babam olacak orospu çocuğundan nefret ediyorum

ciddiyim hayatımda böyle bir sığırla karşılaşmadım, insan bu kadar mı cahil, bu kadar mı köydü, bu kadar mı huur evladı olur, anam hangi akla hizmet bu soysuz itten bizi peydahladı hala aklım almıyor.

geçen gün şirketin iş yemeği vardı, beşiktaş swiss hotel'de ,yanlışlıkla ağzımdan kaçırdım, bu salak da duydu, tutturdu ben de geleyim bilmem ne diye.

yav bak olmaz diyorum yok, gibtir git diyorum yok, bak baba diyorum, babacım olmaz diyorum, gene yok.

ulan bizim bileder de abi zütür az hava alsın dedi kıyamadım huur cocuğuna, ayak parmaklarını halının altına sokup böyle koltuğun ucuna oturup melül melül bakmaz mı ciddiyim atsan atılmaz satsan satılmaz diyorum kendi kendime.

tamam lan gelsin dedim.

bu aptalın o anki sevincini görmeniz lazımdı, sığır oğlu sığır anneme gömlek falan gösteriyo, bunu giyimmi yakışırmı falan diyo, salak salak sandaletlerini boyuyor , güler misin ağlar mısın ...

her neyse sabah işe gittim aksam olmadan hazırlanmaya geldim, zile basar basmaz otomata bastı bu sığır dölü, 45 dakikadır kapının önünde bekliyormuş, çıktım eve kapıyı nasıl açıyor görmeniz lazım, hoş geldin oğlum falan diyor, tipini görseniz oturur ağlarsınız yemin ediyorum, darıcada kafese yapışıp fındık fıstık bekleyen şempanzelerden farkı yok.

altına kahverengi kadife pantolonunu giymiş, üstüne düğününden kalma siyah üzerine beyaz çizgili takım elbise ceketini giymiş, onun altına mor baklava desenli süveterini giymiş, bir de yakışmış mı diyor.

bu ne hal git değiştir üstünü dedim aptalın çocuğu çorabını değiştirip gelmiş, kahverengi daha güzel oldu bak pantolona da uyumlu diyor sırıtarak, o an ciddiyim boğazlayasım geldi bin soyunu.

tamam lan yürü dangalak dedim giyinip arabaya indim, bu da geldi 2 dakika sonra, ayağına muya sandaleleri de çekmiş, heh dedim dıbına koyayım nereye vurayım başımı ben.

gittik otele, çektim arabayı otoparka, bu sığırı görmenız lazım ben hızlı hızlı yürürken nasıl koşa koşa geliyor , ceketi de evleneceği zaman büyük almış huurnun doğurduğu, o yaştan sonra büyüyeceğini falan mı sanıyor amk.

rüzgarda batman gibi koşuyor peşimden , oğlum dur bekle ayağımda varis var bekle diyor, amk koluma falan giriyor tam rezillik.

her neyse girdik içeriye, güvenlik isim soy isim soruyor ben rezervasyonu onaylıyorum bu mal evladı gitmiş güvenliğe benim oğlanın iş yeri yemek dağıtıyomuş benım oğlum ha üniversiteye falan yolladık bilmem ne diyor, ulan dedim aha başladık dakika bir gol bir, gecenın anasını gibecek bu salak..

girdik salona, ben genel müdüre selamımı verdim, bu aptal daha sağına soluna tavandaki spotlara falan bakıyor, öksürüyorum çaktırmadan hala anlamıyor it oğlu it.

göz göze gelince haa, selamun aleykum dedi..

ciddiyim yerin dibine girdim amk, babam olur kendisi dedim kafamı yere eğerek, bu malı görmeniz lazım nasıl sevinçli amk çocuğu, kafasını okşasan 5 takla atacak, babam demesem huur evladının eline 3 5 lira sıkıştırıp koyacaklar kapıya daha şekil şukul peşinde, arkasını bize dönüyor cam tavandan saçını falan düzeltmeye çalışıyor, plastik saatine hohluyor arada , şeytan diyor sok kafasını şarap bardağına , amip gibi dolaşsın etrafta ırzını gibtiğimin tek hücrelisi.

