babanızın baba olduğunu anladığınız anlar

o zamanlar küçüğüm 12-13 yaşlarındayım, bigiblet almak istiyorum 21 vitesli, şu bianchileri bilirsiniz, acayip hoşuma gidiyorlar, gazeteden resmini kesip odamın tavanına asmışım kırmızı bianchimi, her gece ona bakarak uyuyakalıyorum... ailemizin durumu çokda iyi değil, ailecek bayram ziyaretine gitmişiz birgün, uzaktan bi arkabamız cemal amca vardı hiç unutmam, fabrikatördü zengin bir adamdı, babam onun yanında, gerek statü olsun, gerek kıyafetleri olsun, görüntü olarak cemalin yanına bile yaklaşamazdı, ama omuzları dimdik dururdu babamın suratında hep hafif yılların verdiği sürekli çalışma, bu hayatı hep kederle yaşamaktan ötürü bi burukluk görülürdü,ama çok iyi kalpli adamdı be... cemal amcanın elini öpmeye gittim, cemal amca bayramın kutlu olsun..dedim, hangi takımlısın len kerata dedi, beşiktaşlıyım demiştim.. babam doğma büyüme beşiktaş çocuğuydu, yüreğinden severdi o takımı, hayatındaki tüm acıları, tüm o yoksulluğu, tüm parasızlığı atlatırdı beşiktaş ona, kahvede maçını izlerken 1 gol atsın beşiktaş.. gözlerinden 2 damla yaş süzülürdü babamın, niye ağlıyorsun derdim, hiç, boşver derdi.. cemal amca döndü dediki, hadi seni galatasaraylı yapalım sana şimdi 50 lira harçlık vereyim demişti, o zamanlar büyük para 50 lira.. babama döndü gözlerim, babam yapman gerekeni biliyorsun dercesine bakıyordu bana, elini tekrar öptüm cemal amcanın, en büyük galatasaray dedim, ve aldım 50 lirayı... cemal amca babama döndü, ufak aşağılar gibi bir gülüş attı babama.. babam yüzünü yere eğmişti, omuzları hala dikti ama, yüzü kıpkırmızı olmuştu,o günü akşam eve dönerken, çok konuşmadık babamla, ama bir şeyler söylemek istiyordu farkındaydım,en son dayanamayıp baba ne oldu dedim, hayatımdaki en büyük dersimi almıştım o sorudan sonra, karşıma geçti dizlerini kırıp çömeldi, ellerini omuzlarıma attı, bana dediki,ne yaparsan yap, asla şerefini ve onurunu satma evlat o gece o kadar ağlamıştımki beyler anlatamam size. ertesi günü ufak bi kağıda bi not yazıp içine o 50 lirayı koyup cemal amcaya zütürmüştüm, kendisini bulamamıştım ama sekreterine vermiştim, notun içinede çok kısa bi cümle yazmıştım, babam paranın şeref ve onurdan üstün olmadığını söyledi cemal amca.. diye.. hayatımdaki en büyük dersimdir bu benim.. allah rahmet eylesin çok büyük adamdı babam