+3
beyler bundan bi 10 küsür yıl önce çalıştığı iplik fabrikası Gebzeye taşındığı için babamda iş değişikliğine gitmişti. Plastik işi ile uğraşıyordu evde hep gaz maskesi ile gelirdi herneyse birgün iş arkadaşları job yapmışlar .tabi babamda merak salmış o da yaptırmıştı.
ilk geldiğinde elinde geziniyor. valla acıtıyormuş felan diyordu.
hatta bi kere elime vurduğumda. artık yaramazlık yaparsam .felç olurum diye hiç yaramazlık yapmıyorum.
işte beyler benim olayımda burda başlıyor.
yazın bilirsiniz çocukluğumuz hep meybuzla geçtiği zamanlar.
küçük meybuz 50 bin bardak meybuz 100 bin.
bizim bi tüpçü kel abiden gidip bardakta meybuz alıp yarım saat durup yalardık.
bir gün aklıma fikir geldi. ulan dedim ne diye para veriyorum . bardağın içine dökerim kola dıbına koyum. para da bende kalır.
abim kola almış bende bunu gördüm . döktüm cam bardağa koydum buzluğa. dışarı top oynamaya gittim. düşüp dizimi yaralamıştım. geçtim eve kimseler yok .
beyler bizim evin kapısı tahtaydı o zamanlar. bildiğiniz tahta kart çay kaşığı ile açılıyor. hemen kapının yanında su sayaçları olurdu. kırılmış tuğlaların arasında mutlaka bi tahta parçası vardır.
herneyse açtım. televizyonu açıp ateri oynadım .tekrar indim aşağı top oynadım. eve geldim babam gelmiş beni bekliyorlar.
geçtim içeri gel lan buraya matematikçi
buzluğa bardağı sen mi koydun lan dedi.
evet baba ne olduki.
lan dıbına kodumun salağı gel gel diyip vuruyor bana .
mutfağa geçtim bardak patlamış dıbına koyayım her yer kola bardak parçası.
hiç bilmiyon mu lan bardak dolaba koymaz diye bi vuruyor ses çıkaramıyorum.
sonra bi baktım babamın gözü joba gitti.
ulan ben bunu bi gördüm bi kaçıyom bi kaçıyom. sonra tuttu jobla bi vurdu koluma. morardı amk . sonra bacağıma . baba diyom birdaha yapmıcam .
lan salak diyor artık akıllandın yapmazsın diye dalgada geçiyor. sonra kızgınlığı geçti. ağladım odama geçtim.
yemek zamanı annem gel dedi bende yemiyecem .siz yiyin
sonra babam elinde job yemiyecek misin aslan oğlum diye jobu bi salladı.
+ neee yememek mi ayıp ettin baba diyip.
yemek yemiştim hiç unutmam karnıbahar yemeğiydi. en sevmediğim yemek olup zorla yemiştim.
buda böyle bir anımdır