Olay 2013 yazında memlekete gittiğimizde yaşandı. Babaannemlerin evinde kalıyorduk ev en üst katta (8.kat) ve eski olduğundan asansör yok. Babam bakkala kola almaya mı ne gitmişti annem de dediki babana söylemeyi unuttum ekmek yok evde dedi. Kapıyı babama ekmek almasını söylemek için açtım ama adam uçtu mu ışınlandı mı anlamadım çoktan ayakkabılarını giyip gitmişti amk. Neyse balkona çıktım aşağıya inince burdan söylerim diye düşünürken babam kapıdan çıktı kaldırıma indi. Babaaağ babaağğ diye bağırıyom bağırıyom duymuyo amk. Dedim bari önüne doğru tükürim de yukarı bakar öyle söylerim. Ulan bi tükürdüm tükürük 8.kattan aşağı rüzgarda savrularak tam keline denk geldi ve o an korkudan balkonda yere yattım gözükmemek için. içimde öyle bir korku var ki kesin gördü benim tükürdüğümü napıcam lan ben diye düşünmeye başladım.
Aradan 15 dk geçti kapı çaldı dedim aha şimdi sıçtık kesin dövücek amk dedim. Babam eve girer girmez hafif bir tebessümle o efsane cümleyi kurdu(kendine has şivesiyle) anağan dıbınagoyim gafağam guş sıçtı bari gidip bi gupon yapim belki dalih kuşudur hahahahaha dedi ve mutlu mutlu iddaa bayisine doğru yol aldı.
Bu da böyle bi anımdır.