yemekten önce genel müdür konusma yapmaya başladı, faiz lobisinden şirket yönetiminden, yönetim kadrosunun değişeceğinden konusuyor , bu binin doğurduğu genel sekreterın yanına plastik tabure çekmiş traktörü nasıl 37 senete böldürdüğünü anlatıyor.

ulan diyorum şimdi kalksam tokatı vurup yere devirsem itibarım kalmayacak, sakin ol otur oturduğun yerde..

herkese koltuk ayırmışlar ben oturdum, bu huur cocuğunu da sandalyenın yanına oturtturdum, eğdim kafayı masanın altına.

bak baba ;

ilk okul hayatımı gibtin attın, öküz gibi yaşadın bunca sene, küçükken bir sefer olsun dayak yediğimde babam olan seni çağırmadım, çünkü sana güvenmiyorum, hayvandan farkın yok, allahın aşkına şu tipine bir baksana ya, bir de şu etrafındaki insanlara bak, kendini insandan mı sayıyorsun sen ? çocukluğumu gibtin attın.

ilk annem senın yüzünden bizi bıraktı gitti, kardeşim senın yüzünden okumayıp onca sene çalıştı, çünkü çalışmaktan bile acizsin, geri zekalı gibi yaşıyorsun cidden hayatım boyunca tek bir babalığını görmedim, senden utanmaktan bıktım, üniversite çağına geldim, üniversitemin olduğu şehire geldin, kaç defa okula gelip hocalara bizim oğlanın notlarını soracayıdım dedin , kaç defa arkadaşlarımın yanında beni rezil ettin allahın aşkına tek bir şey istiyorum senden, kes sesini ve otur şu masanın altında, iş hayatımın anasını gibme dedim .

bunun gözleri doldu, ulan ilk defa böyle görmüştüm bu it dölünü , kafasını öne eğdi, ama görmeniz lazım içim biraz da olsa acıdı...

aradan 7 8 dakika geçti, patron kar marjımız son zamanlarda oldukça düştü, şirket zarara uğrayacak yakında önerisi olan var mı ? diye sordu, herkes önündeki kağıtlara bir şeyler karalamaya başladı.

ulan bu binin doğurduğu masanın altından fırlayıp ;

şirketinizin kasa durumunu 10 milyon lira olarak düşünürsek kâr artı finansman pazarlarının kısıtlama duvarına çarpmadan sağlayabileceği dış finansmanını da aşağı yukarı 6 7 milyon olarak düşünürsek bu demek olur ki şirketin sürdürülebilir büyüme hızı yüzde 50 yerine, yüzde 25 olur. Eğer, 10 milyon TL’nin bulunabileceği realistik varsayımlara dayanıyorsa, söz konusu şirketin yüzde 25 büyümesi şirketin bir finansman problemi olmayacağı anldıbına gelir demez mi..

herkes dona kaldı dıbınakoyayım, ulan ağızım açık bu aptalı izlemeye başladım, kürsüye çıkıp patrona örnekler veriyor, tahtaya şekiller şemalar çiziyor , yok efendim Microsoft’un 16 milyar dolar borcuna karşılık 77 milyar dolar nakidi vardı, yani şirketin net borcu -61 milyar dolardı, Bir şirketin net borcunun eksi bir rakam olması, o şirketin nakit fazlası olduğunu gösterir, sıkma canını ben sizi çıkarırım bu işin içinden demez mi..

hasgibtir dedim..

patron koydu bu sığırın omuzuna elini, bizimle çalışmak ister misin ? diye sordu.

lan dedim ne oluyor dıbınakoyayım, arada kendimi tokatlıyorum ne olduğunu anlamak için, bu bin soyu kıs kıs gülerek kabul etti, patron finans genel müdürü olarak şirkete aldı bu huurnun doğurduğunu.