yedim
bizimkiler ucuz oluyor diye çarşamba günleri pazara gider.
ben okuldan geldikten 1 saat sonra eve dönerler.
tabi ben o 1 saati otuzbirle değerlendiririm.
yine bir çarşamba günü ev boş geçtim pc başına .
açtım ferremu yavaş yavaş asılmaya başladım.
annem o gün pazara tek gitmis babam gitmemiş benim haberim yok ev boş sanıyorum.
babamda odasında uyuyormuş
tam o sıra da içerden babam geldi o an jet hızıyla üstümü başımı topladım.
babam fark etmişti ama belli etmiyordu.
bana 10 saniye kadar baktı ve şöyle dedi:
"sen beni bir şey bilmiyor sanıyorsun ama öyle değil bende o yollardan geçtim" dedi
yeminle kanım çekildi bir yandan komik geliyo
bir yandan korkuyorum.
ne diyeceğimi bilemedim buz kesildim.
ikimizde bi daha o konuyu hiç açmadık ebedi bir sır olarak kaldı.
bu da böyle bi anımdır.

Afiyet olsun kanka

babaya 3 posta helal et panpa

Üzülme kardeş çalış zamanla sen de olursun ama bu olmaz bekleme