Bu sefer yalan söyleyecek halim yoktu. Söyleyecek yalanım da yoktu. Gerçi söylesem de annem gözlerimden okurdu gerçekleri ve beni bir kez daha dumur etmeyi başarırdı. Tamamen plan dışında gelen bu duygusal anın üzerine, annemin beni teslim eden nemli göz pınarları her şeyi artık anlatmam gerektiğinin sinyallerini veriyordu. Annemle göz kontağını kesip bir süreliğine yerdeki ekmek kırıntılarına odaklandım. Annemse benden gelecek tepkiyi süzmeye çalışıyordu. Onu daha fazla ızdıraba zorlamak istemeden bu gerçeği açıklamalıydım. Bir doktorun başarısız bir ameliyat sonrası ex olmuş hasta yakınlarına üzgünüm demesi gibi bir şeydi bu. O yüzden alıştırarak söyleme gereksinimi hissettim. Dalgın bakışlarımı ciddiyete bürüyerek anneme yavaşça odakladım ve babamın dün akşam neden gelmediğini biliyorum dedim.

15 ayrac rez

Annem gözlerime baktı. Nemli gözleri sanki her şeyin farkındaydı. En az onun kadar tecrübeliydim gözleri okuma konusunda. Neden demesine gerek yoktu zaten her şeyi anlatacaktım. Anne dedim. 2 gündür bu konu üzerinde sabah akşam düşünüyorum. Her şeyi her ihtimali değerlendirdim. Sana bunları açıklamak konusunda inan çok istekli değildim. Seni üzmek bu dünyada isteyebileceğim en son şeylerin arasında bile yer almaz. Seni üzmek beni harap eder. Seni üzenleri görmekse beni bitap eder. Artık senin de her şeyi öğrenmenin vakti geldi. Annem o sırada gözbebeklerini büyütmüş dikkatle ağzımdan çıkan sözleri takip ediyordu. Her kelimem onun şaşkınlık katsayısını arttırır vaziyetteydi. Bense artık tereddütlerimi bi kenara bıraktım. Anne seni kimsenin üzmesine izin vermem bunu biliyorsun dedim az sonra bu dediğimin tam tersini yapacak olsam da. Hayat zıtlıklarla dolu değil miydi zaten? Zıt kutuplar oluşturuyordu bu evreni, iyi her zaman kötüyü seçer. iyilerin kazandığı kadar kötüler de kazanır. Kötülerin kaybettiği kadar da iyiler kaybeder. Belki de iyiler daha fazla kaybeder. Annem de kaybedecekti fakat daha gerçek daha yalansız daha dürüst ve daha mutlu bir hayat kazanacaktı belki de. Anne dedim lafı daha fazla uzatmadan. Tüm betimlemelerden sıyrııldım, kararını ve cevabını ve tepkisini her şeyi anneme bıraktığım o anlamsız ve kahpe cümleyi dilimin altından çıkarmayı başardım. Babam seni aldatıyor.

Hadi dıbına koyim hizli ol tek seferde yaz şunu

Rezervatullah

Rezerver

Vay babanin sarap can çanağına

Annem bu cümleden sonra tepki vermedi. Arkasını döndü ve bulaşıkları dizmeye devam etti. Benim günlerdir söylemek için kıvrandığım cümleyi anlamadı heralde sandım cebimden iphone 5s imi çıkartıp önceki gece çektiğim videoyu gösterdim. Oralı olmadı. Ne oluyor mk derken annem şaşkınlığıma son vererek sakince Biliyorum dedi. O an tarif edilemez bir boşluktaydım. Çünkü hiçbir cevap yoktu sorularıma. Kendimi toparlamaya çalışıp Ha?! Biliyor musun? diyebildim. Annem daha fazla konuşmadı. Ben de daha fazla soramadım. Mutfaktan ayrılıp odama çıktım. Öğleden sonra annem yelizi okula bırakmak için çıktığında açlığımı giderdim. Babam o akşam da yemeğe gelmedi. Diğer akşamlar da yemeğe gelmedi. Bir hafta sonra bi posta geldi evimize boşanma mektubuymuş. Annemler bi kaç hafta sonra tek celsede boşandı. Babamı son kez mahkeme günündeki o duruşma salonunda gördüm. Duruşma bittiğinde yelize baktım. iki damla yaş süzülüyordu gözlerinden ellerimle sildim. Ağlama dedim. Ben varım.

