18 yaşında, çok sevdiğim sevgilimden yeni ayrılmış boşluğa düşmüştüm.O boşlukta benden hoşlanan 1-2 amlıya saplamış,bu saplamalarım sevgilimin kulağına gitmiş ve tüm barışma çabalarım sonuçsuz kalmıştı. Hergün dimitrakapulo adında köpek öldüren şarabı içiyor, sigaramı kurtarıyordum. Facebook falan takılıyor yaşadığım semtin facebook sayfasında gönderi paylaşıp duruyordum. Birden daha önce tanımadığım biri gönderinin altına yorum yaptı. O yoruma karşılık özel mesaj bölümünden ona yazdım 'selam sizi daha önce hiç görmedim' diye.

Bir kaç dakika sonra cevap gelmişti 'bende seni tanımıyorum kimin oğlusun bakayım' Falancayla filancanın oğluyum, şunun torunuyum demiştim(böyle tanırlardı semtte). Aaa onlar benim çocukluk arkadaşlarım diyerek kendini, yakınlarını tanıtarak tanıtıyordu. Babama sordum ismi ile. Sen nerden tanıyorsun onu diye sordu biraz sert bir dille. Babam annemi aldattığı için ayrılmışlardı. Heralde gençken bunu da aradan çıkardı o yüzden kızıyor diye düşündüm ilk başta. Kadın evli ve kocası da babamın çocukluk arkadaşıydı...

Gel zaman git zaman kadınla konuşmalarımız arttı mahallenin ve mahallelinin konuşmalarını yapıyorduk ama akşam 8 den sonra kesinlikle konuşmuyor hiç bir şekilde yazmamı istemiyordu. Allah allah kocasının kıskanacak neyi vardı sonuçta çocukluk arkadaşının oğluydum diye düşünüyordum yinede başı belaya girmesin diye yazmaktan çekiniyor,8den sonra dikkatli oluyordum. Bir akşam içkiyi fazla kaçırmış 24 saat açık olan bir fırına 1 2 bir şeyler yiyeyim diye çıkmıştım,o sırada telefonu cebimden cıkararak 'çok kötüyüm' diye saçma bir mesaj atmıştım. Kötü olduğum falan yok ama niye o mesajı atmıştım bilmiyorum.. iyi ki atmışım.

Bana şuan hatırlamadığım bir cevap vermişti, hatırladığım tek yanı mesajın sonuna 'annem' diye ekleme yapmasıydı. Bu kadında bir iş var diye düşünürken eve gittim uyudum. Öğleden sonraya zilin çalmasıyla uyandım. Evde kimse yok annem işte diğer halk memlekette. Kapıyı açtım beklemeye başladım. Bir kaç saniye sonra bir baktım karşımda o var, şok oldum garip bir heyecan içerisine girdim. Altımda boxerla kapıdayım, hemen üstümü giyinmeye içeri geçtim onu buyur ettikten sonra...

Çay veya kahve yapmamı istedi. Eve yatmadan yatmaya girdiğim için neyin nerede olduğunu bilmiyordum. Durumu uygun bir dille izah ettikten sonra kusura bakmamasını söyledim. Aklımdan, evde kimse yok biraz zorla kesin verir diye geçirirken,ya tam aksi olur da rezil olursam diye geçirmiyor da değildim. Sonuçta bütün semte ve aileme rezil olmak vardı, zütüm yemedi. Biraz daha oturduktan sonra gitti ve bende hemen facebooka girerek mesaj attım. Çok güzelsin annecim diye.( Ne annesi amk) diye geçiriyordum içimden ama başka çarem yoktu.

Panpalar kusura bakmayın dedem rahatsız hastaheneye gidip geliyoruz o yüzden giremedim. Eğer buralardaysanız hikayeme devam etmek isterim.