1. 26.
    0
    allah şifa versin panpa
    ···
  2. 27.
    0
    çok zor allah yardımcın olsun
    ···
  3. 28.
    0
    allah şifa versin.zor..
    ···
  4. 29.
    0
    çok çok geçmiş olsun diyorum,

    üzücü ve sıkıntılı bir durum.

    kanser öyle bir illet ki insan ölüme acı çekmesin bari diyerek razı geliyor.

    allah yardımcın olsun.
    ···
  5. 30.
    0
    son durum nedir
    ···
  6. 31.
    0
    babanı hasta yatanda ziqtim xd
    ···
  7. 32.
    0
    Geçmiş olsun diycem de :( neyse kanka üzülme bişe olmaz inş.
    ···
  8. 33.
    0
    Başın sağ olsun kardeşim. şunu insan kabullenemiyor ölenler sanki hep başkalarıymış biz hiç olmeyecekmisiz gibi düşünüyoruz. Zamanı gelince seni beni de gomecekler. hayatın düzeni bu.allah rahmet eylesin babana.
    ···
  9. 34.
    0
    Dua et kardeş ya zor durum. allah sabır versin
    ···
  10. 35.
    0
    jr walt senmisin panpa?
    ···
  11. 36.
    0
    Geçmiş olsun başın sağolsun panpa, babaannemi ağustos ayında kaybettim, çok üzgünüm. Kelimeler boş kalır. Tekrar başın sağolsun panpa.
    ···
  12. 37.
    0
    miras kac kagat panpa
    ···
  13. 38.
    0
    çok geçmiş olsun kardeşim allahtan umut kesilmez
    ···
  14. 39.
    0
    Allah yardimcin olsun kardes
    ···
  15. 40.
    0
    allah acil şifa versın panpa ... anlat biz dinleriz.
    ···
  16. 41.
    +1 -1
    seninki en azından bi sene yaşamış benim babama haziran ayında teşhiş koydular bir yıl yaşar demişlerdi

    14 gün önce ayrıldık ondan bi daha seslenemeyeceği bir yere gitti

    telefonumda hala babam yazıyor arasıra arıyorumm sesini duymak içinn

    şimdi anlamazsın ne olduğunu ya

    neyse daha fazla yazamıcam
    ···
  17. 42.
    +1 -1
    dua et kanka yapacağın bi şey yok

    külli nefsin zaikatül mevt
    ···
  18. 43.
    0
    Allah acil şifalar ve sabırlar verir inşallah kardeşim allah büyüktür
    ···
  19. 44.
    0
    allah şifa versin dualarımız babanla

    bu arada yapmayın oğlum böyle şeyler yüreğimiz parçalanıyor
    ···
  20. 45.
    0
    Aynı şeyi 2 ay önce yaşadım be kardeşim. Dedem lenf kanserinden öldü. 1 yıl önce kurbanda 3 hayvani tek başına kesen o koca çınar devrildi. O günden 1 hafta kadar önce gitmiştim yanına, beni tanımadı, bana beni sordu, nerede dedi, niye gelmedi dedi. Bu onu son görüşüm oldu. O günden 2 gün önce telefon açtı, ağlıyordu. Deden yoğun bakıma girdi dedi, toparlanıp gittik hemen yanına, içeri almadılar göremedim dedemi. O gün de de annem aradı, baban az önce aradı hastaneye gelin dedi dedi, sesi kötü geliyordu dedi. Hastaneye gittiğimizde yoğun bakım önünde kimse yoktu, tam o anda asansör açıldı ve içinden babam, halam ve Babannem çıktı, boş bir sedye ile.. Halam bana sarıldı, deden bizi bırakıp gitti dedi. Çıktım gittim hastaneden, yürümeye başladım öyle anlamsızca. Yürüdüm, yürüdüm.. Bütün gece yürüdüm sadece. Ertesi gündu en acı olanı, dedemi gömdük. Babamın mezar içine tahtaları koyması gözümün önünden bir saniye gitmiyor. Bütün hayatı boyunca çalışmış, ailesine bakmıs, kimseye yamugu olmamış dedem ilk kez hak ettiği saygıyı gördü. Hala dün gibi her şey, git yanında dur, sakın ayrılma. Çünkü acı geçiyor bir süre sonra, bitiyor. Geriye sadece özlemek kalıyor. Özlüyorsun, çok özlüyorsun. Ah olsa da bahçeye attığım izmaritlerden dolayı çıkıp bağırsa diyorsun, sadece geri dönmesini istiyorsun, ama dönmüyor...
    ···