler. aradan 3 ay geçti okula gidiyorum okuduğum okul "saraybahçe orta okulu" idi yine evime dönmüştüm. benim minik kuşum boncukla konuşuyordum,"aşkım" demesini öğrettim ona ehehehehehh aslanımdı be. neyse evden çıkar çıkmaz dışarı sakladığım monte carlo sigaramı çaktırmadan alıp cebime attım evden biraz uzaklaşınca bir dal yaktım ve bana mesaj gelmişti o an.

facebook tan mesaj geldi. beyzadan idi bu mesaj sevinmiştim biraz. mesajda aynen şu yazıyordu. "tokat için özür dilerim, tanışmak istiyormuşsun?" * sevinçten havalara uçuyordum abi. neyse biz beyzayla faceden baya konuştuk sevgili olduk. onu ölümüne seviyordum! neyse ben yazın babamın çalıştığı yurdun bana yine kendi kurslarında iş buldu. bulaşıkcıydım yurtta. ama 8 e geçicek biri gibj durmuyordum kalıplıydım yani kuvvetliydim. ramazan ayıydı sahur yemeğini verdim ve bulaşıkları yıkarken telefona mesaj geldi.

edit: arkadaşlar özet geçerek aatıyorum anlatış tarzın baştan savma gibi yazmış bir panpamız aklımda olanları hatasız yazmaya çalışıyorum bir hatam olaki affola iyi okumalar.

bende okulda beyzayla dalga geçiyordum. sonra bu bana sağ tarafıma tokat attı okkalı bir tokattı ben o kıza o an vuruldum işte amk.her sabah onu kollardım okulda. onu izlerdim hep. yanına gidipte seni seviyorum diyemedim hiç utandım amk okullar kapandı ben yurttan ayrıldım mecbur okulu da eski okuluma aldım amk yaz tatilinde bizim arkadaş vardı ona söyledim bana ayarlar mısın ? diye. sağolsun aramızı yaptı . beyler ben devam edemicem gerçekten bunları yazması çok zor dışarı çıkıp 2-3 bira içmeden kendime gelemiyeceğim anlayışla karşılarsınız umarım gecede burdayım .

açtım facebook mesajlara girdim. beyzadan gelmiş mesaj, bana tekrar çıkalım yazmış bende salak gibi olur dedim ve ayrıldık. bu olay 3 kere oldu ve ben üçüncüsünde intihara kalkıştım. canımı az yakacak ölümü seçtim,hap attım kutu kutu ve tabiki sonunda olan şey kafam güzel oldu amk ehehheheh onu bile beceremedik ben 1-2 gün sonra zar zor kendime geldim ve gece yarısı bu barış akarsu-gözlerin şarkısı var o şarkıda kararımı verdim. herkes uyuyordu. bir anda bir anlık bir depresyonla mutfağa koşar adımlarla gittim şarkıda "sahipsiz bakışların boşluğa bakar" dediği anda bende öylece bir boşluğa daldım,ne düşündüğümü hatırlamıyorum. o anda elime ekmek bıçağını aldım ve sağ koluma bilek tarafının iç tarafına rastgele kegibler attım, kolumdan fışkıran kanı gördükçe gözlerim karardı.

panpalar belli edin kendinizi.

az bir dışarı hava almaya çıkıyorum bunları yazarken daraldım panpalarım geliyorum 1-2 saate.

özet geçerek anlatmaya ve sizi okurken soğutmamaya çalışıyorum. evet bu okuduğunuz benim hayat hikayem ve sözlükte ilk hikayem olacaktır ben az dışarı çıkıyorum. gece gelince seri seri yazacağım rez alın ve şukulayın. saygılar...

yere uzandım. buz gibiydi zemin yada ben öyle hissediyordum. gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu oşte o an size yalan değil ben ölümü tattım sanki gözümün önünde o karanlık şeritte takvim yaprağı gibi her şey geçti gözümün önünden ve "naptın sen" diye bir laf çıktı ağzımdan pişman oldum o anda. gözümden yaşlar süzülüyordu ağlıyordum etraf karanlıktı göremiyordum. bağırmak, yardım istemek istiyordum. isteyemiyordum.

okuyan varsa belli etsin?

