merhaba 4 yıldır kimseye anlatamadıklarımı size anlatmak istiyorum. ailemle pek mutlu anımız olmadı yani hep beraberken ama 4 sene önce bende kapanmayacak yaralar açtı. uzatmadan başlayayım. ben pek baba sevgisi görmedim bu zamana kadar yani babamın benle vakit geçirdiği anlar sadece sarhoş olduğu anlardı o zamanlar da sadece boncuklu tabancayla oyuncak vururduk. babam annemi hiç sevmezdi. hep kötü davranırdı ve ben bunu bile bile ikisinin yanında mutlu olurdum. annem işe başladığında ise herşey değişti.

Not: Kimse dinlemezse bile kendi kendime anlatıyorum okuyan olur belki bu arada pgibolojik olarak hasta anlamında...

birgün babamla annem tartışırken annem cevap vermeye başladı ve babam ona yumruk atmaya başladı. araya girince bi yumruk benim göğüs kafesime geldi ama huur çocuğu aldırmadı tabi. anneme onun deli olduğunu, trafik kazası geçirdiğinde beyninde yaralar açıldığını söyledi. annemden bahsetmek gerekirse 1.60 boylu siyah saçlı bi kadın. metal cd'leri felan var yani babamda içkiden suratındaki kılcal damarları patlamış bi' herif amk annemin çok büyük hata yaptığını anladım.

Not: Bazı entryleri şukuladığınız için teşekkürler prim için yapmıyorum sadece yanımda birilerinin varlığını hissetmek istiyorum destek için.

bu olaylardan sonra babam sürekli babaanneme gidiyordu ve birgün anneme balkona çıplak çıktın diye parladı ve onu aldattığını söyledi. aldattığı kişide annemin çıplak fotoğrafları varmış. uyduracağın senaryoyu gibeyim amk. kadının fotoğrafları görünce kustuğunu felan söyledi. annem ağlayarak hiçbir şey yapmadım diyordu. zaten babama annem evlenme teklifini etmişti. erkekliğini gibtiğim. o gece annem benimle yattı. ben o sıralar babam anneme tekrar el kaldıracak diye geceleri uyumazdım. okulda uyuklarken hoca bana parlamıştı dıbına koduğumun çocuğu. o gece annem bana döndü ve baban aslında benden önce 2 defa evlendi ama ben onu sevdim dedi. şok olmuştum. önceki eşinden bi' ablam olduğunu biliyordum. sonra bana bi' tane abim olduğunu söyledi. arkasını dönüp bütün gece hıçkırarak ağladı.

ben anneme birşey olmamasını dilediğim zamanlarda eve polis geldi. annem aramıştı. babam annemin telefonunu almıştı, gözlüklerini kırmıştı. buraları atladım kusura bakmayın çünkü çok uzayabilir. babam polisin yanında bile anneme küfür etti ve polis onu nezarete zütürdü. o gece annemi ilk başlarda ayda 800₺ ile geçinmemiz gerekecek bir karara ikna ettim. bu evden gidecektik. zaten hep gitmeyi düşünmüştüm çünkü burada hep dayak yerdim. gerek kendi okulumda gerek mahallede. annemle herşeyi konuştuk ve hazırlıkları yavaş yavaş yapmaya başladık.

babam herkese annem için huur diyordu. bu olaylar başlamadan önce aile dostumuzun evine gidip annemi kötülemiş zaten. annem dışarı çıkamaz oldu. hiçbir arkadaşı teselliye gelmedi. sadece ben vardım. ben ağlamamıştım hiç çünkü öfkemin üzüntüme ezici bi' üstünlüğü vardı. komşumuzu çağırdı ve annemi kaç kişiyle aldattığını anlattı dıbına koduğumun karısı da onu dinliyordu bi' yandan sigara içip ve anneme dönüp sende kendine çeki düzen ver diyip babamla konuşmaya devam etti. Ben bu sıralar hep dua ettim. bazen öfkeli, bazen gözüm yaşlı. islama uzaklaşmamın temelini bu sürede attım çünkü hiçbir duam kabul olmadı.

