günlük 01 eylül 1980'den beri tutuuyor olacak ki kap kara defteri açtığımda ilk sayfada "Ülke Akıl almaz bir hale büründü, nitekim bu zeval'etin ardından Türk askeri gelecektir" yazıyor. paragrafın başı var sonu yok, paragraf "Bugün günlerden P" diye başlıyor ve sonu yok. fakat 5. sayfadan sonra günlük okunacak bir hal alıyor.
06.09.1980
Bugün Erbakan sayesinde istiklal marşımız yuhlandı ve şeriat çağrısı yapıldı. Ah bugünler geçeekmi bilemiyorum. istiklal marşını yuhlamakta ne demektir. Şeriatın gelmesine karşı değilim sonuçta Allah'ın kuralları fakat bunu istiklal marşına zeval vererek ödemek mecbur kılınmamalı. belki ben yanlış anlıyorumdur. 2 düğmeli kara kömür sobamızın boruları kadar uzun anteni ile iletkenlik sağlamasıda mechul ya. ne diyeyim Allah Ülkeme Milletime zeval vermesin.

12.09.1980
dün gece 06.35 gibi eve geldim. ne yaparsın günümüz böyle geçiyor. çalışmak. Gececiyim gözümden uyku akıyor ve ben bu satırları dedemin ak sakalı gibi beyaz sayfalara nakşediyorum. ülke bu gecede sesli geçiyor. kim bilir belki nermin ablanın oğlu atıf'ı solcu diye öldürmüşlerdir. karşı değilim millete karşı gelen öldürülmeli Annem dahi ülkeye, bayrağa, silahlı kuvvete karşı gelirse vurulmalı. hatta ben dahi karşı gelirsem vurulmalı...
günlük uyuya kalmışım saat 19.00 uyandım uyanır uyanmaz da Radyo'da "Aziz Yurtdaşlarım bir kez daha belirtiyorum ki Silahlı Kuvvetler, AzzTürk milletinin hakkı olan refah ve mutluluğu" diye başlayan cümleler kulağıma entegre olmuştu. konuşan TSK subayıydı belli Kenan Evren'di belli ki babamın anlattığı darbe girişimlernden birini daha yaşıyorduk...

darbe girişimlerinden birini daha yaşıyorduk. sağcıyım.. sağcıyım devlet ne derse o! ama benim sağcı olmam kadar arkadaşlarımın solcu olması da bulunduğumuz saçma silsilenin karmaşıklığını gösterir gibiydi. Devlete karşı gelinmemeli Yusuf sana bunu kaç kere daha söylemem gerek bilemiyorum. Yusuf solu bir arkadaşım Yusufla beraber az ceviz oynamazdık. annemlerle hr zaman onlara gider evlerinde babasının aldığı sağ tarafı daha yeni gördüğüm ismini bilmediğim tuş desenleri ile süslü televizyonuna bakıp kurcalardık. ama şimdi sadece düşmanız. ben düşman olmadım ama o bana düşman kesilmiştir kim bilir.

13.09.1980
Bugün dışarı çıkma yasağı ilan edilmiş. radyodan kulağıma naşeden ve işe gidemememin tek sebebi bu. Annemle karşılıklı oturuyoruz ve gündemi konuşıyoruz. ben lafa giriyorum susuyorum. annem girdiğinde ise buraya not almaya çalışıyorum. "Baban dışarı çıktı yasağı dinlemedi. umarım başına bir kötülük gelmez" annemin konuşmasından ek anladıklarım buydu. daha önce Darbe görmüş bir insan ben ise toy 15 yaşında bir delikanlıyım. Beni babamdan çok dışarıda bıraktığım yusuf- turgay-muammet-fatih isimlerinde arkadaşlarımdı...