babama hiç bana çikolata al diyemedim

çünkü diyebileceğim babamı hiç göremedim. benim doğumuma 2 gün kala kalpkrizi geçirip hayata gözlerini yummuş. çok isterdim "babam!"

diyip boynuna sarılmak, dışardaki kötülüklerden beni koruyacak birinin olmasını çok isterdim. annem sırf bana bakmak için gece gündüz evlere temizliğe giderdi, 3. kattaki bir evin cdıbını silerken dengesini kaybedip düştü ve ayaklarını kaybetti. devletin verdiği 3 kuruş

ekmek almak için paramız olmasa açlıktan ölürdük herhalde. zaten fazla dayanamayıp düştükten 2 yıl sonrada annemi kaybettim.12 yaşımda hem anasız hem babasız kaldım. çocuk esirgeme yurdundan kaçtım, 16 yaşımda kendime kiralık ev tutup gece gündüz orda burda çalıştım sırf bu günlere gelebilmek için. kirayı 3 gün geciktirdiğim için ev sahibi beni evden gibtir etti. şuan 21 yaşımdayım ve bodrum katında

bir evde tek başıma yaşıyorum.bu günlerede şükür. hiçbir zaman yadırgamadım.her ne kadar babamı görmesemde anamı ve babamı çok özledim..

inanmayın beyler adam sinyorr16

yalanını gibiyim gibtir git burdan.

ben senin babanım evladım.. bu zamana kadar geçiminizi nasıl sağladınız sanıyorsun ?

benimkini al amk. bi gibe yaradii yok malak gibi tv syrediyor

beylerr :(

anana deseydin ya panpa

@7 ekmek alıcak parayı zor bulurken ?