Buradan gideceğimiz zamanlarda iki kişi bize yardım etti. ev babamındı ama içindeki herşeyi annem almıştı. dıbına kodumun evladı annem onun kredi kartından birşey aldığı zaman 2 katı para alırdı. Hazırlıkları yaparken annem abime mesaj attığımı söyledi. o zamanki aklımla sevinmiştim. önceden konuşmuşlar. abim annemi tersliyordu o zamanlar üzülmüştüm. abimden ve annesinden öğrendiğimiz bilgilerle babamın akıl hastanesinde yattığını öğrendim. evi kurcalarken abilfy 20 mg (yanlışım olabilir) ilaçlar görüyordum. o zamanlar bilmiyordum tabi. eşyaları topladıktan sonra kirası 300 lira olan, sobalı, pencereleri yıkık dökük bir eve taşındık. samsun'da oturuyorum bilenler bilir Fevzi Çakmak çakma hummel giyen bıçaklı apaçilerin durumlarına yazdığı bi mahalle...

Mahkeme biraz kısa bitti oldu ve annem kazandı. şimdi annem iş bulana kadar 800₺ ile geçiniyorduk. Bu olaylar olurken ben habire disipline gidiyordum amk. kendi doğrularımı kendim bulduğum için şimdi yaşıtlarım daha yeni lotr okurken kavgam okuyorum. Annem nihayet bir iş bulmuştu. mobilya döşemeciliği yapıyordu amk sanayide bir yerde köpek taklarının içinde. Bende Fevzi çakmak'da işds bilgisyar var adnan abi'den oyunları alıp kopyalayarak satıyordum (adnan abi selamlar gta v için yaptığın indirimi unutmadım). annem evden işe çok yorgun dönüyordu bende annemle birşeyler paylaşamıyordum. telefon istemiştim bana 300 liralık bir telefon aldı (şimdi fiyatı 100-150 falandır). babam bana telefon almaya söz vermişti. ben zaten gavatın yanına gidip parasını diyordum kaleyi içten fethedeceğim diye aklımı gibeyim amk. kardeşime bi lumia aldı o zamanlar 520 yeni çıkmıştı. ben tabi sinirlendim. kardeşim üzülmesin diye her bişeyi ona alıyorlardı.

babam daha sonra daha fazla canavarlaştı her gece annemin yanına gelip küfürler ediyordu ve yatak odasına kilit takmıştı annem benle yatıyordu. her seferinde onu defalarca aldattığını ve fahişelerin ondan para bile istemediğini söyledi dıbına kodumun çocuğu kendini onlara acındırıyordu kesin. annemden boşanacağını söyledi ve küçük kardeşimin ondan olmadığını söyledi. kardeşim bu olaylarda hep ağlamıştı zaten babamı seviyordu ama benim içimde babama karşı olan sevgi tükenmişti.

kardeşim telefonunu bana verdi zaten o zamanlar okulda fakir diye dalga geçen vardı amk çok üzülüyordum. annem işten ayrıldı. bu sefer benimle ilgilenmeye başladı ama ben babamla evlendiği için sinirliydim o zamanlar ona. hala daha hatırlayınca özür dileyip sarılırım. okulda o zamanlar mal mal dolaşırdım kendime ait fikirlerimi söyleyemezdim özgüvenim bitmişti ve insanlara hiç güvenim kalmamıştı. pgiboloğa gitmeye başladım ve doktor anneme sosyopat olabileceğimi söyledi. okulda beni itip kakarlardı zaten zayıftım bazen kendimi rüzgâra bırakıp eve uçarak giderdim. o zamanlar yemek yemediğim 2-3 ilaç kullandığım için göz altlarım mordu. Gözlerim siyaha yakın olduğu için aynada cin gibi görünürdüm kalın dudaklı ve dişlerim sivri olduğu için gülümsemezdim.

