Abimi gözden kaybedince turanı aradım.ne ara telefon aldın diyecek olursanız kafeden maaştan arta kalanlarla samsung e 250 almıştım ikinci el zaten ucuz telefondu hey gidi... oğlum haftasonu mevlüt dedenin yanına gitmemiz lazım kaç zamandır gitmiyoruz,bu işten artık kurtulmamız gerek. öyle veya böyle bir çare bulmalıyız.
O gün kaan abi saolsun anlamıştı başıma birşeyler geldiğini erkenden gönderdi eve git dinlen zaten şu sıralar pek iş olmuyor. yarında açmıcam kardeşim haftasonu bir şirinceye gidelim diyoruz müjdeyle biz gidicez istersen sen de gel diye davet etti laf icabı kaan abi bende uygun şekilde
-abi epey yorgunum ben yatıp dinlensem daha iyi olur.bir dahakine inşallah.
diye karşılık verdim.
Bu arada hakanda atladı hemen ben gelirim abi diye,o an bi gülme aldı beni. Bizim binoz hafiften müjdeye yanıktı. hatta ne hafifi alev alev yanacaktı. Detaya girsemmi girmesemmi bilmiyorum, isteyen olursa daha sonra anlatırım. minik bi spoiler içericek ama onların duruma hiç içerlemedim ikiside kardeşlerim.
Fırsat bu fırsat turanı aradım tabi pekekent pert olmuş uyumuş. Bende sessiz sakin eve geçtim. Hayvan gibi uyumuşumHava kararmış abim işten gelmiş camcıya camı taktırmış bir de ayetel kürsi asmıştı duvara, hepsini uyandığımda farkettim. Telefonuma bakınca turanın bir kaç cevapsız arama bıraktığını farkettim, hemen turanı aradım onaylaştık sabahtan mevlüt dedenin yanına gidecektik.
Olan biten hakkında pek konuşmadık abimle ara ara dillendirmek istesekte çekiniyorduk birbirimize hatırlatmaya.

Rezerved

içeri döndüğümde abimle turan oturmuş bana bakıyorlardı. Abim tüm bu olan bitenin cevabını istiyorum dercesine bakıyordu bana.Şu andan itibaren bir şeyleri saklama lüksüm yoktu. Turana kafamı çevirdiğimde onaylamayan ifadesiyle kafasını sağa sola salladı. Kararsızdım bir yandan anlatmak istiyordum,bir yandan da işlenen cinayetin baş piskoposları olduğumuzu anlatmaya cesaret edemiyordum. Kendi iç savaşımı verirken sessizliği abim bozdu.
-Noluyo oğlum babanem değilmiydi o?gözlerinin hali neydi.
-vallaha bende bilmiyorum abi çok korkuyorum ne yapıcaz. neydi bu başımıza gelen.
Turandan ses çıkmadı.o gece korkudan sabaha kadar uyuyamadık hiçbirimiz. benim odaya geçip öylece bekledik.
Sabaha karşı ben uyuyakalmışım turan arada uyuyup uyanmış, abimse kardeşini korumak uğruna gözlerini bile kırpmamış.
-kalk deniz işe gecikeceksin. diye uyandırdı abim beni.
-turan sende kalk abicim git evinde güzel bir uyu sende ailenin yanında dedi.
Herkes hazırlandıktan benle abim işlerimize ,turan evine doğru yola koyuldu.

188 babanne mi olur dıbınakoyim

Rezzers69

uq uq uq

Devam pnp

Babannesi gibti galiba muallakyi atsana kardeşim 20 dakika oldu heyecanla bekliyorum

B A B A N N E L E N D i N

Gece okurum gunduz gitmio

bekliyoz kardeş hadi

Rezer34 xxx

Rezerve

Nefesler tutulmuştu. Başımıza ne geleceği hakkında en ufak bir fikrimiz yoktu.O an ifritin bir şey yapmasına gerek yoktu , o karanlık gözleriyle bizi izlemesi yeterliydi.
Bir şeyler söyleyecek gibi oldu ifrit
Ağzından çıkan öksürükle karışık ö – ööd diyebildiğini duyduk. Bunu ödiceksiniz şeklinde yorumladık turanla aramızda.Ama ne dediği bir sır olarak kalacaktı.
ifrit bir parmak şıklatılmış edasıyla kayboldu aniden. gittiği anda cam çatladı panpalar.Bir süre hareket etmeden kalakaldık.
Herkes çatlayan cama kilitlenmişti. Kimseden çıt çıkmıyordu kıpırdayamıyorduk bile beyler...
Bütün o gerilim dolu anları camın tangır tungur yere dökülmesi daha da bir korkutucu hale getirdi.Biz daha birbirimize bir şey söylemeden kapıyı yumruklamaya başladı biri. Silkelendim ve kendime geldim , korka korka kapıya doğru adımlarımı atmaya başladım. Kapı dürbününden baktım.alt komşum ekrem abi. derin bir nefes aldıktan sonra açtım kapıyı
Ekrem abi endişeli bir ifadeyle
-iyimisiniz deniz kardeşim bi bağırış duydum. kalktım , kulak kesilmişken cam kırılmasını da duyunca fırladım geldim.bu esnada üst komşuda geldi. merdivenlerden bakıyordu.o bir şey demeden bize kulak kabartmış olan biteni dinliyordu.
-ya sorma ekrem abi bu bizim arkadaş abime şaka yapmaya kalkmış işin takunuda çıkarmış. abim de korkup bağırmış telefonunu fırlatmış camı kırmış. kusura bakmayın akşam akşam çok ses oldu.
-önemli değil kardeşim dikat edin kendinize dedi ve heyecanı kaçmış gözlerine uykuyu reload ederek evine ilerledi.

