Beyler ben ve abim il dışında okuyan panpalarınızız. Anlayacağınız üzere eve sadece tatillerde gelebiliyoruz. Ailecek durumumuz da pek iyi değil beyler. Allah'a şükür aç değiliz, birçok kişi gibi ama ortalamanın çok altında olduğumuzu söyleyebilirim. işte bu yüzdendir ki, mahalle bakkalı olan babam işe geç gidip geç gelir. Ramazan ayında dükkanı geç açsa da maalesef dükkanı kapatıp gelemez iftar yemeğine. Annem sürekli ısrar eder dükkanı kapatıp gel yemekten sonra gidersin diye ama babam "Dükkanı kapatmak için cips standlarını ve dışarıda duran diğer malları içeri alıp dondurma dolabını kilitlemem lazım. iftara yetişmek için bunu erkenden halletmem gerekiyor. Zaten ezan okunurken bile müşteri ile dolu oluyor içerisi gelme şansım yok." diyor. Annemin bu cevaba sürekli canı sıkılıyor. Bugün kadının canına tak etti "Gelin, babanız gelmiyorsa biz gideceğiz" dedi. Yaptı yemekleri doldurdu sefer taslarına sonra biz gittik dükkana. Babam da arka tarafta küçük bir deponun olduğu yerde azıcık menemen pişiriyor. Adam bizi gördü bir mutlu oldu. Bu an hayatımda yaşadığım en güzel andır beyler. Bakın ramazan ayının kaçıncı günü olmuş daha ilk kez babamla iftar ettim. Ama bugün bundan çok babamı mutlu görmek beni mutlu etti. Bu da böyle dramatik bir anımdır.

okudum mutlu oldum lan

Tebessüm ettim lan

Rez panpa mutlu oldum lan bi an

Rezevatuyon

bakkal adam fakir mi olur amk. karıyla kızla yiyordur