birgün anneme onu aldattığını söyledi. küfürler etmeye başladı ve ona bir tokat attı ikinciyi atacakken ben araya girdim. annem çaresiz aldatmıyorum diye ağlamaya başladı. annemin böyle birşey yapacağına inanmazdım çünkü namazını falan kılardı benimde onun gibi olmam için çabalardı amk. babam içki içmeye başladı ve evden çıkıp gitti.

annem işe başladığında babam garip davrandı her zamankinden daha fazla içmeye başladı ve kardeşime soğuk davrandı ihtiyaçlarını almamaya başladı. birgün anneme ya işten ayrılırsın yada benden boşanırsın dedi ve annem çaresiz kabul etti. bundan sonra babam garip davranmaya başladı sürekli pencereden bakmaya başladı anneme düşman gibi bakıyordu.

köyde domuz olduğunu öğrendim ve köydeki kuran kursunda kızları kesen namıssız arkadaşım ile babasının tüfeğini çaldık. sonra yolda giderken domuz saçması (rize'de domuz saçması derler başka yerde ne derler bilmiyorum) almayı unuttuğumuzu farkettik. ben yolda giderken internetten yaban domuzu nasıl vurulur diye bakıyorum resimlere baktıkça korkudan tir tir titriyorum. ot kesmek için kullanılan bir orak aldım ve bir ip bağladım belime yavaşça dağlık alanın ordaki ormana doğru gitmeye başladık.

yabancı dizilere merak salmıştım. dexter izlemeye başladım ve düşüncelerinin kısmen bana benzediği dikkatimi çekti. o zamana kadar bana canavar duygusuz diyenler çok fazlaydı. bende dexter gibi birini seviyormuş gibi yapmayı denedim. gerçekten tuttu. ama özgüvensiz bir ezik olduğum için kız bana bakmayacaktı tabi. hayatımdaki en gereksiz sene olmaya aday gösterebileceğim bir seneyi de geçirmiş ve yaz tatiline girince köye girmiştik. hayatımdaki ilk cinayeti işleyecektim.

Kısaca ailemden bahsedeyim. baba tarafım rusya göçmeni, annem de karadenizli. bu olaylardan önce de içime kapanıktım. fiziksel özelliklerim boyum 1.74, 54 kilo, bembeyaz ten, kumral saçlar ve neredeyse bi' karadelik kadar siyah gözlerim. liseye gidiyorum ama lütfen bu okumamanıza neden olmasın içimi dökmek istiyorum. yaşıtlarımla anlaşamazdım hep neyse.

Kendi kendime anlatmış gibi hissediyorum okuyan var mı aranızda?

zili çaldım. açılınca hemen yukarı doğru çıktım. açık kapıdan ayakkabılarımı çıkarmadan girdim. bana ne yapıyorsun lan diye tokat attı. bir daha karşıma çıkma diye suratına tükürdüm. bana yumruk atınca yere düştüm tabi. Dudağım kanıyordu. Benden daha uzundu ama elim yüzüne geliyordu. atlayıp yumruk atacaktım ama mal eder diye yapmadım. çenesine bir tane yumruk attım tabi yere düşmesi sadece başını çevirdi biraz bende aha sıçtık diye geçirdim içimden direk kapıdan çıktım. babaannemde kalıyordu kalorifer yakmamak için. bir tane taş aldım sokak kapısından çıkınca cdıbına attım kırılmadı tabi. baktım apartmandan ayak sesleri geliyor koşmaya başladım geldiğim yoldan sağa döndüm amk ilk çıkan sokağa girdim. sonra kapısı açık apartman aradım bulunca direk girdim bekledim bi 15 dakika sonra çıktım eve doğru gitmeye başladım.