Kafamı döndürüp bakamadım bile cama korkumdan. Zaman durmuştu. Kalp atışlarım gazı tam köklenmiş bir ralli aracı misali hızlanmaya başlamıştı. Kafamı çeviremezdim çevirmemeliydim. Herşeyi anlamıştım. Abim benden önce görünce sağlam bir çığlık kopardı.
Turan hala hareketsizdi. Artık kaçamazdım olan bitenle yüzleşecektim kafamı çevirdim,
iFRiT KANLI CANLI KARŞIMIZDAYDI!

Eve çıktığımızın ilk zamanları sağdan soldan tanıdıklardan 3er 5 er eşya almıştık. eski çekyattır dolaptır.bu yönden biraz rahatlamıştık.Bu arada yavşak kel anneme yasak koymuştu kadın bize yemek getirmesin etmesin diye. Gariban anamada eziyet etmeye başlamıştı amın feryadı. Tohumunu gibtiğimin keli ,huur evlatlığı böyle bir şey olsa gerek!
Sağolsun turanın annesi bize yemektir börek çörektir getirirdi sürekli ev yemeklerine pek hasret kalmazdık sayesinde.
Neyse ekgibleride zamanla spotçulardan flan uygun fiyatta edinip evimizi dizmiştik. işler hafiflemeye başlamıştı benim malesef kafede işler her zaman iyi gitmiyordu.Bir çalışan olarak buna sevinmem gerekibilirdi ama gerek kaan abi gerek diğerleri olsun bana karşı hep çok iyiydiler, onların her zaman iyi yerlerde olmasını istiyorum o yüzden.
Turan bende kalımaya başlamıştı, ailesi beni severdi zaten, son zamanlar doğu da eşlik ediyordu ama o kalamıyordu bizde. Beyler bu arada züt turan doğuyu da sigaraya başlatmıştı ahahaha.
Sıradan bir play station dır cs dir derken saat ilerleyince doğu evine uzadı, abimin arkadaşlar yoktu o gece ben abim turan vardık evde.Ama hiçte sıradan bir gece olmayacaktı...
Turan çıkarıp sigarasını yakmaya yelteniyordu ki elektirikler çok garip bir şekilde gidip geldi.O esnada turanla göz göze geldik. abimde içeriden bize seslendi durun geliyorum korkmayın falan derken abimin odadaki ampul patladı. turanla koşup abimin yanına gittik. odasına vardığımızda elektirikler tamamen gitti beyler.
Şimdi cidden tırsıyorduk. abim garibim olan bitenden haberi yok noluyo dıbına koyayım flan diye sövünüyoduki sokak lambasından vuran loş sarı ışık seyrinde turanın bembeyaz kesildiğini farkettim.

bu arada abimde pederin benim ağzımı yüzümü kırmasına ıvır zıvıra epey kurulmuştu cephe almıştı kele. dimdik arkamdaydı saolsun.
gibtiğimin keli geldi yine aklıma sinirim bozuldu!
Neyse devam edeyim kopmayalım,bir süre daha aileyle yaşadıktan sonra yanlarından ayrıldık abimle ayrı bir eve çıktık yine bergamada. zaten kel gibine takmadı beni silmişti, abim desen yaşını başını almış karışamazdı ki bana yaptıklarından ötürü epey laf dalaşına girmişlerdi, yalnız annem çok üzülmüştü ayrılmamıza,o günü düşününce hala içim sızlar...
abimde ayrıldığı bilgisayar tamircisinde tekrar işe girdi. şükür 3-5 kuruş para görüyordu cebimiz ve aramızda paranın hiç lafı olmazdı, anlıcağınız biz bize yetiyorduk.
işten yorgun argın gelmediğimiz gün turandır abimin arkadaşı sedat abiyle arap hüseyindir flan kalabalık bir aile gibi takılıyorduk. genelde biz turanla play station , cs 1.5 flan giriyorduk abimler daha çok rakı-bira takılıyordu.bu zamanlar hayatımda fena değildi beyler ama zamanla işler benim cephede de çığrından çıkmaya başlayacaktı.