Şimdiyse bu anlattıklarımın üzerinden 2 yıl geçti. 2 yıldır babamı görmüyorum. Babam kardeşim ve annem için nafaka ödüyor. Yeliz 14 buçuk yaşında artık. Okulu değişti biz o evden taşınınca. Yeni arkadaşlara ve yeni çevreye alışması biraz zor oldu. Annem 2 yıldır teyzemlerin dükkanında çalışıyor. ilk başlarda yüzü donuktu ve çok sık konuşmuyordu. Ancak son 1 yıldır toparladı artık eskisinden daha mutlu. Bense okuldan arta kalan kısımlarda part time işlerde çalışıyorum. Üniversite son oldum artık kpss ye hazırlanıp atanmaya çalışacağım ailemin geleceği için.

Not: Bazen son sandıklarımız yeni başlangıçlar için birer kapıdır.

Rez ayrac 15

efso yav

Yarın yine staj var. Hemşirelik 4. sınıflara mecburi gitmem gerek. Hemşireliği sadece kızlar okuyor diyip muallak demeyin bu kardeşinize. Dediğim gibi yarın staj var ve beni yine o ruh hastalarının içine atacaklar. Bazen ben de onlardan biri gibi hissediyorum kendimi. Hele bu aralar yeni gelen biri varki yaşıt sayılırız. Onunla çok iyi anlaşıyoruz. Hiç arkadaşı yok benim gibi. Kimseye söylemeyin ama yasak olmasına rağmen ona defterimle tükenmez kalemimi verdim. Ailesine mektup yazmak istiyormuş ben de dayanamadım. Geçen günkü kalem kılıçtan keskindir dikkatli ol lafıma çok güldü. Çok sık gülmüyor. Ama ben onu arada güldürmeyi başarıyorum. Bunu da yazacağım dedi kendine has tavırlarıyla. Ben de nasıl istersen dedim. Edebiyat öğretmeni olmak istiyormuş. Bi tane de kız kardeşi varmış kardeşimle yaşıt. Ama kendinden fazla bahsetmiyor. içine kapanık biraz. Durmadan yazıyor. Aslında çok da zeki gözüküyor deliden ziyade. Fakat ailesi pgibojik tedavi görmesi gerektiğini düşünüp buraya getirmiş. Bazen sancıları oluyormuş öyle diyorlar. Fakat her şeye rağmen ortak noktalarımız var gibi hissediyorum onunla. Arada bana sorular soruyor. Önder açıkbaş nasıl ünlü oldu gibisinden ben de nasıl diyorum susuyor cevaplamıyor. Sadece soruyor, yazıyor ve susuyor. Sorularıma cevap verdiği çok nadir. Ama karar verdim bu yazdıklarımı onunla da paylaşacağım. Belki kendinden bir şeyler bulur benim hikayemde, belki o da bana yazdıklarından bahseder ben de onunkilerde kendimi bulurum. Kim bilir belki de hikayeler biter biz birbirimizi buluruz...

10.04.2016

Bi hikaye daha bitti aq

Signornotforallow hikayelerine devam et dostum senin hikayelerin olmadan kendimi ekgib hissediyorum

gibilmadan okudum kalemin gucluymus kardesim helal olsun

Not: Baban da tam pekekent ve muallakymis

Ne desem biş hayat işte

Adamsin agladim amk

Elsiiii waikiki waikiki way ki waikiki kiki kiiki

Ayraç 5. Syf

Rezerved