Beyler beni bilenleriniz var az çok bilmeyenleriniz için biraz kendimden bahsedeyim 2 sene kadar önce kanserden annemi kaybettim, Ozamandan beri içimdeki çocuk ölüp yetişkin birine dönüştüm babamla olan ilişkilerim kötü. Babamı hiç sevmem sebebini size anlatıcam biraz klagib olucak ama ilk erkek evlat olduğum için çocukluğumda babam tarafından seviliyodum ben ablam annem babam mutluyduk tabi babamın ara sıra anneme sataşması ve kavga çıkarmasıda vardı tabi ozamanlar çocuktum pek farkında değildim yaş ilerledikçe tabi bu benim için daha büyük sorun teşkil ediyodu babamla sırf anneme kötü davrandığı için kavgalar etmeye başlamıştım ve tabi aramız kötü oldu zaman geçti ve geçti babamla aramız aynıydı derken Annem kanser denilen bu illet'e yakalandı bunun için hep Babamı suçladım hep benim gözümde o suçluydu günah keçisi o olmuştu gözümde Benim sesine kurban olduğum Annem ,Meleğim yapma etme olum o senin baban diyordu Derken zaman geçti ve Annemi kaybettim şuan çektiğim acıları sayfalarca yazabilirim yazarımda ama vaktinizi almak istemiyorum kardeşlerim Annemin ölümüyle yıkılmıştım halada öyleyim derken ablamla ayrı eve çıktık 2 senedir ablamla yaşıyorum ben bir otelde garsonluk yapıyorum ablamda bir fabrikada çalışıyor iyi kötü idare ediyoruz ve bu sabah otelde çay servisi yaparken Babamın attığı mesajı farkettim biraz duygulandım gençler bu adam 2 senedir belkide tek yaşıyor belki yaşamıyor 2 senedir kendisini bana affettirmeye çalışıyor ben ile ablam herseferinde geri çeviriyoruz babamdanda biraz bahsedeyim hiç okula gitmedi okuma yazması yok varsada çok çok az bilir kendi halinde bir dükkanı var işletiyor herneyse attığı mesajı görüyorsunuz kendi çabalamış bana cuma mesajı atmış beyler şimdi ne yapim Allahını seven şu Ramazan ayında şu mübarek ayda bir fikir versin bişi diyin lütfen beyler lütfen kendi kendimi yiyiyorum deliricem şimdi napcam ben beyler biri bişi söylesin