+2
-5
bugün tam 1 ay oldu..
düşünüyorum da; geride bıraktığınla alakası olmayan evimizde oturup; senin hayallerinin peşinden gitmiş olsaydık şu an nerde oturuyor olacaktım..
düşünüyorum da; acaba sen hiç düşünmüşmüydün evinden kilometrelerce uzakta cennete göç edeceğini
seninle ilgili hatırladığım son şeyin ne olduğunu bilemediğimi;
ne zaman gitmiştin, ne kadardır ordaydın; güzel atlar ülkesinde evini özler miydin?
sana sormak istediğim ne kadar çok soru var, biliyomusun.. hiçbirinin cevabının olmadığını anladığım andan itibaren; omuzumda taşıdığım hayatın ağırlaşıp sırtımı iki kat kamburlaştırdığını,ve bu yüzden asla dik duramadığımı - ne kimsenin, ne de hayatın karşısında..
giderken yanına alamadığın ama gitmeden evvel her saniyeni sana hatırlatan saatin, şimdi başkalarının kalp atışlarını sayıyor. beğenmeyip çöpe attığın heykellerin evimin baş köşesini süslüyor.. göremediğin ne çok şey var, anlatamadığım ne çok şey..
mezarına gidemeyişimin sebebinin seni orda; o soğuk toprak altında yatarken düşünmekten kaçındığım ve belki de halen kabullenemeyişim olduğunu..
her doğumgününde sağlığına içtiğimiz şarapları, bi zamanlar yaşamış olmanı kutladığımızı görmeni.. ister miydim bilemiyorum. sanırım hayır çünkü isterdim ki eve geldiğimde dünyanın en güzel yemeklerini yapıp mutfağı savaş alanına çevirmiş olmanı görmeyi.. kedilerimizi müthiş yöntemlerine eğitmeni.. sarhoşken yazdığın kısa şiirleri sağda solda bulup okumayı ve hiç olmadık anlarda ezbere söyleyip seni güldürmeyi.. çok isterdim..
çok isterdim..