hayat devam ediyordu beyler kendimi işime yeni 2-3 arkadaşıma ve gençliğimin akışına bırakmıştım. ergenlik desem daha doğru olur aslında. bazı geceler evin balkonuna kargalar dadanıyordu sağı solu dağıtıyorlardı ama bir süre sonra ilk zaman ki kadar korkmamaya başlamıştım. turanda ise durumlar farklıydı. turan olan bitenin üstesinden gelemiyordu. onun sıkıntıları daha da şiddetleniyordu zaman zaman. ağır antidepresanlara başlamıştı, ailesi bu kadar sıkıntı yaşamasına anlam veremez diye düşünüyordum ama hiç irdelemediler. zaten ara ara annesi babası da kavga ederlerdi turanın.
bu arada abim askerliği bitirip kıbrıstan geldi beyler, ustalığı orada yapmıştı acemiliği ankara etimesgutdaydı.
adam gelince büyük şok geçirmişti amk. babanem ölmüş,ev yanmış , ev müteahit tarafından yapılmaya başlanmış,ben okulu bırakmışım,kel amı zütü dağıtmış...
bunların hiç birini haber vermemiştik orada askerlikte yeterince sıkıntılı günleri vardır diye. buna epey içerlemişti abim ama fazla uzatmadı. babamla konuşmadığımı sebeplerini açıkladım ama ifritin ne taklar yediğinden bahsedemedim beyler, abimde pek giblemedi ifritin ölümünü yani üzülmüştü ama öyle yıkılma mıkılma gibi abuk sabuk tripler yaşamadı, yalnız mevlüt dedeye şaşırmıştı bunca zaman sonra neden böyle bir şey yaptı diye. zaten çevremde azıcık insan vardı 1.5 senedir görmediğim abimide böyle şeyler anlatarak uzaklaştıramazdım kendimden.
bu arada abimi ilk gördüğümde çok ağlamıştım dıbına koyayım adam dalyan gibi 90 küsür kilo gitmişti askere 70 kilo gibi birşeydi geldiğinde. içimden verem merem mi oldu diye geçirmedim değil amk.

Rezervasyon

çok mutluydum beyler. sonunda en azından cebimin para göreceği ameleliğin az insanların daha kibar olduğu bir yerde olacaktım.
el sıkışıp selamımı verdim çıktım kaan abinin yerinden.
durumu direk turanla ve annemle paylaştım. zaten abim askerden gelene kadar bu kişiler haricinde ailem diyebilceğim kimse yoktu.he hakkını yemeyeyim bir de zor zamanlarımda yanımda olan doğu da vardı.
vakit kaybetmeden işe başlamıştım. benim dışımda bin olan hakan ve müjdeden başka mutfakta kaan abi de dahil toplam 4 kişilik bir ekiptik.
müjdeden ilk başta etkinlenir gibiydim ama zamanla kaan abiye olan saygım müjdeye karşı kardeşlik şeklinde işleyecekti. hakanla çok fena anılarımız var onlara daha sonra girerim. konudan kopmayalım.
bu iş bana ekonomik özgürlüğümü bir nebze olsun verecekti.kel ile diyaloğum tamamen kopmaya başlıyordu beyler zaten ekonomik yönden de ihtiyacım yoktu ona ,hiç birbirimize selam vermeden geçip gidiyorduk artık.ara ara yumuşar gibi olsa da ben yaptıklarını hiç bir zaman unutmadım.o yavşakta dönüp bir özür bile dilemedi zaten. kelini gibtiğimin!
gerçi özür dilesede affetmicektim orası ayrı.
bu arada iş güç hayatı seri günler şeklinde sakin sakin devam ediyordu. akşamları kafeden çıktığımda çok yorgun oluyordum ama vakit buldukça turanla görüşmeye çalışıyordum.ben kendimi işe güce verdiğimden ifriti unutmaya başlamıştım açıkçası ifriti unuttuğumda çok daha mutlu oluyordum ama o kendini unutturmamayı biliyordu.
öte yandan turan boş kaldıkça kafayı iyice takmaya başladı bu ifrite.o sürekli rüyalarında ifriti görüyordu ve korkusundan gün ışığını görene kadar gözlerini kapatamıyordu. bende bazı tanımlayamayacağım olaylar yaşıyordum ama bunlardan bazıları yorgunluğumun üstüne geçiyordu bazıları altında ezilip gidiyordu dediğim gibi ben biraz daha iyi hissediyordum kendimi işime adapte olduğum dönemler.