Babamın öldüğü gün birine Aşık oldum ben Aynı Behzat Ç BaşKomiserim gibi

Onun Adı Bahar.
Benim kinin Adı Beyza idi.

Adı Beyza idi . Sevdim , o da beni sevdi Hatta Çok Sevdi Hatta ve hatta o
kadar çok sevdi ki benimle evlenmeyi bile istedi, düşün benim ile Namık'la...

Günde 2 paket sigara içen, illegal dumanların içinde rüyalar görmeye çalışan, ciğerlerindeki zift karası ile geçmişe dönmek isteyen benim ile.. .

Parası Varsa Viski, Parası Azalmış ise Bira içen ..

Bazende Burun Deliklerini Bali ile Yapıştıran benim ile ...

Kendi kendine konuşan, içinde sayısını kendisinin bile bilemediği kadar karakter besleyen Namık'la...

En sevdiği renkler Sarı ve Gri olan, ne Tuttuğu takım şampiyon olan, ne de oy verdiği parti iktidar olan benim ile , Namık'la Yani.

Nasılsam öyle kabul etti beni

O kadar Iyiydi ki ... Hayal sanıyordum .. Bırak onunla sevişmeyi, canı acır diye öpmezdim bile ...

Sonra kaçtım .. buumm, aniden ... gittim ... Neden ...

Çünkü Ben Acı Veririm ... Üzerim . Kahpeyim ben, kalleşim ... Sevdiklerine Önem Vermeyen adamın tekiyim ...

Ben Üzüldüm alışkınım ... üzülmesin diye...

Behzat Ç'nin Bahar'a Söylediği Gibi. Mutsuz Olalım Namık Dedi .

Olmaz .. Olamaz...

ÖYLE iŞTE ...

BENDEN BiR tak OLMAZ...

TAKINTILIYIM BEN ...

Kafama Takarım ... Istanbul'da Eyüp'te, Fatih'te , GaziOsmanPaşa'da , Zeytinburnu'da GBT'ye Takılırım ...

Eminönünde .. Unkapanın'da Bazen Takılırım Kafama Göre ...

NE yapayım işte Ben Böyleyim ...

Buzdolabının Kapağında Fotoğrafın ...

Ciğerlerimde Dumanların Hasarı ...

Öyle işte Benden Bir tak Olmaz

Tek iyi yaptım şey ise sevmek ... Öylesine çok sevmek ki .

Sevgimden bile vazgeçecek kadar.