ormanlık alana girmiştim. zütüm 3,5 atıyor ilerlerken arkadan bir hışırtı geldi ve arkada bir çakal belirdi amk ilk domuz sandım direk sırtına bir tane ateş ettim silahın geri tepmesiyle bende uçtum orak bacağımı kesti amk. sonra kalktım uflaya puflaya baktım ölmüş. kendimi bir anda iyi hissettim çünkü belki birgün babama da bunu yapabilirdim. öfkem hala dinememişti. daha önce ava gitmediğim için ne yapacağımı şaşırdım ayağına ip bağlayıp zütüreyim dedim yarıcıların (çay toplayanlara deniyor) kullandığı iplerden olduğu için kayıyor bende bıraktım hayvanı tüfeği geldim bu bin babam kızar ikimiz zütürelim dedi ama ayağım kegib dedim. halbuki büyük bir yara değildi. ip hayvanın kanına bulanmıştı bende ahıra attım pantolondaki kanı temizlemeye çalıştım bahçedeki hortumla olmayınca pantolonu kapıda çıkartıp öyle girdim eve tişört siyah olduğu için belli olmuyordu.

kitabı okudukça kimsenin iyi olamayacağını öğrendim. pgiboloğa bu düşüncemi açınca (bu arada fakültede gittiğim 6 ay başka bölüme gitti bende başka doktora gitmeye başladım) bana haklı olduğumu ama bunun önemli olmadığını söyledi. kendimi bi an seven filmindeki dinci katil gibi hissettim amk. pgibologdan çıkınca bu konu kafamı kurcalamaya başladı. düşünüyordum. eğer tanrı gerçekten varsa bu dünya daha güzel bir yer olmaz mıydı? umutsuzluğa batmıştım kurtuluş yok diye düşünürken ilk defa bir kıza sıcak duygular beslemek beni belli bir süreliğine kurtardı.

hayatımda sadece vegibalık ve birkaç okul fotoğrafından başka pek fotoğraf deneyimi olmayan ben dini popülarite olanların tanrısı retrica'yı indirdim bi saat de fotoğraf çektirmeyle uğraştım iyi kötü bir tanesini attım ve hazin sonla karşılaştım. kızın saçının sonradan mavi olacağının sinyalcisi mavi tik hehehehe. aynanın karşına geçip küfür ettim ve sivilce patlattım (o zamanlar burnumda çok sivilce vardı). bu olaydan sonra take me to church dinleyerek içki ve sigarayı ayna anda tüketme buluşum tütün kolonyasını içmek istedim. 80 derece yazısı beni kör edeceği için vazgeçtim o gece yatakta neden diğerleri gibi olamadığımı düşünerek dönüp durdum.

birkaç gün kendi düşüncelerimle boğulduktan sonra Mustafa abi merkeze gitmeyi teklif etti. hemen kabul ettim. bana güzel birşeyler giyinmemi söyledi. bende her zamanki gibi siyahları giydim. otobüste düşüneme fırsat bırakmadı. sürekli konuşuyordu bende cevap vermek zorunda kalıyordum. merkeze geldiğimizde indim ve çekingenliğimi bir kenara bırakarak etrafa baktım. Rize'ye gidenler bilir çok fazla güzel kıza denk gelirsiniz. bana herhangi bir kıza adres sormamı istedi. kızıl saçlı bi' kızı çevirdim ve tüm gücümü toplayarak gülümsedim.
-dominos pizzayı nerede bulabilirim
+gerçekten çok güzel soru (gülümseme) bende bilmiyorum
-sağolun iyi günler (gülümseme)
+(gülümseme)
bu zamana kadar özgüvenle ilgili yazılan hiçbir şeye inanmadım. ama şimdi birşeyin farkına varmıştım. insan kendi şansını kendi yaratır. kadere el kol bağlamaz. o gün en az 10 kıza nike'ın yerini sordum ve sarışın kasiyeri görmek için t-shirt aldım. farkına vardığım şey benim kurallara uymak değil, kuralları kendim yazmak oldu kısaca.