+1
anlıyor musunuz? emmek istiyorum o hafif nemli sıcaklığıyla hem de. ayağından çıkarır çıkarmaz, eve gelir gelmez. kendi babama yapamıyorum sinirlenir diye. sadece çocukluktan beri yalakalık yapar gibi "baba ayakkabılarını ben çıkarayım" derdim. o da kafamı okşayıp harçlık verirdi. kimin umrunda ulan harçlık? ben o ayakkabıyı babam içeri geçtiğinde ayakkabılığa koyana kadar koklardım, içim bi hoş olurdu, çişim gelirdi hemen. ama büyüyünce daha çok riski göze almaya karar verdim. artık yatacağı zaman o ıslak, huş kokulu o çorapları gizlice kaçırıyor, odamda sabaha kadar kokluyordum. mutluluktan gözlerim yaşarıyordu.
özellikle o soğuk kış günleri, o gri patiklerle işten gelirdi ki; onun kokusuna, tadına hiç doyum olmazdı. sonraları yeni yeni yöntemler keşfettim, çaldığım çorapları gizlice sıcak suya bandırıp içeri odama kaçırırdım. çoraptan son damla dökülene kadar o çorabı kupkuru yapardım yalamaktan.
ama artık bıktım! bal yiyen baldan usanır.
farklılık arıyorum. farklı ayaklar, farklı çoraplar arıyorum.
babası inşaatta çalışan birileri varsa, derhal bana ulaşsın.
parayı sorun etmeyin.
diğer bir ihtimal siz de benim gibi çorap hastasıysanız, baba çoraplarını değiştirebiliriz.
hem artık emekli de oldu peder.
emekli peder ayak kokusu da denenmeye değer.
ağzınızın kaşındığını, içinizin gıdıklandığını biliyorum.
korkmayın, yazın bana.
