babanızın baba olduğunu anladığınız anlar

babam melektir. maddi konular önemli değil halimiz vaktimiz yerinde çok şükür. biyolojik olarak kardeşim olan ama benim kendi içimde reddettiğim abim ve ablam var. dünyayı tanımaya başladığım günden beri abimden şiddet gördüm. her gün dayak yedim. okulda olsun dışarda evde beni dövmediği bir gün yoktu. 15 yaşıma kadar devam etti bu. en çok koyanı da arkadaşlarım seni abine şikayet ederiz döver seni diye tehdit ederlerdi. ağlamadığım zamanları hatırlamıyorum bile. şimdi ablamda son 1 senedir benimle konuşmuyor. abimle aram görünürde iyi ama kafamda hiçbirşey aynı değil panpalar. babamla bağlantısına gelince bir anımı aktarayım; yemek masasında abim beni bıçakla dürtüp rahatsız ediyordu, bıçağı elinden almaya kalkınca gözüme sert bir yumruk attı. ve babam hiçbirşey yapmadı. babam zaten her gün yediğim dayağı bilirdi ama ses etmezdi. buna da kayıtsız kaldı. bir annem kendini siper ederdi bana, o da gördüğü zaman. beni öldüresiye dövdüğü zamanda bile babam gıkını çıkartmadı.

evet melek gibi adamdır. her fırsatta kendisine bağıran ablamı, suratına karşı ana avrat küfür eden abimi evinden hala gibtir etmedi onu geçtim 1 tokat bile atmadı onlara laf bile söylemedi. sineye çekti sanki. hiç ses etmediğim bir zamanda da bana dedi ki benim ekmeğimi yiyorsun, gibtir git beğenmiyorsan.

şimdi panpalar sizde olan ama bende olmayan şey aileye bağlılık. ama bu öyle basit birşey değil. özgür liseli tribi değil bu. ilk fırsatta uzaklaşabilirim onlardan. yıllarca aramayabilirim. sokakta görsem oralı bile olmayabilirim. sahip olduğum ne kadar kötü huy ve alışkanlık varsa bunlarda onların payı büyük. bunu onlar da biliyorlar, farkındalar.

size şunu diyorum. ilerde çoluk çocuğa karışıcaksınız kuvvetli ihtimal. çocuklarınızın arasında ihtilafa müsaade etmeyin. küçüğü büyüğe ezdirmeyin. aralarında bir sorun çıkarsa devreye girin. seyirci anne baba olmayın. ve en önemlisi otoritenizi hissettrin.

babam şimdi 56 yaşında ve kalp hastası. çarpıntıları çok kuvvetli. ritm bozukluğu da ileri düzeyde. biraz uzandığında korkuyorum kontrol ediyorum nefes alıyor mu diye? ben babamın baba olduğu anları gördüm yaşadım. merak ediyorum da acaba babam da benim evlat olduğumun farkına varabilecek mi?

şükür hiç maddi durum açısından sıkıntı çekmedik ama babam parası olmasada oğlum gel seni bi kebabçıya zütürüyüm gel markete gidelim istediğini al felan der ne zaman ulaşım sıkıntısı çeksem atlar arabaya gelir alırdı hiç mırın kırın etmez öyle bi melek adam :D gerçi sinirlendimide ebemi gibiyoda

@63 adam biberci beyler.

reserved

3 yıl önce günlerden perşembe. (kvp günü amk.)

arkadaşla sinemadayız forum bornova amk etraf hep orman. nasıl yağmur yağıyor. aradım zütü baba film bitti çokta yağmur yağıyor şemsiyede almamışız ya diyorum amk ben sizi gelir alırım dicek sanıyorum
cevap; tamam geç kalmayın.

şlak.

panpa benim babam kar yağdığında erkenden kalkar evden okula giden kaldırımı kürerdi kayıp düşmeyeyim diye (mesefa 200 m filan)

rezerve 14te kaldım

@7 YARDIN BENi PiÇÇÇÇÇÇÇÇÇÇÇÇ
AMA DiĞER YANDANDA DUYGULANDIM LAN NE HiKAYELER VARMIŞ

(bkz: beyler yeni bir oyun kurduk hepinizi bekliyorum)

2 sene önce istanbulda üniversiteyi yeni kazanmışım tabi liseden ayrıldık arkadaşlıklar taze ankaradan ordan burdan lise arkadaşları geliyor kalmaya etmeye öğrenci evimize hafta sonu yedik içtik sıçtık uykusuz...

bende pazartesi derse gitmedim uykusuzluktan akşamüstü 5 e kadar uyumuşum uyuduğumdada telefonumu hep kapatırım 5 e kadar 32 cevapsız çağrı 6 sı kargocudan 16 sı annemden 10 u babamdan bana kargo gelcekti ailem yollamış kargocuda bana ulaşamayınca aileme dönmüş amk evladı , onlarda korkmuş beni 26 kere aramış uyanıp telefonu açtığımda gördüm sonra geri aradım telefonda 5 dakika boyunca babamdan küfür yedim ilk defa o zaman anladım

hiç samimi değiliz. ben ona babam olduğu için saygı duyarım. o da beni evlat kontenjanından zorunlu olarak ailedeymişim gibi sever. oğlu olduğum için para verir, bi ihtiyacım olduğunda elinden geldiğince karşılamaya çalışır başkalarının yanında ezilmeyim, küçük düşmeyim diye. sık sık kendi ezer.

@467 lan :(

kurban bayramıydı fakir bi aileydik haliyle kurban kesecek paramız yoktu.Ben sokakta kurban kesenlere bakıyodum yaşım o zaman 5-6 .komşumuzun kestiği küçük baş hayvanın parçalarını babamı evden çağırıp babama gösteriyodum. babamda o durumda borç para buldu gidip bi küçük baş hayvan aldı. Baba olmak başka bişey . babanızı hiç üzmeyin amcıklar değerini bilin. şimdiye kadar bi dediğini iki etmedim

işten çıkarıldığı dönemlerdeydi. canı aşırı sıkkındı. ben de hep destekçisi olmaya çalışırdım konuşurdum sürekli kafası dağılsın diye. 15 yaşındayım iyi hatırlıyorum. muhabbeti yönlendirmeyi bilmiyorum tabi. emek verdin baba üzülme sakın sen hem borçlarımızı da tazminat kapatır falan diyorum mesailere kaldım bi ekmek alabilmek uğruna ama ben seni kaçırdım ilk adımlarını göremedim ilk baba deyişini duyamadı ilklerin 30 binle geri gelecek mi dedi dondum kaldım birşey diyemedim herşeyim o beyler.

senin ananı giberim dediğinde
cevap vermediğim zaman
babam olduğunu anladım

naabdım eddim bi fabriga gurduydum. sora geldi şibşir dedi sen nasısa bi da yabarsın bu fabrigayı gardeşlerine vir didi.
gözüm yaşardı amg. didim ne gaden seviyo cocuglarını virdim vabrigayı. şimdi simid sadıyom. çalış olm çalış diyo.

@484 sen gelmesen olmazdı zaten amk

@484 bu sefer anladım seni şibşir

reserved bi ara okurum

duygulandırdın panpa babalarımızın kıymetini bilmemiz lazım