şimdi yazmaya başlıyorum bu gece bu hikayeyi bitirmemi beklemeyin bu hikaye ben ölene kadar devam edecek ama size çok az bir yeri yeterli olacak.

hikayeyi; https://youtu.be/ddE3OOa2bp4 açarak okumanızı tavsiye ederim istek olursa yazıcam belli edin sadece.

uplayın üste çıksın bari.

insanları sevmiyordum artık. yaz tatili olmuştu ben yine bulaşıkcılık yapıyordum çalışıyordum hep ramazan ayıydı yine aynı yurttaydım iftar yemeklerini servis yapma sırası gelmişti herkese çorbalarını doldurdum ezan okununca herkes orucunu açtı çok güzeldi abi sonra ana yemekleri dağıttım ve bende bir tabak çorba aldım ve aşçının oturduğu masaya oturdum bana masadakiler yer açtı, masada muhasebeci, idareci ve cemiyetten irfanlar vardı çorba mı içtim idareci bana "man in love" bak hacı amca yemek bekliyor, diye kaldırdı hem o amcaya yemek döktüm hemde kendime döküp yerime oturdum ve yemekhaneye kapıdan içeri bir tane misafir geldi, bana idarecinin dediği laf şuydu beyler; "man in love sen karşı masaya geç oraya misafirimiz otursun" deyince
masadan sinirle kalktım. yemekhanede herkes beni izliyordu benim yine gözlerim doldu karnımı doyurmadan dışarı çıktım ve bir sigara yakıp ağlamaya başladım beyler yine ezilmiştim ve insanların ne denli kötü olduğunun yine farkına vardım ve iyide oluyor panpalarım tecrübe yapıyoruz.

Rezervasyon güvenlidir bir şey gelmiyor dedim onca bela varken bir de adamda bir şey gelmiyor dedim.

gözlerimi devlet hastanesinde açtım beyler. başımda annem duruyordu. gözlerimi araladım,ve ince kısık bir sesle "anne" diyebildim. o an annem bana "efendim oğlum" ağlıyordu beyler. işte ben o zaman beni ailemden başkasının sevmediğine inandım abi. su istediğimi hatırlıyorum annemden. 1 hafta öylece kaldım yattım devlette ve sonunda taburcu olup evime geçtim evde akrabalar vardı, bana hepsi acıyan gözlerle bakıyorlardı ben farkındaydım abi ben her şeyin farkındaydım neyse fazla uzatmayayım abi. aradan 4 veya 5 ay geçti sanırsam,ben okulumu zorda olsa bitirebildim ve teog sınavına girdim. bu arada her teog sınavına giren velet olmuyor beyler! neyse abi ben düz bir meslek lisesini tutturdum.

siz okurken yazıyorum.

kendimi toparladım ve okullar açılana kadar, amasraya 1 hafta tatil yapmaya gittim boşuna mı çalıştık amk atladım otobüse gittim amasraya. teyzemler vardı orada bir de koca zütlü kuzen var onu da es geçmemek lazım neyse 1 hafta kuzenle plajda yüzdük gezdik tozduk ama bana en iyi gelen şey ise denizden çıkıp, şenzlonga uzanıp monte carlo sigaramdan bir dal yakıp, biramı yudumlamak oldu sakin kafa en iyisi amk neyse okullar açıldı ve ben sonunda lise 2 ye geçtim ve lise3 teyim şua. babam araba aldı,2 tane dairemiz var ve tarlamız panpalarım hikaye bitti demiyorum hikayemin bitmesi için ölmem gerekiyor ehheheheh hikayem devam ediyor ve size bir kaç cümle söylemek istiyorum kız işleri boş iş hayatımızı gibiyorlar amk kendinize iyi bakın beni dinlediğiniz için teşekkürler... * *

Benim hayat hikayem daha berbat aq burda sabah akşam 31 çeken sıradan bi apartman dairesinde oturup sıradan bi aileye sahip olan veledler tabi ağlar

Geçen kalemim sağlam demiştin şimdi anlatıyorsun demek