Sanırım orta ikiye gidiyordum, Okuldan eve geldim o zamanlar sadece ben kızkardeşim birde annem vardı, Babamın basından talihsiz bir olay gecdigi için babam baya uzun bir zaman yanmızda yoktu, çok acıkmıştim Anneme yemek varmı cok acıktım anne dedigimde, Ekmek te yemekte olmadıgını söylediginde o an hiç bir sey düşünmeden evden çıktıgımı hatırlıyorum..

Cebimde bir ekmek parası almaya param yok, ögrencide babası yanında olmayan cocukta para nasıl olsun. Borç isteyecek tanıdık kimsede yok gerçi olsada istemeye cesaretimde yok acıkçası.Bu şekilde caresizce yürürken bir anda bir ekmek fırınının karşısında buldum kendimi bir müddet fırına gidip gelen insanlara baktım ve içeriye cekinerek girdigimi hatırlıyorum.

Kalabalık ekmekler sıcacık yeni cıkmış herkes üç beş ekmek alıp çıkıyor .

Birden 2 tane ekmekte ben istemiştim dedim ve 2 fırıncı bana iki ekmegi uzattıgında 5 lira vermiştim paramın üzerinide alabilirmiyim dedigimi hiç unutamıyorum.

Vermedigim bir para ile hem ekmek hemde para üstü alıp evin yolunu tuttum.

Eve geldigimde Anne ekmek aldım sende bir seyler yap hadi cok acımyiyelim dedigimde, Annem hangi para ile ekmek aldın nerden buldun para dedigi aklımdan hiç çıkmıyor.

Bir arkadaşımdan borç aldım Anne dedim hata üstüne hata yapmaya devam ettim.

Annemde bana ve kızkardeşime sogan kavurdu biz o ekmekle o sogan kavurmasını yedik.

Ama,

Yıllar sonra bu olayı Anneme anlatim. Annem'in o an bana bakışlarını hala unutamıyorum, dedigi tek sey ben bu güne kadar size haram lokma yedirmedim bunu nasıl yaparsın sen bize haram nasıl yedirdin oglummmmmm dedigi hala kulaklarmda yankılanıyor.

Anne dedim caresizdim o an aklıma gelen tek sey buydu ama cok üzgünüm dedim.

Annem, seni bir sekilde affederim yoksa sana hakkımı helal etmem dediginde,

Nedir Anne dedim,

Gideceksin o fırına yaptıgın hatayı anlatacaksın özür dileyecek ve o ekmeklerin parasını vereceksin dediginde,o zaman sana hakkımı helal ederim dedigini hiç unutamadım.

Aradan çok uzun yıllar geçmş ve biz o semtden ayrılmıştık, gittim fırını buldum içeriye girdim utana sıkıla kasada genç bir adam duruyor. Selam verdim bu fırının sahibi bir amca vardı onu görmek için geldim ben dedim.

O kişi benim babamdı ama vefat etti ben yardımcı olayım dedi,

Durumu aynen oldugu gibi anlattım helallık almaya ve hatam için af dilemeye gedigimi belirttim.

Babam vefat etti sizde zaten cocukken yapmıssınız bunu ben babamın adına affediyorum dedi.

Olmazzzzz dedi o ekmegin bugun kü degeri ne ise ödeyecegim musadenız olursada Babanızın kabrini ziyaret edip af diyecegim dedim.

Beraber araba binip mezarlıga gittik af diledim yapmam gereken duami okuyarak mezarlıktan ayrıldık, Ekmeklerin parasını ve hak etmedim para üstünü iade edip mahcup şelilde oradan ayrıldım ama huzurluydum..

Yaptıgım hata cocukta olsam yapmamam gereken bir sey oldugunu geçte olsa anlamiştim.

Eve geldim Anneme durumu izah ettim af diledim.

Çaresizlik kadar kötü bir sey yok,

Ama bu yasadigimdan her caresizlikte yanlısa yönelmemem gerektigini artık cok iyi biliyorum farkında olmadan hayatımdaki Annemin deyimi ile haram olan bu olayı sizlerle paylastim.

Saygılarımla...